Aizawanın Kızı

Beni Asla Yenemezsin

Selam selam uzun bir aradan sonra geri geldim. Bazı işlerimi halletmem gerekliydi. Ama yeni bir bölüm ile geri döndüm. Ayrıca medyadaki Power Loaderın konuyla hiçbir alakası yok. Canım istediği için onu koydum. Pekte bilinmeyen bir karakter kendisi.

Çok bitkin bir şekilde döndük.   "Shira-chan hoşgeldin.  Çok yorgunsun."    "Biraz öyle Uraraka. Umarım yemek hazırlamışsınızdır."  

"Daha saat gelmedi. Bu gün normalde Tsuyu ve Mineta yapacaktı ama Tsuyu kendimi çatıdan atarım da Mineta ile kalmam diyince iş sana ve Todorokiye kaldı."      "Nası ya. İşi  gene mi bana bıraktınız.  Neyse hallederiz."

Hemen yemeğin başına geçtim.   "Todoroki sen şunları doğra. Sebzeli bir yemek yapacağız."

1 Saat Sonra ( Sevgili Yazarınız Yemek Tarifi  Bilmiyor Yapacak Birşey Yok.)

"Artık yıkılacak hâldeyim."      "Bu günde çok yoruldun sen."      "Yemek yemiyecek kadar yorgunum. Siz yiyin."    "Tamam o zaman beraber dışarı çıkalım."

"Tamam bana uyar.   Tsuyu!  Masayı kurma işi sizde."      "Tamam! Vrak."  Odama çıkıp sade birşeyler giydim.  Sonra diğerlerine bahaneler uydurarak beraber çıktık.

"Şimdi Shira sana aklımdan çıkmayan   sorularımı sorucam.  O gün sen neredeydin?"    Todorokinin merak etmesini anlayabiliyorum ancak bunu söylemen doğru değil.

"Ailevi bir konu Todoroki."       "Aileden sayılırım desem?"       "Tabikide öylesin ama, hıh. Sonra anlatırım."   Ne diyeceğim çocuğa, şey Todoroki annemin öldürdüğü kardeşimin yanına onun bana aldığı kıyafet ile gidiyorum kusura bakma mı?!

"Ne zaman anlatmak istersen buradayım. Sen geldiğinden beri benim hayatım düzene girdi. Ancak hissetmek zor değil sende birşeyler var. Onları beraber çözebiliriz."     Acaba hangisini sezdi.

All Mightın güçsüzleşmesinin   beni hayal kırıklığına uğratması mı?    Kardeşimin öldüğü günün yine gelmesi ve üzülmem  mi?  Yoksa Tomuranın 100.000 kişilik bir ordusunun olduğunu öğrendiğimden     korkmam mı?   Galiba hepsi.

"Boşver Todoroki. Rei-San nasıl?  Yakında çıkacaklardı."       "Hastanedeki son zamanları."    "Todoroki sessiz ve tetikte ol."  Etrafta kötü niyetli bir ruh sezdim. Her an saldıracak gibi duran bir ruh.

"Shiracım canım yine ben."    O kadın nasıl geldi buraya!     "Buraya gelmen imkansız!   Üç Büyük Ruhun bu durumdan haberi olunca silineceksin!"

Kahkahalar atmaya başladı.  "Onlar şu an meşguller. Bir savaş veriyorlar. Bende seninle bir görüşme yapayım dedim. E tabi yanlızda  gelmedim."

Arkasından bir sürü adam çıkmaya başladı. Binlerce kişi. "İkiye karşı yirmi bin. Ahahaha."       "Biz yirmi milyon kişiye bedeliz."

Bizim sınıftan herkes burdaydı.   "Ahhh çok tatlı.  Siz arkadaşınızı mı kurtaracaksınız."       "HAYIR LAN SENİ Sİ-"   Hepsi saldırmaya başladı.  "SHİNEEEEEE."

Bakugo tozu dumana kattı. Todoroki herkesi hem donduruyor hemde yakıyor. Tabi göremiyorum diğerlerini.   "Desprioo!"       "DARK SHADOW!"     "Smaaaaashh."   

Herkesin bağrışları geliyordu.  Bende bir sürü kişinin ruhunu içtim. Kendimi kaybetmenin eşiğindeyken  gücümü toplayıp bir hat üzerinde püskürttüm.

Adamların çoğu öldü. Tabi bu kavgaya babamda dahil oldu.   Acaba Bay Nezu nerde?!!!    Kobay fare. "EHHH YETER."

Bi anda bütün askerler yere yığıldı.  Bütün herkes uçmaya başladı.   "Arkadaşların sana yardım edemez!"     Çoğu kişiyi fırlattı.   "Eğer bi kardeş istiyorsan söyleseydin. En azından böyle salak biri olmazdı yanında."

