#រឿងបេះដូងពណ៌ឥន្ទធនូ
#ភាគទី1
// ក្រឹម....//
សំឡេងដើររបស់នរណាម្នាក់ បានដើរចូលមកធ្វើឲ្យ ជីមីន ខ្លាចកាន់តែភ័យខ្លាំងជាងមុនទៀត។ គេក៏បានងើបមុខឡើងមក ក៏បានឃើញថាជាសិស្សសាលាដើរចូលមក តែគេមើលមុខមិនសូវច្បាស់នោះទេ ទើបមិនដឹងថាគេជានរណាឲ្យពិតប្រាកដ។
សម្រិតជើងកាន់តែចូលមកជិត ជីមីន កាន់តែជិតហើយ ធ្វើឲ្យគេកាន់តែភ័យ ទោះបីព្យាយាមចង់ងើបឈរក៏មិនបានដែរ ព្រោះតែគូទរបស់គេ ត្រូវបានជាប់ជាមួយកៅអីទៅហើយ។
" កុំធ្វើបាបខ្ញុំអី! ហ៊ឹក ហ៊ឹក ហ៊ឹក ខ្ញុំខ្លាចហើយ! "
" យើងមិនធ្វើបាបឯងទេ! "
តាមពិតជា ជុងគុក សោះ ជីមីន ចាប់ផ្ដើមសប្បាយចិត្តឡើងវិញ នៅពេលដឹងថាជា ជុងគុក មិនមែនមនុស្សអាក្រក់ដូចគេស្មាន។
" លោកជួយខ្ញុំផង! "
" គូទរបស់ឯង ត្រូវគេដាក់ជ័រកាវឲ្យអង្គុយលើទៀតហើយមែនទេ? "
" បាទ! "
ជីមីន ឆ្លើយទាំងភ័យ ព្រោះលើកមុនត្រូវ ជុងគុក ចាប់ស្រោតខោរបស់គេម្ដងរួចទៅហើយ។
" យើងពិតជាធុញឯងណាស់! "
គេដើរមកជិត ជិមីន រួចហើយក៏ដោះខ្សែក្រវ៉ាត ជីមីន ចេញបន្ទាប់មកក៏ហែកខោ ដែលជាប់ជាមួយកៅអីនោះចោល។ ជីមីន ពិតជាខ្មាសគេខ្លាំងណាស់ ព្រោះនៅខ្លួនរបស់គេមានតែកូនខោតូចប៉ុណ្ណោះ។
" មិនបាច់អៀនទេ យើងធ្លាប់ឃើញហើយ! "
" លោក..... ! "
ជីមីន ងើបឈរទាំងយកកាតាបមកបាំងពីមុខ កុំឲ្យ ជុងគុក ឃើញផ្នែកខាងក្រោមរបស់គេ។
ជុងគុក បានដោះអាវក្រៅរបស់គេ មកចងបាំងឲ្យ ជីមីន ហើយក៏រើសខោដែលគេហែកនោះ ទៅចោលក្នុងធុងសំរាម ទើបត្រលប់មកបី ជីមីន ទៅកន្លែងចតឡានវិញ។
ជីមីន ចូលចិត្តជិះកង់ និងឡានក្រុង ទើបគេគ្មានឡានបើក តែ ជុងគុក ចូលចិត្តភាពឡូយឆាយ ទើបគេចូលចិត្តប្រើឡានដែលមានស៊េរីទំនើបៗ។
ជុងគុក បី ជីមីន ចូលឡានទាំងមុខបែបមិនសូវពេញចិត្តប៉ុន្មានទេ គេជួយព្រោះតែភាពទើសទាល់ ដែលប៉ាម៉ាក់គេផ្ដាំឲ្យជួយមើលថែតែប៉ុណ្ណោះ។
" អរគុណលោក! "
" មិនបាចអរគុណទេ យើងមិនទទួល! "
ជីមីន ក៏អង្គុយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាតវិញ ជុងគុក ក៏ចេញឡានទៅខនដូរបស់ពួកគេ។
