EKSİK

-15-

Sesimi duyunca korkmuştu gözlerini açıp bana doğru döndü. Ellerini başına götürerek
Herşeyi duydun mu?
-Nerde?
Bana yardım etmesinin amacı bumuydu yani lanet olsun inanmıştım buna ben güvenmiştim. Burda en çok güvendiğim oydu. Babamında yıllar sonra bulmuştum onun yüzünden tekrar kaybedicektim. Bu sefer gerçekten ölücekti yaptıklarım için pişmandım ama isteyerek yapmamıştım. Bunca yıl hayatımda olmayan birini hemen hayatıma alamazdım. Yaptıklarımın hiçbiri isteyerek yaptığım birşey değildi. Uraz ın arkamda olduğunu biliyordum yüzümü ona dönmeden konuşmuştum. Gözlerim den akan yaşları onun görmesini istememiştim.
-Bunun için mi bana yardım ettin?! Babamın öldüğünü izlemem için mi sana karşı bütün güvenimi parçaladın.!
Ona döndüm ellerimi birbirlerine çıprtım tebrikler bunu başardın beni yıllar sonra tamamladığım eksiğimi bir kez daha yüzüme vurdun babamı yıllar sonra buluyorum bulduğum gibi kaybediyorum! Hepsi senin aptalca hallerin yüzünden biz neden burdayız naptık sana söylesene suçumuz ne?! . Gözlerimden akan yaşları onunda görmesine izin vermiştim ona bakıp açıklamasını beklemeden ordan çıktım. Adamlar bir odadan çıkıyolardı. Oraya doğru gittim. Başımı içeri doğru uzattım Babam oradaydı. Adamları aldırmadan yanına doğru koştum boynuna sarıldım. Babam bir sandalyeye bağlıydı elleri ayakları ve ağzıda bağlıydı. Silahtan çıkan kurşun kalbine denk gelmemişti. Tişörtümü yırtıp kurşunun olduğu yere Tampon yapmıştım. Uraz da arkamdan gelmiş yanımda durmuştu. Şuanda onu aldırmayı düşünmüyordum. Babama yaptıklarım için çok pişmandım doya doya baba diyemedim. Bulduğum gibi kaybettim. Babamın ellerinden tutup önüne oturdum. Uraza dönüp yanlız bırak bizi! Uzak dur benden! Diye bağırmıştım şuanda gerçekten hiç bişey umrumda değil di. Uraz çıkmamıştı yanımda durup sadece dikiliyordu. Adamlar içeri girdi iki tanesi beni olduğum yerden kaldıracaktı ki izin vermedim. Gidin burdan dokunmayın bana! Diye bütün gücümle bağırdım. Bu sesin benden çıktığına inanmasam da benden çıkmıştı. Adamlar beni bırakıp babamı Kollarından tutup dışarı doğru götürmeye başladılar.
-Şimdi de gömücekmisiniz bırakın babamı!
Diye bağırdım adamların arkasından babamın görülmesine şahit olmak istemiyordum bu yüzden arkalarından gitmedim o. Gözden kaybolmasıyla Uraz a döndüm yanına yaklaştım üzerinde silah vardı belinde ki silaha uzandım. Silah elimdeydi ilk defa bir silahı elime almıştım. Uraz ın elini elime aldım parmaklarını teker teker açtım diğer elimde olan silahı avcunun içine koydum. Gözlerinin içine bakıyordum gözlerimden dökülen yaşları aldırmadan silahı tuttuğu eli kavradım ve kalbimin üstüne koydum. Gözlerimi yumdum bugün çok fazla cesaterliydim Denizin bahsettiği gibi ona ondan korkmadığımı gösterdim. Gözlerimi açtığımda Uraz olanları anlayabilmek için sadece beni izliyordu.
- Hadi durma çek tetihi babamı bununla mı vurdun? Madem öldürebiliyosun beni de öldürsene!!!
Uraz silahı benden uzaklaştırmaya çalıştıkça ben izin vermiyordum.
-Derya nolur bırak bak hiç birşey bildiğin gibi değil bırak şunu! Ben vurmadım babanı
Ses tonuna dikkat ediyordu yüksek sesle konuşmamak için dişlerini sıkarak konuşuyordu.
-Senin yüzünden bunlar oldu ne fark eder!
-Derya sakin ol kendine gel sana herşeyi anlatıcam söz veriyorum bak. Ama sakin ol nolur. Babanı hastaneye götürdüler. Bir şey olmamasını bende istiyorum.
- olamam Uraz beni de vurdunsanaaaa Uraz korkuyormusun hadi ama sen korkmazsın. İyi olmasını istediğin için bu halde dime? İyi olmasını istiyormuş.
Diye gülmeye çalıştım şuan bunları hangi cesaretle yapıyorum bilmiyorum. Ne kadar korksamda silahı kalbimin üstünden indirmemiştim. titriyordum resmen ayakta duracak gücüm yoktu ama geri çekilmiycektim. Uraz sadece bakmakla yetiniyordu. Birşey diyecek yüzü yoktu. Gözlerine bakıp inceliyordum. Gözlerim her dolduğunda daha da çok bakıyordum içine içine bakıyordum. Mutlumusun! Sesim o kadar soğuktu ki ben bile üşümüştüm. Çalan telefon Uraz ın yanımdan uzaklaşmasına sebep olmuştu. Hemde onun yararına.Silahı alıp bir köşeye fırlatmış telefonu öyle açmıştı. Büyük ve karanlık dört duvar arasında tek başımaydım. Olduğum yerde etrafımda dönüyordum. Babamın az önce ki hali geliyordu aklıma. Başım dönmüştü gözlerim kararmıştı olduğum yere yığılmıştım.