EKSİK

-49-

-Baba!
Kapıyı babamın açmasını beklemiyordum. Burda kaldığımdan beri hep kapıyı annem açardı. Nasıl huyları olduğunu da bilmiyordum babamın ne yapacağı hakkında da bir fikrim yoktu karşısında kaskatı kalmıştım bakışlarımı Uraza çevirip daha sonra da yere sabitledim.
-Bunlarla ne işin var Derya!
Babamın sesi oldukça yüksek çıkmıştı. Daha fazla korkmama neden olmuştu.
-Şeyy..
Söyleyeceklerimi beynimde toparlarken Annemin  babamın bağırışını duyunca koşarak geldiğini gördüm. Yanımda Urazları görünce telaşla bana baktı.
-Neler oluyor?
Tedirgince Çocuklara baktım dudaklarımı ısırıp başımı önüme eğdim.
-A'açıklayabilirim.
Uraz bana bakmış ve babama bir adım daha yaklaşmıştı. Uraz yaklaşınca Aras ve Can'da Uraz'ın yanına geçtiler.
-Umut bey
Bey kelimesini vurgulamıştı.
-İsterseniz Derya'nın yanında bu konuyu konuşmayalım. Arkadaşlarıylaydı akşam kumsalda biz de tesadüfen geçiyorduk. Onu öyle sarhoş görünce başına bir zarar gelmesin diye yanımıza aldık saat geç olunca da sizi arayıp rahatsız etmek istemedik.
Başını biraz daha babama yaklaştırıp kulağına birşey fısıldarken gözlerime bakıyordu. Sonra bana dönüp elimden tuttu. Başımı şaşkınlığı belli edecek şekilde hızla ona çevirdim.
-Eğer ona zarar vericekseniz bağırıp çağıracaksanız burda asla onu bırakmam!
Ne yapıyordu bu çocuk elimi elinden kurtarmaya çalışıyordum.
-Uraz bırak.
Dişlerimin arasından onun duyacağı ses tonunda söylemiştim.
Babam kapıya yumruk atıp Uraza yürüdü.
-Kızımın o elini bırak seni pislik herif sonra da siktir ol git!
İşaret parmağını bahçe kapısına yöneltmişti. Omurlarımdan hızla kendine çekip beni içeri doğru itti.
O hızla sarsılarak dengemi kaybedip yere düştüm. Annem yanıma çöküp beni ayağa kalmaya çalışıyordu. Yanaklarımdan süzülmeye başlayan yaşları elimin tersiyle silip Uraz'a yandan bir bakış attığımda yanıma gelmeye kalkmış babam engelleyince kapının girişinde dikilmiş bana bakıyordu. Odama doğru yol alırken kapının biri açıldı ve üzerinde bornoz, elinde ki havluyla saçlarını kurulayan Deniz beni görünce gülümsedi.
-Derya hanım nerelerdesiniz siz ?
Ona cevap verme zahmetine girmeden odama ilerledim.
Arkamdan gelip kolumu tuttu.
-Neyin var senin ne oldu?
Kendine çekip sarıldı. Saçlarımı okşayıp başımı öptü. Bu da benim hıçkırarak ağlamama sebep olmuştu. Kendimi ağlamamak için zorlasamda yapamıyordum.
-Sonra konuşalım mı?
Kollarından ayrılıp odama koştum kapıyı hızla kapatarak yatağıma attım kendimi.
Yaklaşık on beş dakika sonra kapım açılmıştı Deniz içeri yavaşça yanıma gelirken bende olduğum yerde toparlandım.
-O heriflerle ne işin var senin sana zarar vermek istediklerini bilmiyormusun!
İlk defa bu kadar öfkeliydi. Olduğum yerde dikleşip gözlerine baktım.
-Onlar kötü birşey yapmak isteseydi beni beynimde ki tümörle yanlız bırakıp ölmeme izin verirdi! Ama öyle yapmadılar biliyomusun en iyi hastahane de ameliyat olup en iyi şekilde baktılar. Beni mutlu etmek için elinden geleni ardına koymadılar gerektiğinde gecelerini gündüz ettiler. Asıl siz onları tanımıyorsunuz benim onlarla görüşmemi engelleyemiyceksiniz ve ben Uraz'ı hepinizden çok seviyorum şimdi odamdan çık ve beni yanlız bırak!