ដោយសារតែនៅខនដូមានពន្លឺភ្លឺខ្លាំង និងកាំមេរ៉ាទៀត ជុងគុក ក៏បានសម្រេចចិត្តកុង ជីមីន ដើរតាមផ្លូវធម្មតាវិញ។ ជីមីន ឱបក ជុងគុក ទាំងរំភើបទោះបី ជាពេលវេលាខ្លី តែពិតជាមន័យណាស់សម្រាប់រូបគេ ដែលបាននៅជិត ជុងគុក បែបនេះ។
" អរគុណលោកណាស់! "
ជីមីន ឱនគោរព ជុងគុក ងើបមកវិញជាមួយស្នាមញិម ដ៏ស្រស់ស្អាត ចូលទៅទម្លុះបេះដូងថ្មរបស់នាយតែម្ដង តែគេព្យាយាមធ្វើចិត្តរឹង និងបោះសម្ដីអាក្រក់ដាក់ ជីមីន ។
ជុងគុក ដើរចូលទៅបន្ទប់របស់គេ ដែលនៅជាប់បន្ទប់ ជីមីន ដែរនោះ។
// ថ្ងៃថ្មី //
ខាងសាកលវិទ្យាល័យមានគម្រោងមនុស្សធម៌ ត្រូវចុះតាមតំបន់ក្រីក្រ ដើម្បីចែករំលែងជាមួយនឹងចំណេះដឹង ទាក់ទងនិងការថែរក្សាអនាម័យ។ ថ្នាក់ ជីមីន ជាថ្នាក់ដែលត្រូវអនុវត្ដន៍គម្រោងនោះ ហើយពួកគេត្រូវនៅទីដល់ទៅបីថ្ងៃឯណោះ។
នៅក្នុងការធ្វើដំណើរនោះ ពួកគេត្រូវជិះឡានក្រុងរួមគ្នា ជុងគុក ត្រូវអង្គុយជិត ជីមីន ។ នៅក្នុងឡានក្រុងមានសំឡេងអ៊ូរអូរបស់និស្សិតផ្សេងៗ ដែលនិយាយលេងជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែនៅខាងក្រោយនេះវិញ ជីមីន ត្រូវអង្គុយមើលទៅខាងក្រៅយ៉ាងស្រៀមស្ងាត់បំផុត សូម្បីតែអ្នកអង្គុយក្បែរក៏មិននិយាយរកគេដែរ។
ដោយសារផ្លូវឆ្ងាយ ហើយទៅឲ្យបានមុនយប់ អ៊ីចឹងហើយពួកគេត្រូវញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់នៅក្នុងឡានក្រុង។ ជីមីន បើកប្រអប់បាយ ដែលមានតែម្ហូបក្រៀមគ្មានជាតិ។
" ឯងញ៉ាំបែបនេះរាល់ថ្ងៃមែនទេ? "
" បាទ! ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ចេញទៅទិញម្ហូបនៅខាងក្រៅ! ញ៉ាំរបស់នេះស្រួលទិញ! "
" នេះញ៉ាំរបស់យើងទៅ!!! ហាមឯងញ៉ាំបែបនេះទៀត បើមិនចង់ឲ្យប៉ាម៉ាក់ឯងដឹង! "
" បាទ! "
__________________
See you next part.
#យូជី
ВЫ ЧИТАЕТЕ
រឿង បេះដូងពណ៌ឥន្ទធនូ ( ចប់ )
Любовные романы#រឿងបេះដូងពណ៌ឥន្ទធនូ 👉Trailer 👈 រឿងរាវស្នេហារវាងភេទដូចគ្នា តែមិនហ៊ានសារភាពថា មានចិត្តលើគ្នា ព្រោះពួកគេអ្នកជិតខាង និងជាមិត្តនឹងគ្នាតាំងពីក្មេងៗ។ រហូតដល់ថ្ងៃមួយ ពួកគេបានទៅដើរលេងដាច់យប់ជាមួយគ្នា ហើយក៏ជ្រុលជ្រោះលើកគ្នា។ ថ្ងៃដែលគេសម្រេចចិត្តថា...
