Aizawanın Kızı

Bir Takım Ruhsal Sorunlar

Selam selam selam. Nasılsınız? Beni sorarsanız her zamanki gibi iyiyim. Şu aralar pek bölüm atamadım beni mazur görün. Sizden özür diliyorum.

"Uyandı sonunda."   Ben yarım saatir uyanığım ancak siz beni duymuyorsunuz.  "Yarım saat önce bana yapılan işlemi anlatın."     Doktorlar bir birlerine baktılar.  

"Kolundaki yaraları kapattık."    Haaa o hoş sızı buymuş demek.

Sende iyice delirdin ha

Evet delirdim galiba çünkü Shironun sesini  duyuyorum.   

Öf be abla hatırlamıyor musun. Annemin büyüsü ile seninle konuşabiliyorum artık.  

Ha. İyi olmuş diyelim. 

Abla iyi misin sen. Buna şaşırman gerekmiyor mu?

Hayır çünkü içimde anlam veremediğim bir duygu var. Beni Tomuranınki gibi kaşıtan bir his.  

O duyguyu  kalıcı  olarak gidermez isen senin ölümüne neden olucak. Benden söylemesi.

Tamam.    " Benim dışarı çıkmam gerek."     "Çıkamazsın ayağın kırık."      "Beni götürün ve bırakın oraya. Size kötü şeyler yapmamı istemezsiniz."

Korkutucu sesim işe yarıyor galiba ki beni kolumdan tutup aşşağıya indirdiler. Etrafımdan ruh çektikçe iyileşmeye başladım. Ayrıca bu kendimi kaybetmeme neden olmuyor ve tatları çok güzel geliyor.

İçimdeki  diğer ruhlar susmuş gibi.  Bununla beraber ses tonumda gitti galiba. Sesim Tomuranınki gibi çıkıyor resmen.  

"Shira!  Senin için çok endişelendim."    Todoroki gelip bana sarıldı.   Açıkçası geri sarılma hissiyatı duymadım.  "İyi misin Shira?"      "Gayet iyiyim."     Etraftan daha çok ruh çekmem gerekiyor.    "Nedense, ruha çok acıkmışım."     "Eh 1 aydır uyuyorsun nasıl olsa."

"Ne? Nasıl 1 ay."      "O garip savaştan sonra 1 ay boyunca koma tarzı birşeyde kaldın."        "Tamam da diğerleri nerde?"    

"Çoğu kişi okulda yada bilmiyor.  Gel hadi işlemlerini halledelim ve gidelim buradan."

2 Saat Sonra   Todorokiden

Onu oyalamam gerekli. Yoksa o da minik kızı kurtarmaya gidecektir. Zaten Aizawa Sensei onu yakın bir vakitte arıyacaktı. Ancak şu an güçsüz bir halde.     "Todoroki!"      "Efendim?"       "Annen hastaneden çıkmıştı değil mi. Hadi beni götürsene oraya."      "Tamam sen bilirsin."

Ne kadar heyecanlı davransada çok durgun.  Sanki birşeyler değişmiş gibi.   Kötü şeyler var gibi.   "Shira canın acırsa bana haber ver tamam mı."     "Tamamdır."

Onu bacaklarından kavradığım gibi kaldırdım. Eh sonuçta hastaneden çıktı değil mi.     "Todoroki endişelenme."     "Anlamadım?"      "Benim birşeyler düşündüğümü zannediyorsun. Endişelenmene gerek yok."

Birde bizim ruhumuzu okuyabiliyordu değil mi.   "Sen her ne kadar kendinden emin konuşsana sende birşeyler var. Ben çok eminim ve kararımı değiştiremezsin."   "İstediğin gibi olsun."    

Todorokilerin Evinde   'Shiradan'

"Burda olmanıza çok sevindim Rei-San."          Fuyumi ablayı ve Todorokiyi kollarının altına sıkıca almıştı.     "Bende seninle aynıyım Shira.  Ayrıca çok geçmiş olsun.  Yaşananları duyduk."

