GECEYİ KURTARMAK

BÖLÜM 31• İNANMAK

08.11.21

Vega - Bu Sabahların Bir Anlamı Olmalı

BÖLÜM 31* İNANMAK

İyi okumalar!!!👻

***

RANA

Karşımda bana oldukça boş bakan bu simaya şaşkınlığımı saklamaya çalışarak baktım. Yüzündeki yaraların taze olduğu ve doğru dürüst pansuman bile yapılmadığı gayet açıktı.

Sessizliği eve gelmiş bu misafire göstermek için bozdum. "Hoş geldiniz," dedim usulca. Kumral saçları kabarmış ve yüzündeki yaraları saklıyordu. Ama yeşil gözlerinin şişliği saatlerce gözyaşı döktüğünü gösteriyordu.

Bana cevap vermedi çünkü dalgınlaşmıştı. Teyzeme baktığımda onun da bana baktığını gördüm. Gözlerimdeki soru işaretlerini görüyordu. "Esilacığım bak, san bahsettiğim yeğenim Rana." Kız bana baktı daha çok görüyormuş gibi. Başını salladı konuşmaya mecali yokmuş gibi.

"Rana, bu da Esila. Bizim bir aile dostumuzun kızı kendisi. Bir süre misafirimiz olacak." Teyzem üstü kapalı bir şekilde bana şimdilik yanıtlar verdiğinde sessizliğimi korudum. Sanırım teyzem daha sonra daha ayrıntılı bir şekilde anlatacaktı neler olduğunu.

"Esila, yıkanmak ister misin canım?" Kızın yanına oturdu. Esila emanet gibi oturmuştu koltukta. Her an kalkıp gidecekmiş gibi bir hali vardı. Teyzem elini tuttu. "Ne dersin canım?"

"Annemin yanına gitmek istiyorum," dedi Esila. Sesi kırıktı. Saatlerce bağırmış gibi yorgundu sesi.

"Akşam gideceğiz zaten canım. Hem annen de orada durmanı istemezdi, tehlikeli." Teyzemin canı sıkkındı. Onu pek az kez böyle görmüştüm.

"Ben uyuyamam ki," dedi Esila. Sesini zorlukla duydum. Eniştem sanırım rahat hissetsin diye salondan çıktı. Bende eniştemin peşinden çıktım. Kısık bir ses, "Enişte?" Diye sesledim. Duraksayan enişteme doğru yürüdüm.

"Neler oluyor? Kim bu kız?"

Eniştem kravatını çıkarmaya başladı. "Eski komşumuzu Şennur hanımın kızı." Kaşlarımı kaldırdım. Kadını bir ilk kez görmüştüm sadece. Kızını ise ilk defa. Gördüysem de hatırlamıyordum. Aklıma gelenle kaşlarım çatıldığında eniştem onayladı beni. "Evet, taşınma sebebimiz olan aile."

"Neler olmuş ki? Annesi nerede?"

"Annesi hastanede," dedi eniştem. "Babası sorunluydu, boşanmışlardı biliyorsun." Hatırlıyordum hatta teyzem yardımcı olmuştu boşanması için. "Bu herif gitmiş kızı biriyle zorla nişanlamıştı. Kız da atmıştı nişanı falan. Sonra memleketlerine taşınmışlardı bunlardan kaçmak için. Ama şerefsiz herif buraya geldikleri an kapılarına dayanmış, kızı tehdit etmiş. O arbedede Şennur hanım kızının önüne atlayınca bıçaklanmış."

Şaşkınlık ve dehşet dolu bir nida ağzımdan akçınca hemen elimle örttüm dudaklarımı. "Durumu nasıl? Kötü mü?" Bir an kendimi Esila'nın yerine koydum. Çok kötü bir histi bu. Bende tacize uğradığım için ne kadar korku dolu huzursuz edici bir his olduğunu biliyordum.

"Gözetim altında, zaman gösterecek neler olacağını. Hastaneye zor yetiştirmişler, çok kan kaybetmiş. Doktor olumlu konuşmadı pek."

"Adam nerede, yakalandı mı?" Diye sordum merakla. Pislik herif bin beterini yaşardı umarım.