Aizawanın Kızı

Babaynı İkna Edersin

Hellö mömü ver is may madır. Amanında bunlar. Nasılsınız canlar. Ben kötüyüm. Neden mi?  Bende bilmiyorum.  Üstümde dondurmasını düşüren çocuk hüznü  var.

ANNNEEEEEĞ  AHMET ÇİKOLATAMI ATTI.

Terler içinde uyandım. Ohh rüyamda All Might dibimde şarkı çalıyordu.

Kapı hızlıca açıldı.  " Hadi geç kalacaksın Shira."      "Tamam ba- bir dakika sen benim babam değilsin ki." 

Ben daha olayı çakana kadar Momo, Tsuyu ve Uraraka tepeme atladılar. "Hadi hadi."     Uyku sersemi ben, daha nerden çıktınız diyene kadar Uraraka beni uçurdu, Tsuyu yakaladı. Momoda bir tüy oluşturdu.

Beni evde kahkaha attırarak götürmeyi planlıyorlar.   "Yanlız ben gülmüyorum haberiniz olsun."   Hayalleri mahvolmuştu.     " Hadi giyin artık.  Aşşağıda   sevgilin seni bekliyor."

"Haaaa."   Momo gülerek cevap verdi. "Seninkisi Todoroki,  Urarakanın Midoriyası, her ne kadar kabul etmesede  Tsuyunun Tokayamisi."    Momo hepimizi anında kızarttı.   "Ne Tokayamisi biz arkadaşız."      "Bende öyle."    "N-ne Midoriyası o s-sadece arkadaşım."    Hepimiz aynı bahane ile döndük. 

Tsuyu hemen ortaya atıldı.   "Monomaya ilgin olduğunu herkes biliyor Momo. Hem isminizde uygun."    Evde 4 tane çeri domates var şu anda.

Herkes hazırlanıp aşşağıya indi.    Babamın bu durumdan rahatsız olduğu, ancak zoraki katlandığı belliydi.    "Sonunda gelebildiniz."      "Shira-chanı ancak kaldırabildik Aizawa Sensei." 

Tokoyami araya girdi.  "Çok güzel olmuşlar."     Babam cevap bile vermedi. Aslında onları eve almasına bile şaşırıyorum. Şimdi okulda kim bilir kaç saat uyur.

"Shira sizin güzel yemek yaptığınızdan bahsederdi."   Ama naz yapması gereken benim, babam değil.    "Kahvaltıyı ettikten sonra hemen çıkalım. Daha yolda Lida ve Denki gelecek."     Herşey planlı gibi duruyordu.

Herkes beş dakika içinde toparlandı ve dışarı çıktık.     "Harika habeeeeer."  Momo bağırarak en öne atladı.   "Hepimiiiiz izinliyiiiiiz."    Herkes Momoya anlamaz  şekilde bakıyordu.

"Midnight Sensei sayesinde  ve tabiki Recovery Girlin yardımı ile Müdür Nezudan hepimiz izni kaptık!"   benim birtanecik Midnightım. Onu gerçekten çok seviyorum ya. Bi ara gidip ona sarılmalıyım.

"Naber güzelim."    "Mineta?"    "Hayır canım Denki, Denki."    Ne bileyim öyle giriş yapınca Mineta zannettim. 'Tamam herkes tek sıra halinde gitsin!  Yolu rahatsız etmeyin! Momo dik dur!   Uraraka önüne dön!"   

Bunu niye getirdiniz ki.  "Tenya! Sus artık."    Etrafımıza birinin sinsi sinsi dolaştığını hissedebiliyorum. Bu ruh çok çakal bir ruh.  "Mineta hemen mi çıkarsın yoksa ben seni alayım mı?"   

Mineta ellerini kaldırarak geldi.   "Yürüyün hepinizin cezasını buldum."   Herkes bana anlamaz şekilde bakıyordu.   "Bizim suçumuz ne?"     "Üzgünüm kıvırcık marul ama beni peşinizden sürüklediniz bunun cezası olarak hepimiz korku evine gidiyoruz."

Midoriya kızarırken bu fikir herkesin hoşuna gitmişti.  "Mineta gelmiyor."    Minetanın anında yüzü düştü.  "Ama nedeeeeen."       "Çünkü Mineta orası karanlık bir yer ve ben buradaki ne erkekleri nede kızları sana emanet edemem."  

Şimdi ise Minetayı kovmak kaldı.  "Hiçbirşey yapmam ayrıca erkekler ne âlâka."    Tsuyu araya atladı.  "Bu sınıftaki erkekler de kızlar da harika. Sen hepimize yürüyebilirsin. Korkuyoruz Mineta o yüzden sen gelmiyorsun."