Ahh bunu kesinlikle haber yapmışlardır.   "Eh biraz birşeyler yaşandı. Önemli olan geçmesi değil mi?"      "Öyle öyle."

Ne kadarda güzel konuşuyorsunuz. Keşke bende konuşabilseydim.

Maalesef sadece benimle konuşabiliyorsun. Sende gerçek misin değil misin emin değilim zaten.  Ancak seni en yakın zamanda zihnimden attırmalıyım. Şu ruha olan açlığım susuzluğa dönüşünce daha tehlikeli olmaya başladım zaten.   Onun dışında bir kaşınma hissiyatımda var.

Yavaştan kafayı yiyorum galiba.  "İzniniz olursa ben bi dışarıya çıkayım."    Susuzluğum nerdeyse başımı döndürmeye başladı.    Etrafta bulduğum ruhu içtim.

"Bak Shira bu ruh içme hissiyatı sende çok fazla artmaya başladı. Bir problem olmasın."      "Sana sorun yok diye kaç kere söyleyeceğim."     Ama ben kızarak söylemek istemedim.

Ben yapmış  olabilirim birazcık

Bana bak lan. Sakın birdaha böyle birşeye kalkışırsan seni gebertirim. Hah şimdide babam arıyor.   "Babam arıyor. Buna bakmalıyım."

- Shira kızım. Uyanmışsın.

- Yani bu uyku bana bile fazla geldi diyebilirim.

- Sana hiçbir uyku fazla gelmez bunu ikimizde biliyoruz.

-Yani şöyle bir  2 Hafta daha uyusam olurdu.

- Tamam hadi şimdi önemli birşeyler söyleyeceğim.  Kızmak yok haberin olsun.   Şimdi biz bir kız kurtardık Eri isimli. Gücünü tam kontrol edemiyor ancak aşırı güçlü birisi.  Olaylar falan oldu birileri öldü. Önemli olan kısım ise bu çocuğa psikolojik olarak destek vermeliyiz. Bu konuda en iyi sensin.

-Huh bir çocuğa psikolojik olarak destek vermek mi?   Yani denerim.

-Teşşekkürler kızım. Hadi görüşürüz. Ha ayrıca kızı akşam Yurda getireceğim ondan sonraki günler hastenede olacak.

Suratına kapatıverdim. Ohooo daha Norayı ve Shinsouyu çalıştıracağım bizimkilerle hasret gidereceğiz çok işim var.  

"Todoroki bir an önce yurda gidelim derim."      "Aizawa Sensei herşeyi anlattıysa gidelim."     İçeri girip Rei-Sanla vedalaştım. Sonra Todoroki buzlar ile yolumuzu hızlandırdığından çabucak Yurda geldik.

Yurtta sadece Kirishima ve Mina vardı.  "Todoroki sessiz ol. Tatlı vakitlerini bölmeyelim."       Parmak uçlarımızda odalarımıza çıktık.    

"Gözümüz yollarda kaldı."      "Kesinlikle çok özledin beni Shigaraki."  "Özlemez olur muyum Bayan Shouta."    "Tamam özlemini giderdin şimdi git burdan."      "Bi hâlini göreyim dedim. Bu yeni nesilde hiç ahlak kalmamış. Gidiyorum ben."

Birde yeni nesil diyor. Acaba sen kaç yaşındasın. Kapım yavaşça açıldığında ilk bi sinirlendim. Ama kapıyı açan Todoroki olduğundan bu durum uzun sürmedi.

Eeeehe, eeeehe gitti bu kız. Shiranın kafa fiyuuuuu. Kaynanası ve görünmesinin önünde yaptığına bak. Shigarakinin  dediği gibi yeni nesilde hiç saygı kalmamış. Bu Shirada kesin Z kuşağından.

Bunlar bilmez yokluğu.  BİZİM ZAMANIMIZDA ALL FOR ONELER VARDI, ÇIKAR ALL MIGHTINI GÖSTER.