EKSİK

-47-

-Ama ben biraz daha düşündüm de seni bırakıp gidemedim eğer şimdi gelmeseydin diğer uçuşa binip gidecektim.
Yanına koşar adımlarla ilerleyip boynuna sarıldım.
-Ben gerçekten , özür dilerim.
Gülümserken dudakları omuzlarıma çarpmıştı. Ellerini belime dolayıp sıkıca sarıldı. Arasla Canda bize doğru yaklaşıp kahkaha atıp bize sarılmıştı.
-İşte ben bunu çok seviyorum yaa.
Diyen Can bir elini bizden çekip saçlarıma götürdü.
-Sanırım ölüyorum.
Bu sıcak hava da bu kadar sarılmak insanı boğuyordu. Hepimiz birbirimizi bırakmıştık ben masaya doğru ilerleyip çantamı almıştım. Yanlarına gidince saate baktığım da 20:30 du çok geç kalmıştım annem merak etmiştir. Cüzdanımı bulmam gerekiyordu ne kadar param olduğuna bakmam gerekti malum evden bekliyorlardır. Başımı öne eğdim ve çantamdan cüzdanımı aramaya başladım. Önüme düşen saçları bir yandan tutmaya çalışırken bir yandan da çantamı karıştırıyordum. Uraz önüme düşen saçlarımı nazik bir şekilde tutup kulağımın arkasına bıraktı.
-Ne arıyorsun?
-Cüzdanımı.
Ellerimi tuttu başımı onunla göz göze gelecek şekilde hafifçe kaldırdı.
-Yanında biz varız ne yapacaksın onu?
-Şeeyyy evden merak etmişlerdir beni gitmem gerek.
-Derya bırak onu şuanda onunla bir işin yok.
Ah salak çocuk taksiye binip eve gidicem nasıl olmaz.
-Hayır var eve gitmem gerek diyorum unuttun mu artık ailemle yaşıyorum ayrıca telefonumu da evde unutmuşum zaten annem çok merak etmiştir saatte hem çok geç oldu.
Başını yavaşça yere eğdi boğazını temizledi.
-Eve gidecektin dimi? Annen falan bekler doğru.
Eve gitmemi beklemiyormuş gibi bir tepki vermesi kendimi suçlu gibi hissetmem için yeterliydi.
-Annem beni bekliyordur bunu biliyorsun.
İşaret parmağını susmam için dudağıma götürdü diğer elini cebine götürdü telefon çıkartıp bana uzattı.
-Hadi bu akşam izin al.
Yanımızda bulunan Aras ve Can ne yapacağımı merakla bekliyor gibiydi.
-Bir akşam Derya?
Aras yanıma gelip yanağımdan makas aldı.
-Ne diyeceğim anneme ki hem sizin yanınıza geleceğimden haberi yok.
Aras telefonla birşeyle yaptıktan sonra Can'a uzattı.
-Alo merhaba efendim ben Can Deryanın arkadaşıyım.
...
-Çok yakın arkadaşıyım Deryanın bu akşam bizimle kalmasını istiyoruz..
...
-Yok hayır tabi ki kızlarda var Derya'nın geri geldiği için bir kutlama yapmaya karar verdik bu akşam bizimle kalması için izin istiyoruz.
...
-Çok teşekkür ederiz efendim iyi geceler.
Telefonu kapatıp bize döndü.
-Bu iş bu kadar basit işte.
Urazla Aras ellerini birbirine çarpıp bize döndü. Aras bana bakıp kolumdan tuttu ve yanına çekti.
-O zamaaaaann buuuu geceee bizimm gecemiz hadi bakalım.
Aras ve Uraz'ın arasında kalmış yürümeye devam ediyorduk.
-Acıktınız mı?
Bu soruma bütün gözler bana dönmüştü.
-Ahh ölüyorum hiç sormuycaksınız sandım.
Diyen Can'a doğru döndüğümüzde gözlerini kısmış bize bakıyordu.
-Olum malmısın sen ya.
Aras yanımdan ayrılıp Canın yanına doğru yol almaya başladı kolundan tutup hızla götürmeye başladı.
Uraz bakışlarını bana çevirdiğinde kötü birşeylerin olduğunu anlamıştım.
