Firgun (+18) || BrightWin✔️

10. Bölüm Kutlama 🔞

Elimi kalbinin üzerine koymuştum. Yaşama sebebim orada atıyordu çünkü. Başımı saçlarına gömüp, kokunla sarhoş olmaya başlamıştım bile. Dünya üzerinde yoktu böyle bir mutluluk. Yuva gibi kokuyordun. Ben tüm hayatım boyunca böyle bir huzur yaşamamıştım. Şimdiye kadar neredeydin, neden beni şimdiye kadar sensiz yaşamak zorunda bırakmıştın?

"Neden gülümsüyorsun?" dedin alttan alttan bana bakarak. "Çünkü mutluyum. Şu an kollarımdasın ve az önce bana, beni sevdiğini söyledin." doğrulup, "Ne yani seni sevmediğimi mi sanıyordun? Sence ben sevmediğim birini bu kadar çok öper miydim?" diyerek tekrar öpücük kondurdun dudaklarıma. Kolundan tutup kendime geri çektim seni. Göğsüme yatırdım başını. Sol tarafım varlığınla dolup taşıyordu zaten sevdiğim.

"Biliyorum bebeğim beni sevdiğini ama bunu senden duymak çok güzeldi. Lütfen daha çok söyle." Şımarıyor kollarımda küçücük kalıyordun.

"Peki seni bıktırana kadar söylerim ben de o zaman."

"Emin ol asla bıkmam sevginden. Hep daha fazlasını isterim."

O kadar mutluydum ki senin yanındayken, dünyamı cennetin renkleriyle süslemiştin sanki. Aşkın varlığına bile inanmazken, bana aşkın en güzelini yaşatmıştın. Bu yüzden sana ne kadar minnettar olduğumu anlatamam sevgilim...

Sana aşık olmak, kaybettiğim her şeyi yeniden bulmak gibiydi... Dakikalarca suyun altında kaldıktan sonra, başını çıkarıp oksijeni ciğerine çekip, yeniden nefes almak kadar rahatlatıcıydı.

"Nihayetinde aramızda ilk aşık olan bendim. İlk itirafta bulunan da bendim. Senden de böyle tepkiler alınca mutlu olmama itiraz etmezsin umarım." dedim.

"Bu kadar eminsin yani ilk aşık olanın kendin olduğuna?" Ne demek istemiştin, anlayamamıştım. Bu yüzden de başını kaldırıp, iki elimin arasına aldım yüzünü. Şaşırmış vaziyette bakıyordum sana.

"Ne demek istiyorsun? Okulun ilk günü, ilk derste, kapıdan girer girmez gördüm seni. Sana ilk o zaman aşık oldum."

Gülümsüyor, gözlerini benden kaçırmaya çalışıyordun. Yatakta doğrulup, karşında oturur vaziyette bekliyordum. Bir cevap bekliyordu meraklı gözlerim.

"Okulun kabul sınavının olduğu gün gördüm ilk seni. O gün, tam önümde oturuyordun. Görür görmez ilgimi çekmiştin. Senin yüzünden sınava bir türlü konsantre olmamıştım. Sınavdan çıktıktan sonra arkadaşlarınla arabaya atlayıp gitmiştin. Ben ise arkandan bakakalmıştım.

Aklımdan çıkmıyordun bir türlü. Tam iki ay boyunca seni tekrar görür müyüm düşüncesi dolanıp durdu kafamda. Okulun ilk günü, bu düşünceler yüzünden uyuyamadığım için sabah uyanamayıp, geç kalmıştım. Derse girer girmez de hemen gözlerim seni aradı. Evet oradaydın, bana bakıyordun. Tanrı ettiğim duaları duymuştu.

O gün anlamıştım her şeyin değiştiğini ama sana yaklaşamıyordum. Çok uzaktık birbirimize. Ben de hep gittiğin yerlere gittim, hep etrafında olmaya çalıştım. Kantinde, kütüphanede, basket sahasında.. Baktığın her yerde olmaya çalıştım.

O gün beni ilk kez öptüğünde ise kalbimin durduğunu sandım. Öleceğimi düşündüm bir an. Bu bir rüya diye düşündüm, bu kadarı gerçek olamayacak kadar güzeldi çünkü. Senin de beni seviyor olman bir mucize gibi geliyordu bana. Şimdi anlıyor musun seni ne kadar sevdiğimi ve sabırla beklediğimi?"

Nutkum tutulmuş, tek bir kelime dahi çıkmıyordu dudaklarımdan. Yalnızca kalbimin hızla atan sesi yankılanıyordu sanki odada. Anlıyordum, kaderin bizi bir araya getirişini. Daha seni tanımıyorken benim için atan kalbini... Biz birbirimize aittik.. Bu bir yazgıydı ve bunu kimse bozamazdı...