Ayağa kalkıp kapıya yöneldim kapıyı açtım.
-Sen onları tanımıyorsun Derya!
-Sana odamdan çık dedim.
Kapının dışına döndüğümde karşımda babamı görünce birden şok olmuştum.
-Demek onu bizden daha çok seviyorsun?
Yavaş ve emin adımlarla içeri girdi. Odayı süzmeye başladı.
-Demek onlarla çok mutlusun?
Yüzünü bana dönüp
-Demek seni ameliyat ettirdikleri için onlar melek.
Gülmeye başladı. Annem Babamı kolundan çekip çıkarmaya çalışsada boşunaydı. Cesaretimi toplayıp babamın karşısına geçtim. Şimdi yapmazsam bir daha onları gerçekten göremeyecektim.
-Evet onlar bana kızmıyor tam tersine koruyorlar başıma birşey geldiğinde hepsi telaşlanıyor ve hepsi beni tahmin etmediğiniz kadar çok düşünüyor üzülmemem için de herşeyi yapmaya hazır gibiler o kadar narin seviyorlar ki sizin tıpkı şuanda yaptıklarınızı asla yapmazlar ve ben Uraz'a aşığım. Benim anlamadığım konu şu sizin onunla alıp veremediğiniz ne?
Babam birşey diyemiyordu dudakları aralanmış ama diyecek birşey bulamıyor gibiydi. Yüzüme bir süre baktıktan sonra kapıya doğru ilerledi.
-Yemekte herkes masada olacak.
Kapıyı kapatıp çıkarken Deniz' de peşinden gidiyordu. İçerde benimle birlikte annem kalmıştı. Cama doğru ilerledim ve hava girmesi için camı açtım. Arkamdan omuzlarımı samimice sıkan daha sonra da sarılan annemdi.
-Özür dilerim kızım ben izin vermemeliydim.
Annemin ellerini tutup yavaşça yüzümü döndüm dudaklarımı ince çizgi haline getirip gerdim. Boynuna sarılıp.
-Özür dileme annecim. Ben akşam onlarla olduğum için hiç pişman değilim sadece neden bu kadar büyüdüğünü anlayamıyorum.
Annem beni kendinden çekerken yüzüme dikkatle bakıyordu.
-Deniz kaçırıldığında Urazın annesi kendi çocuklarına ve abine bakıyormuş. Babanın haberi olduğunda abini almaya gitmiş. Uraz'ın annesi Deniz'i babana vermeyince...
Oturduğu yerde. Yavaşça kalkıp kapıya yönelen annem omuzlarının üzerinden yemeğe gelmemi söyledi ve gitti.
Vermeyince aklıma gelen her türlü tahminde bulunmaya başladım. Ama nedense hepsi kötüydü. Bunun devamını babamdan öğrenmem gerekti.
Aşağı inip masadaki yerime yerleştim. Sessizlik kaplıyordu masayı kimse konuşmuyordu. Babamlar arada göz göze gelsekte aldırmıyordum. Kaşığımı yavaşça tabağın kenarına yerleştirdim.
-Baba
Sesim fisıltı gibi çıkmışta olsa sormakta kararlıydım neyin olup bittiğini bilmem gerek değilmiydi? Babamın sesi beni düşüncelerimden ayırmıştı.
-Efendim?
-Sana birşey.. Sormak istiyorum..
Kirpik altından beni seyrediyor bir yandan da yemeğe devam ediyordu.
-Uraz'ın annesine ne oldu?
Babam öksürmeye başladı. Anneme baktığında annem olduğu yerde tedirginliğini belli ediyordu.
-Annemle bir alakası yok!
Bakışları benimle buluştuğunda soğuk ses tonuyla cevap vermişti.
-Öldü.
Masadan kalkıp lavaboya doğru ilerledi.
-Sen herşeye burnunu sokma!
Deniz bana baktığında hâlâ yemeğini yemeğe çalışıyordu.
-Ben doydum size afiyet olsun.
Merdivenlerden yavaş yavaş çıkarken annemin dedikleri aklımı karıştırmıştı. Yemekte ki sesler kafamda yankılanıyordu. Herşey yerine oturmuştu şimdi babam Uraz'ın annesini öldürmüştü. Duvardan güç alarak odama geçtim telefonu bularak Uraz'ın numarasını tuşladım .
ÇALIYOR..