GECEYİ KURTARMAK

BÖLÜM 32• YENİDEN

15.11.21

BÖLÜM 32* YENİDEN

Model – Mey

İiyi okumalar!!! 👻

***

İPEK

Sabahın köründe uyandığım yetmiyormuş gibi bir de gece uykusuz kalmıştım. Şimdi de eczanenin insanlardan uzak olabilecek bir noktasına oturmuş olmayan aşk hayatıma sövüyordum.

Her hafta başında soluğu eczanede alan Mahmut amcaya Allah'ın bana bahşettiği gizli sabrımla dayanıyordum. Emekliler, emekli yıllarını hastaneler ve eczanelerde geçiriyordu. Ama Mahmut amca her seferinde ısrarla beni doktor sanarak bir şeyler soruyordu.

"Hayır, Mahmut amca ilacı günde beş kere alamazsın. Zararlı, zararlı..."

"İpek kızım ama beni başım beş kere ağıyor." Benimki de ağrıyor inan amca.

"Amcacım bu ilacın kullanımı doktor belirtmedikçe böyle. Ben sana beş kerelik kullan desem maazallah kalbine bir şey olur."

Mahmut amca elini boş ver dercesine salladı. "Kalp mi kaldı be kızım? Ölüyorum görmüyor musun?" Bihter Ziyagil, aklıma düşecek başka zaman mı bulamadın? Kendimi Firdevs Yöreoğlu gibi hissettim birden. Keşke keşke o kadar zengin ve gamsız olsaydım. Bir dakika ben zengin ve gamsızım zaten.

"Mahmut amca ben diyeceğimi dedim. İstersen kendi reçeteni kendin yaz ama her gün gelip bana sorma. Bak diğer insanların hakkına giriyorsun."

"Tamam, tamam de hele sen ben beş kere kullanayım mı?" Diye tekrar sorduğunda sabır taşı değildim bende çatladım. Hemen çırağıma şutladım. Çırak değil mi, öğrensin. Hayatta zorluklarla baş ederek ilerleyebilirsin. Benden ne kapsa kardır bu çocuğa.

İçeriye el ele bir çift girince aklıma hemen Göktürk geldi, yanında da benim hayalim vardı. Çok güzelim, yemin ediyorum. Derin bir iç çektim. İçimdeki sıkıntı büyüyordu her dakika.

Mavi devin dün akşam gelmediği yetmiyormuş gibi ne haber vermişti ne de sesi soluğu çıkmıştı. Karalar bağlamak tarzıma uymadığı için beyaz giyinerek başka bir anlam çıkarmak için tüm gece uyumadım. Evet, bu sebeple uyumadım. Gözlerim bozulursa aşktandır. Dilim sürçtü ya... Ne aşkı, hoşlantı işte. Aşk bizi bozar. Yamultur. Aşk yok. Gönül eğlendirme dairesiyiz biz. Doğru, doğru.

Acaba mavi devimin başına bir şey mi gelmişti? Hayır yani ona göre ayaklarıma kapanırsa affetmeye hazırdım. Otuz altı numara ayaklarıma baktım. Kapanılır bence. Uygundur. Kafayı yediğime iyice emin olduğumda düşünmeyi bıraktım.

Bugün gözlerimi normalden daha fazla telefonumda gezdirince babam ters ters baktı bana. Ama elleşmedi. Yoksa ağzımdan, damadın beni yarı yolda bıraktı gibi bir cümle çıkması çok muhtemeldi. Damat adayı bozuntusu neden aramıyordu?

Öğle yemeğinden sonra içeriye elinde bir kutuyla kurye girdi. "İpek Kızıltaş?" Aval aval bakıştık.

Kendime gelince "Benim," diye öne çıktım. "Sizin adınıza bir kargo var." Şaşırdım, çünkü kargom yoktu. Yoksa var mıydı? Belki yıllar önce unuttuğum bir kargomun gelesi tutmuştu. Olabilir.

"Alayım," dedim bana uzattığı büyükçe kutuyu kucaklarken. Beklediğimin aksine oldukça hafifti. Hafifçe salladım ama ses gelmedi. "Şuraya bir imza..." İmzaladım. "İyi günler."