Aizawanın Kızı

Öteye Gitsin Çakma Joker

Yine mi bu kadın!   Hayır babama ikide bir evlenme teklifi etmekten de mi bıkmadı.  "Oooo Eraser baba kız geziyorsunuz haaaa.   Benide alsanızaaaa."    İkimizde aynı anda  "Hayır!" 

"Ahahahahah.  Minik bir Aizawaya benziyorsun.  Hahahahahaha."   "Çok komik. O kadar komik ki gülmeyi unuttum salak kadın."

"Eraser bu gün evleniyor muyuz?"    Babamın koluna sıkıca girdim.  "Hiçi asla geçe evleniyorsunuz."     "Hahaha bir tarif ver mesela."      "Ben öldükten sonra."      "İşimiz kolay o zaman hahahahahah."

Çok komik Jokerin yan çarı seni.   "Bana bak Joke hanım. Babama fazla yaklaşma. Tek istediğim bu."     "Ama benimde tek istediğim bu hahaha.   Değil mi Aizawa sende istiyorsun."

"Hayır."     "Ahahahahahah senin şu soğuk mizacını seviyorum."   Babamın kulağına yaklaştım   'Bu kadını dövmeye başlarsam kimse elimden alamaz ona göre.'

'Shira!'    " Ya sen gidip başkasını bulsana kadın. Sana bu adamı yâr etmem."     "Ama seviyoruuuum."    "Elimi kana  bulamadan sınıfını da al git burdan!"       "Ahahahahahah baba kız aynılar yaaa. İkinizide istiyorum."     "Bana bak  seni dayak manyağı yaparım!"

Hâlâ gülüyor kikirdek.  "Ahahahahah aynısınız demiyor muyum ben."     "Lan sen hâlâ burda mısın!"   Sınıfı ile beraber gitti.    "Biraz fazla mı kaba davrandın?"      "Birşeymi dedin!"      "Dedimki onunla beraber gidiyoruz.

Ben bunu döverim ki. Hatta döverim ama boşa gider.  Bu Pixie-Şerefsiz kadar bile güçlü değil. "Sen beni niye bu kadar kıskanıyorsun. Hemde artık geçmesi gereken zamanda?"

"Ya bak kıskanılacak kişi var kişi var. Mesela ben seni Ryukuyu gibi adam akıllı biri çağırsa problem yok. Ama bunlara izin vermem."        "Anladım. Hadi gel gidelim."

Babamın koluna girdim. Herkes aşşağıda güç gösterisi yapıyordu.   Babam jüri masası gibi bir yere oturdu. Joke de yanındaydı.  "Hadi gel 3. Jüri sensin."

"Ha?"    Todoroki banada bulaştırdın bunu. "Gel hadi gel."    Hemen Jokeyi yerinden kaldırdım. Öteye gitsin çakma joker.

Önce karşımıza bir çocuk çıktı.   "Benim özgünlüğüm  zihin okuma."      Babam ve Joke bana döndü.   "Bu benim alanım. Hadi bakalım ben seni zihnime sokmamaya çalışacağım."

Beni küçümsedi mi lan bu.  "Beni küçümsediğini ve bir Pro Hero beklediğini biliyorum. Ancak benim zihnime girmek Joke-Sensei kadar kolay değildir."

Çocuk önce zihnime girmeye çalıştı. Ancak kendi geliştirdiğim yöntem yüzünden bayıldı kaldı.  "Sağlık görevlileri buraya. Ayrıca sen ne yaptın çocuğa?"      "En derin korkularını gördü. Benim koruma kalkanım budur."

"O zaman seni gördü. Ahahahahah."     "Komik misin sen şimdi?"      "Ahahahahah aynısınız."    Huh ben bunu döverim.   Yanımıza babam ve Joke gibi özgünlükleri olan kişiler geldi ve gittiler. 

Benim yanıma bir kız geldi.    " Ben ruhlar ile konuşabiliyorum. Bana muhbirlik yapabiliyorlar. Yada olan bir olayı anlatabiliyorlar."        "Tamam o vakit seninle ne yapsak... Buldum!    Bir ruhu ortaya alacağız. Bakalım sana sadıklıkları ne kadar."     "Tamamdır."

Önce bir ruhu çağırdık ve bir olayı benim istediğim yani yalan yanlış anlatmasını istedim. Oysa doğrusunu.   "Üzgünüm ama yapamayacağım. Doğrusu bu."    "Tamamdır. Gidebilirsin bay ruh."

Kız zaferle gitti. Bir çocuk daha geldi.  "Merhaba. Benim gücüm yumruğumdan lavlar çıkarabilmek."    Yine bana döndüler.   "Siz beni buraya bütün öğrencileri test etmem için mi geldiniz?  Hah neyse yaparım ben."