🍃 17 🍃

2.5K 158 5
                                    

Zawgyi

"ပိက်ီ...ပိက်ီ..."

ေက်းငွက္ေလးေတြရဲ႕ ေအာ္ျမည္သံႏွင့္အတူ မနက္ခင္းတစ္ခုဟာ စတင္လာခဲ့၏။ေတာက္ပေသာ ေနေရာင္သည္ အစိမ္းေရာင္ျမက္ခင္းျပင္ေပၚသုိ႔ ျဖာဆင္းလ်က္။တိမ္တိုက္ေလးေတြက အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေရြ႔လ်ားေနၾကသည္။

လူသားေလးႏွစ္ဦးကေတာ့ သက္သာစြာျဖင့္ ႏူးည့ံေသာ ေမႊ႔ယာထက္တြင္ အိပ္ေမာက်ေန၏။ထို႔ေနာက္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ မ်က္ဝန္းမ်ားက ေျဖးညႇင္းစြာ ဖြင့္လာခဲ့သည္။

သက္တန္႔ မ်က္ဝန္းဖြင့္ခ်ိန္ ျမင္လိုက္ရေသာ ဂုဏ္မ်က္ႏွာအား တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနမိသည္။

မနက္ခင္း၏ ေတာက္ပေသာ အလင္းေရာင္သည္ ခ်စ္ရသူ၏ အိပ္ေမာက်ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ အားငယ္စြာ ျပန္ဆုတ္ခြာသြားလ်က္...

အနက္ေရာင္ ကန္ေရကန္တို႔ စတင္အသက္ဝင္ခ်ိန္ ေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာ ခ်စ္ရသူမ်က္ႏွာေၾကာင့္...ဒီလူသား တစ္ေန႔တာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ အားအင္သစ္တစ္မ်ိဳး ရလိုက္၏...

စင္ေရာ္ေတာင္ေလးလို ေျဖာင့္တန္းေနေသာ မ်က္ခံုးသြယ္၊ သြယ္ေသာ ႏွာေခါင္းငယ္၊ နီေဆြးေဆြး ႏႈတ္ခမ္းပါး ၊ အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္ ျဖဴစင္ေသာကေလးပမာ ျဖစ္ေနေသာ ဂုဏ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးအား သက္တန္႔အခ်ိန္ၾကာႀကီး ေငးေမာေနမိ၏။

"ဘယ္အခ်ိန္ထိ ၾကည့္ေနမွာလဲ"

စူး႐ွေသာ မ်က္ဝန္းညိဳတို႔ ေပၚေပါက္လာျခင္းႏွင့္အတူ ဂုဏ္ရဲ႕စကားသံက ထြက္ေပၚလာေလသည္။သက္တန္႔အား တစ္ဖန္ျပန္ၾကည့္ေနေသာ ဂုဏ္ရဲ႕ အညိဳေရာင္ ကန္ေရငယ္ ႏွစ္ခုေၾကာင့္ သက္တန္႔ရဲ႕ ပါးျပင္ႏုႏုသည္ ေဆးမကူဘဲ ပန္းေရာင္ျခယ္လ်က္။

"ႏိုးရင္လည္း ထေလ၊ ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနရတာလဲ"

ယခင္လို႔ အလိုမက်ေသာ ေလသံမဟုတ္ပါဘဲ သာမန္ ေလသံျဖစ္ေနေသာ ဂုဏ္ေၾကာင့္ သက္တန္႔ အ့ံျသမိ၏။

"အင္းပါ အကို ထေတာ့မယ္"

ေျပာရင္း ထရပ္ကာ ထြက္သြားေသာ သက္တန္႔ကိုၾကည့္လ်က္ ပေဟဠိတခ်ိဳ႕အား ႐ွာေနေသာ အညိဳေရာင္ မ်က္ဝန္းတစ္စံုကိုေတာ့ သက္တန္႔မေတြ႔ခဲ့ေပ။

ဂုဏ် ရောင် ဝါ [Completed]Where stories live. Discover now