DIRTY DREAMS

3

─Jesteśmy na miejscu, lekko obskurne ale zawsze coś. ─ Blair wzrusza ramionami

─Ja ci dam obskurne! To świetne miejsce!─ słyszę nieznany mi dotąd głos

Przyglądam się dziewczynie, która właśnie wchodzi do głównego pomieszczenia. Blondynka cała ubrana jest na czarno, a za duża koszulka sprawia, że wygląda na jeszcze chudszą. Dostrzegam też ślicznego septuma w nosie oraz tunele w uszach.

─Ivy. ─ macha ręka

─Alice. ─ odpowiadam

Blair wcześniej powiedziała mi, że to siostra jej chłopaka, Scotta. Jest strasznie bezpośrednia i raczej zamknięta na innych. Tylko tyle wiem i jakoś specjalnie nie interesuje mnie więcej.

Przyciągam do siebie walizkę i rozglądam się po pomieszaniu. Mieszkanie jest całkiem spore, większość ścian jest pokryta czerwoną cegłą. Widzę duże okna i szare zasłony. Od razu po prawej znajduje się kanapa, mała ława i komoda z telewizorem. Patrzę w lewo, gdzie widzę kuchnie. Od reszty pomieszczeń oddziela ją jedynie biała wyspa kuchenna.

─Korytarzem w lewo jest mój pokój, po prawej twój. Pamiętaj, żeby zawsze pukać, klucze masz na komodzie─ mówi moja nowa współlokatorka

Dziewczyna mija nas i wraca do swojego pokoju, a ja śledzę ją chwilę wzrokiem/ Kiwam głową w zrozumieniu i ciągnę za sobą walizkę, a kroku dotrzymuje mi Blair. Podchodzę do czarnych drzwi i popycham je delikatnie.

Pokój jest sporej wielkości. Po lewej jest duża metalowa szafa, coś w stylu bardziej klatki niż normalnej szafy. Po środku jest duże szare łóżko, a naprzeciw od niego stoi drewniane biurko.

Zaciekawiona jak może wyglądać widok z tak wysoka. Mieszkanie znajduje się na najwyższym piętrze, a stary budynek stoi w nieco mniej ruchliwej dzielnicy. Podchodzę więc do okna i dostrzegam Nowy Jork. Znajdujemy się na ósmym piętrze, dlatego widok całkiem imponuje.

─Ahhh, nie można przeżywać. ─wzdycha Blair opadając na łóżko ─ Do Ivy się przyzwyczaisz. Scott i tak zawsze na nią narzeka, ale co poradzić. Nie mają dobrych kontaktów.

Odwracam się od okna i podchodzę do łóżka. Siadam na nim po turecku i wędruję wzrokiem po pomieszczeniu.

─Dziękuję Ci Blair. Ten hotel był okropny. ─ oznajmiam

─Po prostu lubię pomagać. ─ wzrusza ramionami. ─ Kiedy idziesz zapisać się na uczelnie?

─Jutro rano, dzisiaj mogę jeszcze odpocząć i się rozpakować.

Blair podnosi się gwałtownie do góry, wstaje i podchodzi do drzwi, a ja patrzę na nią pytająco.

─Przypomniało mi się, że się umówiłam z Scottem! Widzimy się jutro. ─ krzyczy i wybiega z mieszkania

***

─Długopis? Mam. Torba? Jest. Kluczki? Są ─ zadaje i odpowiadam sobie na pytania

Stając jeszcze chwilę przy wyjściu poprawiam włosy w lusterku i zakładam na stopy zielone trampki.

─dę na uczelnie! Będę po południu!─ krzyczę do Ivy jedzącej płatki na kanapie

─Nie pytałam! ─ odkrzykuje

Chyba miała zamiar coś jeszcze powiedzieć, ale nie zdążyła bo trzaskam drzwiami i zbiegam po wąskich schodach na dół.

***
Dojechałam właśnie taksówką pod ogromny budynek. Droga zajęła mi jakieś trzydzieści minut. Pewnie trwałoby to krócej, gdyby nie te okropne korki.