Sahra elinde evrak çantası ile klinikten içeri girdi. Girişteki kızlara selam verip üst kat merdivenlerine yöneldi. Akın ellerini kurularken merdivenden çıkan kadını gördü.
"Ne haber Akın?"
"İyiydim"
"A ne oldu?"
"Tek seni görsem iyi kalacaktım ama evrak çantanla gelince muhasebeci olduğunu hatırlıyorum"
Sahra sahte bir gülümseme atıp odasına doğru ilerlerken Akın da peşine takıldı. Masasının üzerine koyduğu çantayı açıp aylık ödemesi gereken evrakları çıkardı. Volkan odaya girip kardeşini görünce "Ay muhasebeci gelmiş, kaçın!" diye yandan bağırdı. Akın bir eli masada diğeri belinde iki kardeşi süzdü.
"Farkında mısınız? Üçkardeş size sürekli para ödüyorum. Biri mal satar ödeme der, diğeri muhasebe der ödeme ister, biri maaş der ödeme ister. Bu ne ya düşün yakamdan"
Volkan elini arkadaşının omzuna dayadı ve ukala tavrına büründü.
"Kalite pahalı bir şey Akıncığım"
"Kaliteden vazgeçsem..."
"Biz senden vazgeçemeyiz"
Akın gülerek karnına yumruk attı. Zaten onunda asla bu üç kardeşten ve onların getirdiklerinden vazgeçmeye niyeti yoktu.
"Sahra bize kahve yapsana"
"Volkan ben dışarıdan geldim, farkında mısın?"
"Bu kardeşim olduğun gerçeğini değiştirmiyor"
Akın "Bırak kızı rahat" diyerek kahve makinesine gidip üç bardak kahve doldurdu.
"Akın öğrenemeyeceksin bir türlü şu kızı kullanmayı"
"Neden kullanayım?"
"Kardeşler bunun içindir. Aileler küçükleri büyüklere hizmet etsin diye yapar"
Sahra'nın en sinir olduğu cümlelerdi bu. Volkan'da onu delirtmeyi sevdiği için fırsatını buldu mu yerine yerleştirirdi. Akın bıyık altından gülerken Sahra'nın tepkisi gecikmedi.
"Az yede uşak tut Volkan Efendi. Burası Akın'ın değil de senin olsaydı yeminle adımımı atmazdım"
"Ben daha patron olacak kadar delirmedim Sahra"
Akın bardakları önlerine koyup "Bırakın atışmayı" dedi. Demese bitmezdi. Sahra'nın yanına oturup yanağını sıktı. Kaşları çatık kadın hırsla kahvesine üflüyordu.
"Asma suratını, bilmiyor musun abini"
Omuz silkip surat asmaya devam etti. İki arkadaş bakışıp gülüştüler. Volkan dayanamayıp yerinden kalktı ve aralarına girdi. Gelecek atakları bildiği için hemen kupayı masaya bıraktı. Volkan kardeşine sıkıca sarıldı sonra yüzünü ellerinin arasına alıp hamur yoğurur gibi çevirmeye başladı.
"Absinin bir tanecik maymunu, sinirlenir miymiş hemen o. Kıyamam ben sana"
Sahra elini kolunu sallayıp elinden kurtulmaya çalışsa da başaramıyordu çünkü Volkan'ın sevgi gösterileri genellikle baskılı oluyordu.
"Ay dur be adam! Yanaklarım pörsüdü" dedi büzülmüş dudaklarının arasından. Akın, arkadaşının arkasında gülüyordu. Bu sahneye alışıktı ve bıkmadan seyrederdi.
"Akın kurtarsana ya"
Uzansa olmayacaktı. Kalkıp Sahra tarafına geçerek elini tuttu, koltuktan kaldırdı. Sahra ellerini yanaklarına koymuş acıyan etlerinin geçmesini bekledi. Akın ise onu kolunun altına almış hala gülüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİME PEMBE KATTIM (Tamamlandı)
RomanceDüz bir çizgide giden hayat sıkıcı olurdu. Bu söze istinaden Volkan hayatı boyunca sıkılacak zaman bulamadı çünkü ne çıktığı ne de indiği yokuş bitti. Omzundaki tozları silkeleyip önüne bakmayı tercih etti. Aşkın her halini sevdi ama bir gün karşısı...