2! 3!

Bölüm 15

Ders biter bitmez Nida'yı alıp kafeteryaya indik. Kerem ve Rüzgar cam kenarında köşede oturuyorlardı. Duraksadım saçlarımı düzelttim Nida'ya Rüzgar'ların olduğu tarafı göstererek

—"Gidelim mi?"dedim.

Onaylarcasına kafa salladı.
Onlara doğru ilerlemeye başladık.

—"Derin."

Sağıma baktım bana seslenen Emir'di. Ona döndüm ve bana doğru gelişini izledim.

—"Konuşalım mı?"sessiz söylemişti.

—"Ne konuda?" Dedim şaşırmış gibi yaparak.

—"Konu biziz."

Nida sadece bizi izliyordu. Bir şey söylememesi için onu uyarırcasına elini dürttüm.

—"Biz diye bir şey yok" dedim ve yoluma devam etmek üzere adım attım.

Biz diye bir şey yoktu çünkü beni sebepsiz yere bırakmıştı. Hiçbir şey söylemeden. Neden ayrıldığımızı bile bilmiyordum. Defalarca kez konuşmak istedim, kapısına kadar gittim beni geri çevirdi.

Her seferinde barışmak için ayağına kadar gittim.
Benden sonra biriyle çıktı, beni kıskandırmak için elinden geleni yapıyordu. Beni 3. Kez reddettiğinde bitmişti benim için.

Beni kolumdan tutup kendine çekti. Yavaşça sarıldı.

Bir yumrukla çığlık atmam bir oldu.
Emir tek yumrukla yere yığıldı. Korkmuştum, ani olmuştu her şey. Kalbim çok hızlı çarpıyordu.

Rüzgar'a baktım çok sinirli görünüyordu. Yumruğu kanıyordu. Onun kanı mıydı yoksa Emir'in mi? Eğilip Emir'e seslendim.

—"Emir iyi misin?"

Ses çıkarmadı eğilerek yüzüne baktım burnu kanıyordu.

—"Kalk Derin gidiyoruz."

—"Rüzgar çocuğun burnu kanıyor. N'aptığını sanıyorsun sen?"

—"Derin çocuk gözümün önünde sana sarılıyor. Beni çileden çıkarma. Kalk bi burun kanamasıyla ölmez."

—"Rüzgar biz hiçbir şe-"

Nida elleriyle ağzımı kapattı.

Rüzgar uzunca gözlerimin içine baktı.

—"Rüzgar haklı Derin, Emir sevgilin olduğunu bildiği halde sana sarılıyor. Bu kabul edilemez."

—"Haklısın." Dedi Rüzgar ve arkasına bakmadan çekip gitti.

Emir ise yerden kalkmıştı arkadaşları yanında, burnuna peçete tutuyorlardı. Emir'e baktım sonra Rüzgar'a

Ve Rüzgar'ın yanında olmaya karar vererek peşinden gittim.

Ona doğru koştum

—"Rüzgar"

Arkasına bile dönmüyordu. Hiçbir şey değiliz dememe sinirlenmişti büyük ihtimal.

—"Rüzgar"

Kolunu tuttum, kendime çevirdim ve sarıldım

—"Özür dilerim."

Hiçbir şey söylemeden kollarımı kendinden uzaklaştırdı.

Öylece gidişini izledim. Neden bu kadar üzgündüm ki. Haklıydım oysaki.

—"Peşinden gitsene." Dedi Nida elini omzuma atarak.

—"Gitmeli miyim?"

—"Git tabi seni reddetse de git. Sonuçta senin için yaptı ne yaptıysa. Arkandayım ben senin."