Bölüm 32

2.9K 568 188
                                    

Korhan geç saatte evine gelmiş, kirlilerini makinaya atıp yıkadıktan sonra üzerindeki tatlı yorgunluğu atmak için yatağına uzandı. Geçirdiği bir haftayı gün be gün aklında geçirdi. Yüzünde gülümseme eksik olmadı. Planlarından çok farklı geçmiş olmasına rağmen sakinliği ve huzuru yaşamıştı. Murat'ın amcasının iyi olması hatta hastaneden çıkmış olması içindeki ufak huzursuzluğu gidermişti. Murat ile en son konuştuğunda sesindeki neşeden ağırlığı attığını belli ediyordu. İçi rahat tatilini tamamlamasını özellikle belirtmişti. Bir pürüz Pervin ile konuşması kalmıştı. Onu da hemen yarın halledecekti. Zaten bitmişti, kabul etmişti. Ayrılık konuşması yapmanın hem kendisi için hem de Pervin için daha insani bir ayrılık olacağını düşünüyordu. Gelecek için iyi dilekler sunularak ayrılmak medeni bir davranıştı. Aralarında kavgalar olsaydı belki farklı düşünebilirdi fakat uyumsuzluk da medeniyetin içinde bir gerçeklikti. Pervin'i geçmişin sayfalarına kaldırıp yastığına sarılıp huzurlu bir uykuya bıraktı kendini.

Sabah Murat'ın ofisine gülerek girdiği anda Benal'in sert yumruğunu omzuna yedi.

"Tatil yap dediysek karşımıza bronzlaşıp çık demedik"

"Güneşin yakıcı sıcaklığı altında beni bırakan sizsiniz. Tamam, serinlemek için kendimi derin sulara bırakıp sırtüstü yayarak yüzmüş olabilirim ama tekrar çıkıp güverteye uzandığımda bronzlaşmaktan başka şansım yoktu."

Korhan gülerek Benal'in damarına basmaya devam ediyordu. Murat gülerek karısının masum küfürlerini dinledi. Sözü vermişti, baş başa güzel bir tatil yapacaklardı. Korhan kısaca onların arkasından yaşananları anlattı. Emre ile sadece ikisinin geçirdiği üç gün ise en dikkat çekendi.

"Fıstık gibi bir hatunla geçirilen üç günü olağan bir şeymiş gibi anlatman sence de hafif kalmadı mı?"

"Ne duymak istediğini bilmiyorum Benal ama iki arkadaş gibi geçirdik"

"Kıza gözlerini dikip bakmıştın"

"Bir defa"

Benal üfleyerek odadan çıktı. Beklediği gibi bir hikâye çıkmamıştı. Onun ardından Murat'ın delici bakışları Korhan'ın üzerindeydi.

"Hiç mi?"

"Hiç... Pervin'le ayrıldık tamam ama son bir konuşma yapmadan kendimi yeni maceralara atacak değilim ki macera yaşayacağım bir ortam da yoktu"

"Emre'yi beğendiğini sanıyordum"

"Beğendim..."

Gerisini getirmeyince Murat da üzerine gitmedi. Bir defa işine karışmışlardı. İkincisi olmayacaktı. Sonuçta yakın dostuydu. Oyuncak gibi hadi bu kızı da deneyelim gibi bir girişimde bulunmazdı. Korhan hızla işlerine kaldığı yerden devam etmeye başladı. Planları doğrultusunda ilerliyorlardı. Yeni müşteriler bulmaya başlamışlardı. Bazıları ile yüz yüze görüşülmesi gerekecekti. Piyasada yeni oldukları için tanınmıyorlardı ve güvenilirliklerini kanıtlamaları lazımdı. Akşama doğru biraz rahatlayınca Pervin'i aradı. Soğuk ve mesafeli bir sesle karşılaşmayı bekliyordu.

"Nasılsın Pervin?"

"İyiyim, teşekkür ederim"

"Buluşup konuşabilir miyiz?"

"Hayır. Konuşacak bir şey olduğunu sanmıyorum Korhan. Zorlama ile yürümediğini anladık ve bitti. Şu an beni araman bile anlamsız. Rehberinden ismimi silebilirsin"

"Bittiğinin bende farkındayım ama yine de karşılıklı konuşmayı hak ettiğimizi düşünüyordum. Madem sen istemiyorsun, sen bilirsin"

"İyi..."

MAVİME PEMBE KATTIM (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin