Bölüm 39

66 9 0
                                    

—"Bir şey söylemeyecek misin?" Dedim cevap vermesini beklercesine.

Kaldırdığı kafasını tekrar koydu.

—"Ne diyebilirim ki? Sen kararını vermişsin."

—"Rüzgar böyle olması gerekiyordu. En büyük hayalimdi yurt dışına çıkmak."

—"Ne zaman gidiyorsun?"

Sakin miydi, üzgün mü, kırgın mı? Çözemediğim bir ses tonuydu. Nasıl tepki vereceğimi, ne diyeceğimi bilemedim.

—"Yaz tatilinde"

Kafasını kaldırıp şaşırmış olduğu her halinden belli olan yüz ifadesiyle bana baktı.

—"Bu kadar kısa sürede mi?"

—"Maalesef gidip yerleşmem gerek."

—"Seninkiler biliyor mu?"

—"Kızlar mı?"

—"Evet."

—"Bunu ilk öğrenen sensin ama eminim en az benim kadar sevinecekler."

Susmaya devam etti. Ne diyeceğimi bilemedim. Böyle davranması beni üzmüştü. Benim adıma mutlu olur sanmıştım oysaki.

Saat neredeyse 4'e geliyordu. Ne zaman Rüzgarla bir araya gelsek sabahlıyorduk o an onu farkettim.

Çok uykum geliyordu. Göz kapaklarımı daha fazla açık tutamadım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Sabah telefon zil sesiyle uyandım Rüzgar hala uyuyordu. Telefonu elime aldım dünkü numaraydı. Telefonu açar açmaz Selin telaşlı bir şekilde konuşmaya başladı.

—"Rüzgar, Derin'e söyle acil eve gelsin Deniz abla buraya geliyormuş."

—"Selin ne oldu? Sakin ol bi nefes al."

—"Derin, ablan buraya geliyor acil eve gelmen lazım. Erasmus başvuru sonuçları açıklanmış bize de hiç söylemedin."

—"Ben dün partide öğrendim. Akşam size söyleyecektim ama işte."

—"Tamam sen eve gel sonra konuşuruz."

—"Tamam."

Telefonu kulağımdan indirir indirmez Rüzgar kafasını gömdüğü yerden kaldırıp uykulu sesiyle konuşmaya başladı.

—"Gidiyor musun?"

—"Gitmem gerekiyor ablam geliyormuş."

—"Tamam ben bırakırım seni."

—"Olur."

Rüzgar'ın beni bırakmasını bekliyordum ama asla kalkmaya niyeti yokmuş gibi davranıyordu. Hala sıkı sıkı sarılmış derin derin nefes alıp veriyordu.

—"Rüzgar ne yapıyorsun?"

—"Kokunu içime çekiyorum."

—"Ya Rüzgar, yapma. Ağlarım bak."

—"Derin."

—"Hı?"

—"Oraya gidene kadar yanından ayrılmasam olur mu?"

—"Olur ama oraya gidebilmem için acilen eve gitmem gerek, hadi kalk."

Yavaş hareketlerle bende uzaklaşıp yatağın diğer kısmına, sırt üstü bıraktı kendini.

—"Çok güzel uyudum. Uzun zamandır ilk defa bu kadar huzurlu uyuyorum."

—"Ya kıyamam." Dedim, ağzımı gere gere.

2! 3!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin