Bölüm 41

63 10 0
                                    

Bu kez arkama bakmadan uçağa doğru hızlı adımlarla yürüdüm. Uçağa bindiğimde heyecanımın farkına vardım. İçim içime sığmıyordu. Yaklaşık 3 dakika sonra uçak kalktı.

Gökyüzü...

Harika bir manzaraydı. Abartısız 1 saat dışarıyı izledim ve sonra kulaklığımı takıp uyudum.

5 saat süren yolculuktan sonra İtalya/ Torino'da indim. Bir taksiye binip bana verilen adrese gittim.

Saat baya geç olduğundan her yer kapanmıştı. Otele gitmek zorunda kaldım.

Ertesi gün çok güzel bir havaya gözlerimi açtığımda yalnız hissediyordum. Hava gerçekten güzeldi, dışarıya çıktım. Gittiğim yer fazlasıyla kalabalık olsa da işlerimi halledip yurda yerleştim.

...

Yaz tatili bitmiş okullar başlamıştı. Kaldığım yurda ve arkadaşlarıma alışmıştım. Buraya alışabilmek ve işlerimi halledebilmek adına 2 ay öncesinden gelmiştim.

Kızları çok özlemiştim en çokta Rüzgar'ı. Buraya geldiğim günden beri Rüzgarla sık sık görüntülü konuşuyorduk. Sürekli beni çok özlediğini ve dayanamadığını söylüyordu. Çocuk gibi mızmızlanıp, küsüyordu.

...

Zaman su gibi akıp gidiyor, sınavlar başlamıştı. Sürekli ders çalışıyor aynı zamanda italyanca öğrenmek için ayrıca vakit ayırıyordum.

Sık sık Rüzgar'ı arayamadığımdan onu çok özlüyordum. Artık burada olmama alışmış ve eskisine göre daha olgun davranıyordu.

...

Derin'in hayallerine kavuşması kızları mutlu etse de gidişine üzülmüşlerdi.

Derin'siz ev daha sessiz ve sakindi. Sık sık Özgür, Kerem ve Arda hatta bazen Rüzgar'da kızların evine geliyor vakit geçiriyorlardı.

Yine bir herkes bir gün toplandı.

—"Ben manitamı özledim." Dedi Rüzgar, elindeki telefonu kapatıp.

Herkes salona toplanmış telefonla uğraşıyorlardı.

—"Ya kıyamam." Dedi Selin, dudaklarını büzerek.

Özgür, Selin'e ters ters baktı.

—"Ne?"

—"Kıskanıyorum."

—"Bir şey demedim ki."

Özgür susup telefonuyla uğraşmaya devam etti.

O sırada Selin ve Derin'in odasında takılan Arda ve Mira ikilisinden ses seda çıkmıyordu.

O SIRADA MİRA VE ARDA:

—"Bu şarkıyı çalmak çok daha zor sanki." Dedi Mira, Arda'nın yanına oturmuş şarkıların notalarına bakıyorlardı.

—"Sanki biraz, ama hallederiz." Dedi Arda, ardından telefonu kapatıp kenara koydu.

Mira'nın kucağındaki gitar'ı alarak bir şeyler gösterdi.

—"Bak şimdi bir kere buraya 2! 3! . Böyle daha iyi değil mi?" Dedi Arda

—"Evet benziyor."

—"Şimdi sen dene." Dedi Arda, elindeki gitarı Mira'ya vererek.

Mira gitarı aldı, birkaç kez çalmayı denese de Arda'nın yaptığını yapamadığını farkedince Arda'ya baktı.

2! 3!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin