2! 3!

Bölüm 3

Medium: MİRA SURAL

Derin Aksoy'dan ;

Hızlıca mahallenin aşağısına indim Selin ve Nida bizi caddede bekleyeceklerdi ben ise Mira'yı almaya gidiyordum. Çok fazla aşağıya inmeden Mira'yı gördüm her zamanki gibi fazla sakin görünüyordu. Siyah deri ceket içine siyah t-shirt ve siyah dar pantolon giymiş saçlarını açık bırakmıştı.

Mira çok tatlı bir kızdı fakat dışarıdan aşırı soğuk görünüyordu. Gerçi yeni tanıştığı insanlara karşı gerçekten de soğuktu ve asla kendinden ödün vermiyordu kolay güvenen bir tip değildi.

Mira her sabah olduğu gibi bu sabahta annesiyle tartışmıştı. Annesi kibar olması ve kız gibi giyinmesi konusunda ısrarcıydı. Mira ise her zaman koyu renkler tercih eden, soğuk ayrıca etek giymekten hoşlanmayan bir kızdı.

-"Günaydın Bebeğim" dedim gülümseyerek.
O ise net bir tavırla

-"Günaydın" dedi sadece.

Kim bilir yine neye sinirlenmişti. Böyle şeyleri asla bize söylemezdi. Cevabın yok bir şey olacağını bilsem de

-"N'oldu?" Dedim suratımı düşürerek.

Evet o bildiğim cevap geldi Mira'dan.

-"Yok bir şey."

Fazla üstelemedim. Muhtemelen annesiyle malum sebeplerden dolayı tartışmıştı.

Hızlı adımlarla caddeye çıktık. Yol boyunca hiç konuşmamıştık. Okulumun ilk günüydü ama Mira'nın bu tavırlarına üzülmek, heyecanlanmayı unutmamı sağlamıştı.

Caddeye çıkar çıkmaz Selin ve Nida'yı gördük, kocaman gülümsememle Seline el salladım.

Onları gördüğüm anda adımlarımı hızlandırmıştım.

-"Günaydın Bebeklerim" dedi Selin fazlasıyla neşeli çıkan sesiyle.

Bir anda yüzüm güldü adeta etrafa pozitif bir enerji yayıyordu, Canım arkadaşım.

-"Günaydın Aşkım" diye karşılık verdim.

Nida ve Mira'dan hiç ses çıkmamıştı.

-"Kız mahkeme suratlılar sizden N'aber? Ay bunlar varya-"

Selin sözlerini bitirmeden Mira konuşmaya başladı.

-"Tamam Selin. Sabah sabah başlama lütfen."

-"Ay tamam sustum." Dedi Selin.

Alışmıştık artık onların bu hallerine. Selin'in koluna girdim ve otobüs durağına doğru ilerledik. Biraz bekledikten hemen sonra otobüse binip yol aldık.

Yol boyunca Selinle konuştuk aşırı heyecanlı olduğumu anlatıp durdum. Taşınacağımız ev hakkında konuştuk. Nida ve Mira ise kendi aralarında konuşuyorlardı.

Otobüsten iner inmez okulun girişinde Özgür'ü gördüm Özgür benim çocukluk arkadaşımdı daha çok abim gibi. Ablam da çok sever Özgür'ü.

Özgür'ü görür görmez Selin'in kolundan çıkıp ona doğru koştum. Kahve düz saçları ışıltılı kahve gözleri ile fazlasıyla yakışıklı görünüyordu. O da bana doğru yürüdü karşı karşıya geldiğimizde

-"Naber Civciv?" dedi sırıtarak. Her ne kadar sarı olmasam da ona bakıp gülümseyerek karşılık verdim.

-"İyi sen?"

-"İyi bende ne olsun."

-"Beni mi bekliyordun?" Dedim tatlı tatlı gülümseyerek.

-"Arda gelicekti onu bekliyorum." Dedi.

(Arda onun Basketboldan arkadaşı)

-"Hayırdır ya sabah sabah bu ne neşe?" Dedi Özgür sorgulayan gözlerle bakarak.

-"Okulumun ilk günü bugün, baya heyecan yaptım şuan."

-"2 gün sonra okula gelmemek için ağlayacaksın."

-"(kahkaha attım.) Cidden mi?

-"Öyle valla, eee Siz kimi bekliyorsunuz?" Dedi Özgür Selin'e bakarak.

-"Kimseyi beklemiyoruz birazdan içeriye gireceğiz." Dedi Selin gülümseyerek.

-"Arda geliyor." Dedi Mira
Arda'nın geldiği yöne bakarak.

Hepimiz aynı anda Arda'nın gelişini izledik.

Sarı saçları ve mavi gözleriyle adeta etrafa ışık saçıyordu.

-"Oo herkes burada bir ben eksiğim." Dedi Arda, yanımıza gelir gelmez.

Daha sonra Özgürle el sıkıştılar.

-"Naber kızlar."

Mira konuşmamıza izin vermeden Arda'ya cevap verdi.

-"İyi sen."

-"İyi bende."

Mira ve Arda, Ben ve Özgür sayesinde tanışmış, yakınlaşmışlardı. Tek ortak noktalarının gitar çalmak olmasına rağmen cidden iyi anlaşıyorlardı.

(Arda kafasını bize çevirip tekrar konuştu.) -"Hayırdır hepiniz n'apıyorsunuz burada? İçeriye geçmeyecek misiniz?"

-"Seni bekliyorduk kanka." Dedi Özgür.

-"Tamam sohbetiniz bittiyse bir an önce çıkmak istediğim lanet yere girelim."

Nida henüz okulu görmeden sıkılmış eve gitmek istiyordu. Bu kız kime çekti böyle?
Bence Meltem Teyze'nin dediği gibi Nida'yı leylekler getirdi.

Meltem Teyze de Selin de çok pozitif insanlar olmalarına rağmen Nida asla öyle biri değildi.

Bu da Nida'yı leyleklerin getirdiğine dair en büyük kanıt bence.

Okula girmek için adım atarken Emir ve Sude'yi gördük kol kola girmişler okula giriyorlardı.

Benim gördüklerimi Nida'da görmüş olacak ki konuşmaya başladı.

-"Etraftaki pick me insanoğulları yetmezmiş gibi birde her gün okulda bu oksijen israflarını görücez. Harika."

Nida haklıydı gerçekten. Bu kez ona katıldım.

-"Biz görüyorduk sizde görün." Dedi Selin

Hepimiz olduğumuz yerde kalıp içeriye girişlerini izledik.

Bir yandan Arda Mira ya bakıyor diğer yandan Özgür Selin'e bakıyordu. Öyle bildiğimiz bakmak değil.

Bu şeydi "Seni seviyorum da söyleyemiyorum." Veya "Seni seviyorum ama arkadaş kalmalıyız."

Dercesine bakıyorlardı.

Ah ben onları shipliyordum da onlar arkadaş olmakta ısrarcıydı.

-"Burası buram buram aşk kokuyor midem bulandı ben gidiyorum." Dedi hayattan hiçbir beklentisi olmayan aşık düşmanı Nida.

Evet o da farketmişti. Gözünden de hiçbir şey kaçmıyor.

Hepimiz Nida'ya baktık, ben dışında kimse anlamamıştı. Tabi olayın baş kahramanları hariç :))

En çok hangi karakteri beğendiniz?

Bana sormak istediğiniz sorularu buraya yazar mısınız? ❤

Beğenmeyi unutmayın.❤