-Ne oldu?
Uraz gülümsemesiyle cevap vermişti. Sadece bakıyordu.
-Huhuuu?? Uraz bey cevap vermeyi düşünüyormusunuz?
Gülümserken bakışlarını diğer tarafa çevirdi.
-Yok birşey gidiyoruz benimle geliyorsun sende.
Yol boyundan köfte ekmek alıp yedikten sonra içeceklerimizi alıp sahile gitmiştik. Uraz herkese bira uzattıktan sonra bana da bir ice tea uzatmıştı. Çocuk mu kandırıyordu bu? Yüzüne bakıp kaşlarımı kaldırdım. Adaletmiydi ya bu? Bana fikrimi sormadan bunu mu almıştı yani bende içmek istiyorum belki.
-Uraz bu ne?
-İçecek güzelim.
Dalga geçtiği her halinden belliydi. Nefesimi içime çekip bıraktıktan sonra elinde ki birayı alıp ona ice tea'yı uzattım.
-Derya! Nabıyorsun sen!
Sesi biraz sert ve ciddi çıkmıştı.
-Bende içmek istiyorum Uraz ve içicem.
Gözlerimi büyütüp ona kararlı olduğumu belli etmeye çalışmıştım.
-Off! Tamam Derya ama başka yok anlaştık.
-Karışma bana Uraz.
Aras Urazın yanına gidip kulağına birşey söyledikten sonra Uraz bana döndü.
-Sadece bu akşamlık.
Can yanıma gelip göz kırptı.
-Hadi yine iyisin ama en fazla 3.
Parmaklarıyla üç işaretini yaptıktan sonra göz kırptı. Uraz ve Can'ın bakışmaları ortalığı yakıp kavurmuştu. Aras olayı anlayınca hemen bana döndü.
-Ee Derya ailenle aran nasıl?
Uraz gözlerini bana çevirmiş dikkatle bakıyordu.
-Ee şey iyi , hepsi çok iyiler.
Arasın başlattığı muhabbet uzadıkça uzamıştı. Bolca süren muhabbetin ardından zaman hızla geçmişti. Ayakta durmaya halim kalmamış felaket bir biçimde başım dönüyordu.
-S'Seni ç'çoooooookk seviyorum bee Urazzz.
Kumsalda koşmaya çalışırken birde ona bağırıyordum.
-AH Derya niye inat edersin ki al işte.
Kolumun altına girip belimden sarıldı.
-Yaa ahahah ben iyiyim bırak beni
Kolumdan çıkarıp tekrar yürümeye başladım.
-Derya! Artık eve gidiyoruz yeter!
-Yaa sen git banane banane hem ben eve gitmek istemiyorum.
Arasın yanına gidip dudaklarımı büzerek gözlerimi kıstım.
-Aras kurtar beni.
Can bana gülmeye devam ederken Uraz Cana birşey söyleyip tekrar bize döndü.
-Tamam Derya o zaman seninle bir oyun oynayalım olur mu?
Ayakta sendeleyerek ellerimi çırptım.
-Oyun mu?
Gülerken Uraza ilerlemeye çalışıyordum.
-Sen benim sırtıma bineceksin ve Aras bizi yakalamaya çalışacak.
Aras'a göz kırpıp bana döndü. Ayakta durmaya halim kalmadığı için kuma oturmuştum. Gülmeye başladım bir yandan da ayağa kalkmaya çalışıyordum. Uraz'ın desteğiyle ayağa kalıp Uraz'ın boynuna sarıldım onu kendime çektim burunlarımız birbirine değiyordu. Uraz bu yaptığımı beklemiyordu. Gözleri gözlerime kenetlendiğinde dudaklarımız buluşacaktı.
-Ben bu oyunu sevdim hadi oynayalım.
Uraz'ı bırakmadan arkasına geçtim. Beni sırtına aldığında yavaşça koşmaya başladı.
-Arasss bizi yakalayamazsın kii
Sırtı o kadar rahattı ki beşik gibi sallanıyordu. Gözlerimi kapatmamak için direniyordum oyunun galibini merak ediyordum ama kendime yenik düşmüştüm.