Bölüm 16

3.4K 574 177
                                    

Bölüm 16:

Volkan ne zaman gün almaya gidelim dese iki anne tarafından durduruluyordu. Önce evin eksikleri tamamlansın ondan sonra diyorlardı. Yıllardır yaşadığı evde bir eksiği olmadığını düşünen adam hala ne beklediğini anlamadı. Hayal ile konuşup karar vermişlerdi. Nikâhtan sonra tüm aile bir restoranda yemek yiyecekler ve o gece otelde kaldıktan sonra balayına çıkacaklardı. Buraya kadar her şey basit ve sade gözükse de kararlarını açıkladıkları günün ertesi iki anne Volkan'ın evini bastı.

Üçüncü ev basmalarında ellerinde kalem kâğıt liste yapıyorlardı. Hayal ve Volkan koltukta yan yana oturmuş hayretle onları izliyordu. İki kadın perdelerin karşısına geçip uzun bir fikir alış verişine başladı. Volkan hafif yana eğilip Hayal'in kulağına eğildi.

"Bu perdelerin hayatımızda kapladığı yeri bir ben mi bilmiyorum?"

"Ay bilmiyorum Volkan. Bir an önce şu günü alalım yoksa bayılacağım"

"Yarın sabah gizlice evden çıkıyorsun. Kapıda seni bekliyor olacağım. Hemen nikâh günü alıyoruz"

"Tamam"

Tekrar eski hallerine dönüp annelerini izlemeye devam ettiler. Karşılarındaki koltuğa oturduklarında bitmiş olduğunu sandılar ama her şey daha yeni başlıyordu. Mükemmeliyetçi olmak bazen çok yorucu oluyordu. Ne eksik varsa yaşayarak tamamlayabileceklerini biliyorlardı. En büyük eksiklerini tamamlamışlardı. Aşkla bağlanıp iyi gün kötü gün demeden desteklerini esirgemeden başlayacakları bir hayat vardı artık.

"Oğlum mutfakta ne eksiğin var?"

Volkan bir an düşündü. Hayali mutfak gezintisi yaptı.

"Bir eksiğim yok"

"Olur mu canım? İlla vardır. Mesela kabak oyacağın var mı?"

Volkan gözlerini kocaman açarak Hayal'e baktı. Hayal burundan kesik çıkan tıslamalarla titreyerek gülüyordu.

"Nasıl bir şey olduğunu bilmiyorum ama ihtiyacım olmadı galiba"

"Bak işte eksiğin varmış çocuğum"

Annesi kendinden emin bir tavırla yeni dünürüne döndü.

"Ah şekerim bunlar dolmayı hep bende yiyor. Nereden bilecek kabak oyacağını. Bunu da listeye yazalım"

Volkan artık hayret etmekten çıkmış dehşete düşmüştü. Tekrar Hayal'e yanaştı.

"Bebeğim bizim kabak oyacağına gerçekten ihtiyacımız var mı? Yani evlenmemizi engelleyen unsur bu mu?"

"Aa öyle deme hayatım. Kabak oyacağı hayati bir konu"

Hayal de artık gırgıra vurmuştu. Ne yapsa annelerine söz geçiremediği için en iyisi koy vermek dedi. Kadınlar sorarak olmayacağına karar verip mutfak teftişine gittiler. Volkan telefonunu çıkartıp Akın'a mesaj yazdı.

'Akın, Sahra'ya giden yolun en önemli kilidini veriyorum sana, hemen eve kabak oyacağı al'

'O ne birader?'

'Bilmiyorum ama evde olmazsa anam sana bir daha Sahra'nın yüzünü göstermez. Bir dost'

Akın saf saf ekrana baka kalmıştı. Hayal, Volkan'ın mesajına gülüyordu.

"Gülme aşkım. Kardeşimin mutluluğu için uğraşıyorum. Zavallım benim çektiklerimi çekmesin"

Hayal halinden memnun eğleniyordu artık. Her gün hayatlarına yeni kelimeler eklenmeye başlamıştı. Volkan "Buldum" diye sıçrayınca irkildi.

MAVİME PEMBE KATTIM (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin