Aizawanın Kızı

RRRRRRUHLARINI SEVDİKLERİM

Yine yeni yeniden asla ölmeyen bir başrol ile beraberiz. Buna alışmanız gerek. Burası Wattpat  eğer biraz klişelik katmazsanız burda yaşamanız çok zor. Her neyse. Nasılsınız ne yapıyorsunuz bakalım.  2. Sınavların  geldiğini söyledi küçük kuzenim. Hazır mısınız?

(Ekran resminin konumuz ile hiçbir alakası yok ama hoş duruyor. Sanatsal bir çalışma. Sanatçı burda  boş yere disiplin cezası yiyen öğrencinin dramını ve acıklı hikayesini anlatmış.)

Yine aynı heyecan. Present Micin dersinde dalacağım içeriye. Mikrafonu gene elime aldım. "NASIL-SI-NIZ RRRRRUHLARINI SEVDİKLERİM." Sonra daha sessiz şekilde "Marjinal giriş budur Present öğren."

Herkes çok korktu. "AHAHAHHAAA. ZOMBİ." "Saçmalama Mineta. Önceki yeniden geldiğimde niye böyle bir tepki vermedin."

Herşey 25 saniyede gerçekleşti. İçeriye bir pasta geldi. Sonra Momonun balon yaptığını gördüm. Yani en son Kirishimanın omuzlarında Presentin açtığı müziği dinliyordum.

Bi ara nasıl olduysa Minetayı fırsattan istifade camdan attılar. Galiba Mina yaptı. Sonrası normal şeyler. Bakugo 2 3 sıra ve Midoriya patlattı. Denki eğlenirken Present Mice elektirk verdi. Kirishima eğleneyim derken duvarı yıktı. Normal şeyler yani.

"Tamaaaam yeter artık." Ders zili çaldığında herkes sakinleşti. Ders boyunca herkes farklı değişik şeyler yaptı. Bu sürede Minetayı bir daha camdan attılar. Galiba yine Mina yaptı.

Hemen Urarakayı kolundan tutup kimsenin bizi duymayacağı bir yere çektim. "Uraraka, Todoroki nerde?" "Şey sen To-" "Sus Uraraka. Nerde?" "Evinde." "Teşekkürler ve bunu birinin bile dilinden duyarsam senden bilirim ve seni ruhlar aleminin en kötü yerlerinde gezintiye çıkarırım."

Uraraka korktu. Bende gün geçtikçe acımasızlaşıyorum. Ama sizde birkaç kez ölün aynısı olacak. Hemen Müdür Nezunun odasına atladım .

"İyi günler bütün evrenin ve ruhlar aleminin en ama en iyi müdürü kral Müdür Nezu." "Ne istiyorsun Shira." "Sadece 1 güncük daha izin nooolur." "Neden?" "Şey yani ıhm."

Ne diyeyim adama. Ölmeden önce Todorokiye yapıştım şimdide geri gidiyorum falan mı? "Gençlik işleri sen anlamazsın."

"Maalesef izin veremem." "Yeminler olsun senin ve Recovery Girlin dedikodusunu çıkarırım haber konusu olursunuz. Endeavor bile sizi konuşur yüzünü kızartırım. Diğer farelerin önüne çıkamazsın."

Bana sinirle baktı. "Tamam be." "Ha bide taksi çatırsana." Sinirle üfledi. "Ha bide param yok yani ölüp geri geldim sonuçta."

"Shira hemen def olmazsan iznini iptal ederim."

25 Dakika Sonra

Müdür Nezu öyle söyleyince eve kadar koşarak geldim. Koşarak gidip kapıyı çaldım. Kapıyı Fuyumi abla açtı.

"AAAAAAAYAYAYAAAAAAAA." "Niye bağırıyorsun abla?" "H-HAYALEEEEET." Haaa ben resmen ölüydüm dimi. "Fuyumi abla bağırma. Geçebilir miyim."

Titreye titreye çekildi. "B-ben Shotoya haber vereyim." "Hiç gerek yok sağolun." Fuyumi ablaya sıkıca sarıldım. Hızla merdivenleri çıktım. Kapıyı tıkladım.

Todorokiden ses gelmedi. Bende odasına dalıverdim. Odada kimse yokki. "Bende sana onu söyleyecektim. Shoto yukarı kattaki kütüphaneye kendini kapattı. Anahtarı var ama açmıyoruz."