MNL48 Book : After / UNICOCO

CHAPTER 49

A few hours later, they also arrived in ilocos and where Gabb had reserved a place for Coleen, Gabb looked at Nicole who was still asleep as well as Coleen.

Bumaba naman s'ya ng sasakyat at binuksan ang likod kung saan nandoon si Coleen.

"Paano kita nagawang saktan ng ganon?" pabulong na tanong nya sa sarili nya.

"Hindi ko naman intensyon ang saktan ka." aniya sabay hawi sa buhok na nakaharang sa mukha ni Coleen.

"Pero nagawa ko pa rin." patuloy pa rin s'ya sa pag hawai ng buhok nito, gumalaw naman si Coleen kung kaya ay napaayos s'ya ng tayo.

"Hey, wakey wakey! where here!" masiglang sabi n'ya, binigyan lamang s'ya nito ng walang emosyon na tingin at umayos ng upo.

Kasabay naman non nag pag gising ng bata, hapon na rin kaya't niyaya naman ni Gabb ang dalawa na bumaba na para makapag umpisa na s'ya.

"Teka? sa ilocos ito ah? so ilang oras pala tayo bumyahe?" hindi makapaniwalang tanong ni Coleen, "Yeah wala akong choice dito lang ang naisip ko na please." gently said Gabb.

"Pero wala pa akong ligo, talaga lang Gabb? ilocos to!" nahihiya na naiinis ang nararamdaman n'ya, sino ba namang hindi? pupunta ka sa malayo ng walang ligo?

"C'mon, tara na nga." hinawakan naman ni Gabb ang kamay ni Coleen, ramdam n'ya na dahan dahan itong tinatanggal kaya mas hinigpitan n'ya pa ang hawak, sa kabila naman si Nicole, tahimik lang lahatang antok pa.

"The table that i reserve yesterday." maganang sabi ni Gabb, nandun ang kaba at hiya pero hindi n'ya ito ipinahalata, ayaw niyang isipin ni Coleen na ganon na s'ya ngayon na kung dati lang ay ang lakas ng loob n'ya sa lahat ng bagay.

"This way ma'am." They accompanied them to the table where they would sit, this is the table they sat at when they first came here.

Gabb would have helped Coleen sit down but Coleen felt it so she sat down first.

"Ano bang sasabihin mo?" mahinahong tanong nito sa kaniya, ngunit ramdam pa rin ang init ng ulo at ilang nito.

Gabb hesitating if she would say it, but she even don't have a choice, she's really want to talk to her woman. "I just want to clarify something to you." halos nanginginig na ang boses n'ya sa kaba, hindi n'ya pa nakikita na ganito si Coleen sa kaniya. Mataray, halatang naiinis, ngunit hindi mapag kakaila sa mga mata nito na gusto siya nitong makausap, pero pinipilan niyang wag rumupok sa harap nito.

Bakit ba ganto? gusto kong hawakan ang mga kamay mong nanginginig.

"Gusto ko ipaliwagan ng mabuti sa'yo ang lahat." kinukutkot n'ya ang nga daliri n'ya dahil sa kaba. "Umpisahan mo." pag payag ni Coleen. "Thank you... Uhhh about the video, totoo iyon—" napatigil s'ya dahil bigla itong huminga ng malalim. "Alam ko, napanood ko naman." puno pagnununyang sabi nito.

"Ahmm yeahh and anyways, sinabi ko ang mga iyon dahil ang akala ko hindi na ako mahuhulog sa kagaya mo, dahil hindi naman ako nag mahal ng ganto dati gaya ng pag mamahal ko sa'yo." paliwanag n'ya, wala namang imik si Coleen. "Nabalot ang kalooban ko ng buong kalokohan, hindi ko na inisip ang mararamdaman ng iba sa gagawin ko, at maling mali na napasama ako kay Brelle, tinutukso n'ya ako na gawin ito gawin ang gan'yan, dahil hindi ako maka hindi noon 'yan ginawa ko pa rin. Nag pa tukso ako, ang tanga ko."

Tama nga sila, na nasa uli ang pag sisisi.

"Lahat sa' kin loko lang noon pero nung dumating ka, everything has changed. You changed me a lot." aniya sabay punas sa baba ng mata n'ya ng kaonting luha. She's starting to cry, poor baby.

"And, I usually don't care about the others before, i don't talk to someone who just saying nonsense to me, but when it comes to you? even the worst words you say, it's makes me smile and crazier." sabay yuko nito dahil hindi na napigilang umiyak. Mapula, maga at masakit na ang mga mata n'ya kakaiyak pero heto nanaman s'ya, lumuluha sa harap ng minamahal n'ya.