Denkiyi diğer kenara attı.  " Sevgili işleri sencede boş değil mi?"      Todorokiyi bir kenara attı.   "Babanda sana yardım edemez. Üzgünüm Aizawa."

Sadece ikimiz kaldık.  "Hmmm kardeşin gibi öleceksin. Shiro da senin gibiydi."     "Kardeşimin adını  o ağzına alma!"     İçimdeki bütün öfkemle saldırdım.   

"Kaçmasana lan!"       "Sen bir yüz karasısın. Bak arkadaşların, sevgilin ve baban ne haldeler. Sen böyle olduğun için kardeşin öldü ya."   

"Kes sesini!"        "Senin yüzünden kardeşin öldü. Sen güçsüzün diye. Yetersizsin Shira!"       Haklı olabilir.   "HAYIIIIR. SHİRA ÖYLE DEĞİLSİİN."   

"Present sakın GELME."     Midnight, Present Mic,  Cementoss, Extoplasm, diğer öğretmenler ve birkaç Pro Hero gelmişti. 

Hawks ve Endeavor bile burda.  "Ordularım ileri!"    etraf 15 saniye içinde kan gölüne döndü. Gerçi Endeavorun ateşlerinden etrafı göremiyoruz.

    "Ahahahahah çok komik değil miii."    Joke neden burda! "Wild Wild Pussycats ileri!"           "Rhaaar."    Ryukuyu gelmiş.  Bir imza almalıyım.   Ne diyorum ben hepsi canla başla savaşıyor.

"Bu kadar kahraman gelmesine rağmen kimse seni benim elimden alamaz!"      "Gel bakalım hayatım."  Midnight gelip bir tane geçirdi.    "Ahahahahah senin sözlerin benim şakalarımda bile komik ahahahhaah."    "Golemlerim ve bana merhaba de hayalet bozuntusu."

Kadın-pawa   ile yenebiliriz belki.   "Sadece siz mi geldiniz  beni yenmeye. Kolay olacak."  Gidip anneme hücum ettim.

Önce sağ omzuna bir darbe geçirdim ancak oda bana sert bir yumruk vurdu.     "İşte şimdi sinirlendirdin bizi."     Joke tepesine atladı.  Pixie  golemler oluşturarak saldırıyordu. Midnight ise onun hareketini kısıtlıyordu.

"Yeter!   Ben sadece kızımla savaşacağım!"    Değişik bir hareket yaptı ve oluşan kalkan benden başka birinin kalmamasını sağladı. 

"Ulan hep bu günü bekledim. Öğrendiğim herşeyi üzerinde uygulayacağım."     Gidip çok sert bir şekilde vurdum. Ancak o bunu önemsemedi ve saldırmaya başladı.  

Her vuruşunda dengemi biraz daha kaybettim. Karnıma bir tekme vurdu.   "Senin ögrendiğin şeylerin bin katını biliyorum ben. Sen beni yenecek güce asla sahip olamayacaksın."

"Ben bu kadını öldürmemiş miydim?"    Tomura?   "Sen... sıra sende!"     Tomura beni alıp ileri attı.  Annem ile kendisi savaşmaya başladı.  Tomura tam ona dokunacakken kendini sola attı ve Tomurayı binlerce metre uzağa attı.  

"Aaaa az önce aldığım bilgiye göre şu Lida denen çocuk ölmüş."     Benim yüzümden bir kişi daha öldü.    "Artık ölme hhhh sırası sende."

Yazarın Anlatımıyla

Shira kendini kaybetmiş ve ruhani bedenine geçmişti. Bu nedenle annesinin yaptığı duvar bile kırılmıştı. Bu ikilinin arasına kimse giremiyordu.   Shiranın uzun kolları annesini çok darlıyordu.   

Annesi kızının bu denli güçlenmesi karşısında tutulmuş kalmıştı.   Ancak o bile şu anda ölüm korkusu ile karşı karşıyaydı.  Shiranın vurduğu son darbe ile annesi bayağı bir debelenmişti. 

"Beni yendiğini düşünüyorsun değil mi Shira. Beni asla yenemezsin."          Shira annesinin yaptığı  büyü yüzünden kafayı yemeye başlamıştı.

Ancak bu büyü  evrendeki tek bir kişiye yapılabilecek ruhani bir büyüydü.   Bu büyü ilk olarak Shiranın kardeşini duymasına neden oldu.

Heeeeh bi kardeş eksikti zaten. Sanki başımızda hiç iş yok bide o geliyor. Ayrıca anneye bak Tomurayı patates cipsi gibi yedi ha.