Coach's Daughter (Tsukishima Kei x Reader)

Rozdział 42

[A/N: ^ Polecam puścić sobie tą playliste do czytania. Pasuje do tego jak (T/I) się czuje gdy dowiedziała się że Tsukishima ma dziewczynę i dlatego ja ignoruję. Później możecie ją wyłączyć.

Jeśli nie chcecie to nie musicie jej puszczać. Do niczego was nie zmuszam!]

POV. Narrator

Od kiedy dowiedziałaś się że Tsukishima ma dziewczynę minęły 4 dni. [co oznaczało że do twojego wylotu pozostawało 5 dni] Przez te dni miałaś codziennie musiałaś wychodzić i iść do sklepu. Przed Ukai'em udawałaś że nic się nie stało. Przed nim udawałaś szczęśliwą, uśmiechniętą dziewczynę, lecz wcale się taka nie czułaś.

Zawsze gdy byłaś w sklepie widziałaś jak Tsukishima i jego dziewczyna przechodzą obok trzymając się za ręce czy się całują. Bolało cię ten widok ale życie toczy się dalej. Odwracałaś od nich wzrok i z uśmiechem obsługiwałaś kolejnych klientów.

Przestałaś przychodzić na treningi od chłopaków co bardzo zmartwiło drużynę. Dzisiaj postanowili że wszyscy oprócz Tsukishimy przyjdą sprawdzić jak się trzymasz.

"Cześć (T/I)!" Powiedział jak zawsze uśmiechnięty Hinata wchodząc jako pierwszy do sklepu.

Spojrzałaś się na niego i patrzyłaś jak wszyscy wchodzą za nim i podchodzą do lady.

"Hej. Co chcecie? Hinata ile Nikuman chcesz tym razem?" Zapytałaś z uśmiechem.

[Nikuman= Japońskie bułeczki na parze z mięsem]

"10!" Krzyknął na co ty przytaknęłaś i spojrzałaś się na resztę.

"A wy?" Spytałaś.

"Nie przyszliśmy tu na jedzenie." Powiedział Kageyama patrząc się na Hinatę.

"Nie? To po co?"

"Przyszliśmy sprawdzić jak się trzymasz po.. wiesz czym..." Powiedział Suga i podszedł bliżej lady.

"Oh. A jak ma niby być? Wszystko gra. Życie toczy się dalej nie? Kocha ją- wybrał ją a nie mnie i to jest jego decyzja. To nie mam nic do zrobienia zemną." Powiedziałaś wzruszając ramionami i zaczęłaś sprzątać ladę by o tym nie myśleć.

"Jak to nie? Ty go przecież ko-"

"Kochałam?" Przerwałaś Daichi'emu i spojrzałaś się na niego.

"Tak, kochałam.. Heh co ja mówię! Nadal go kocham! Ale nie mogę patrzeć na nich. Nie potrafię. Boli mnie jak ich widzę razem.." Powiedziałaś uśmiechnięta i nastała cisza. Wszyscy patrzyli się na ciebie nie wiedząc co powiedzieć.

"Wiecie że oni codziennie przechodzą obok sklepu trzymając się za ręce? Heh, wyglądają wtedy na szczęśliwych.." Powiedziałaś i uśmiech powoli zszedł z twoich ust a w oczach pojawiły się łzy.

"Czasem nawet widzę jak się całują. CENTRALNIE. PRZED. SZYBĄ . Tak żebym ich widziała.. Jakby chcieli mi powiedzieć 'Patrz jak bardzo się kochamy!' albo jakby ona chciała mi powiedzieć 'On wybrał mnie. Nie ciebie. Zazdrościsz co?'... Tak zazdroszczę, ale nic z tym nie mogę zrobić.." Powiedziałaś próbując się uśmiechać ale Ci to nie wychodziło.

"Wiecie co? Może to nawet i dobrze że ma dziewczynę. Teraz przynajmniej mnie nic tu nie trzyma i na spokojnie mogę wylecieć z Japonii i zacząć nowe życie. Heh.." Powiedziałaś żartobliwie lecz nikt się nie zaśmiał.

Więcej łez pojawiły się w twoich oczach i spuściłaś głowę. Zawsze żartowałaś w niewłaściwych momentach. Nie wiesz czy chciałaś tym poprawić humor innym czy w ten sposób próbujesz ukryć swoje prywatne uczucia.