Zawgyi
“ကိုကို ဆင္းလို႔ ရရဲ႕လား။ ကြၽန္ေတာ္ ေခၚရမလား...”
သက္တန္႔ ေဆး႐ုံက ဆင္းၿပီးၿပီျခင္း အိမ္သို႔ တန္ျပန္လာခဲ့သည္။ ကဲကဲလႈပ္ေနေသာ ဂုဏ္သည္ သက္တန္႔ကို မ်က္ေစ့ေအာက္က အေပ်ာက္မခံ။ ယခုလည္း ကားေပၚက ဆင္းဖို႔ရန္အလုပ္ သက္တန္႔လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေသာ ဂုဏ္။ ႏႈတ္မွလည္း ဂ႐ုစိုက္ရန္ တဖြဖြေျပာေနသည္။ မသိရင္ သက္တန္႔က ခရီး႐ွည္ထြက္ရမယ့္ လူၾကေနတာပဲ။
ဂုဏ္ေလးလုပ္မွ သက္တန္႔က က်ိဳးေၾကလြယ္ေသာ ေႂကြအိုးနဲ႔ တူေနသည္။
“ဂုဏ္ေလး၊ အစ္ကိုဘာသာ ဆင္းပါမယ္”
သက္တန္႔ေျပာလိုက္ရာ အလိုမက်သလို ဂုဏ္က ၾကည့္လာသည္။ မ်က္ဝန္းညိဳမ်ားက 'ကိုကို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ေပြ႕ၿပီး ေခၚသြားခ်င္တာ'လို႔ ေျပာေနသလိုပဲ။
“သခင္ေလး”
ဦးေမာင္ရဲ႕ ေခၚသံက ကားေပၚမွ မဆင္းရေသးေသာ သက္တန္႔နဲ႔ ဂုဏ္ကို အသိဝင္ေစသည္။ ဂုဏ္သည္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ရင္း သက္တန္႔ထက္ အရင္ဆင္းသြားသည္။
'ဂုဏ္ စိတ္ဆိုးသြားၿပီးလား'
သက္တန္႔ အေတြးမ်ားနဲ႔ စိုးရိမ္စြာ ၾကည့္လိုက္ရာ ဂုဏ္ေက်ာျပင္ကို မေတြ႕ေတာ့ဘူး။
*က်ည္*
သက္တန္႔ဖက္က ကားတံခါးဆြဲဖြင့္သံနဲ႔အတူ ဂုဏ္ရဲ႕ ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာေလး ေပၚထြက္လာသည္။ ထိုအခါမွ သက္တန္႔ရဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္တို႔ လႊင့္ပယ္ရေလသည္။
“ကိုကို...”
တိုးဖ်ဖ် ေခၚသံက အျပစ္မကင္းရိပ္မ်ား ေရာယွက္လ်က္။ ဂုဏ္ရဲ႕ အသံေန အသံထားအရ ဂုဏ္ေလး ဘာကို စိုးရိမ္ေနလဲဆိုတာ သက္တန္႔သိသည္။
သက္တန္႔၊ ဂုဏ္ကို အေတာက္ပဆုံး အျပဳံးတစ္ပြင့္ျဖင့္ ျပဳံးျပရင္း လက္လွမ္းလိုက္သည္။ ဂုဏ္ကလည္း ေနမင္းႀကီးနဲ႔အၿပိဳင္ ျပဳံးျပရင္း သက္တန္႔ကို အိမ္ထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည္။
ယခင္က အထီးက်န္စြာ တစ္ကိုယ္တည္း ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ရသည့္အဝင္လမ္း။ ယခုေတာ့ အေတာက္ပဆုံး အျပဳံးေတြနဲ႔ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က ယွဥ္တြဲေလွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့ၿပီ။
KAMU SEDANG MEMBACA
ဂုဏ် ရောင် ဝါ [Completed]
Romansacover by Cohen အမုန်းတရားတွေကနေ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ လက်စားချေမှုရဲ့ အဆုံးသတ်က ဘာများဖြစ်လေမလဲ...။ ကျေးဇူးတရားကနေ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ဂရုစိုက်၊စောင့်ရှောက်မှုရဲ့ အဆုံးသတ်ကရော ဘာများဖြစ်လေမလဲ...။ Started date: :18.7.2021 End date: : 16.10.2021
![ဂုဏ် ရောင် ဝါ [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/273405085-64-k598670.jpg)