#រឿងបេះដូងពណ៌ឥន្ទធនូ
#ភាគទី22
ល្ងាចបន្តិច ជីមីន ងើបពីគេងវិញ គេមានកម្លាំងគ្រាន់បើជាងមុនហើយ ក៏ចុះមករៀបចំអាហារពេលល្ងាចឲ្យ កូនៗរបស់គេ។ ជីគុក និងជុងមីន រើសម្ហូបណាស់ មិនមែន ជីមីន ពួកគេមិនចង់ញ៉ាំនោះទេ។ បើម្ហូបម៉ាក់ៗគេធ្វើវិញ ទោះបីជាម្ហូបនោះពិបាកញ៉ាំយ៉ាងណាក៏នៅតែឆ្ងាញ់ដែរ។
នេះជាមូលហេតុដែល ជីមីន តែងតែត្រៀមម្ហូបសម្រាប់កូនៗរបស់គេជានិច្ច។ គេរៀបចំចម្អិនយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ចុងភៅដែលជួយគេ ឃើញហើយក៏លួចសសើរក្នុងចិត្ត ថាជីមីន ជាម៉ាក់ល្អបំផុតហើយ។
// តុអាហារ //
ជីមីន ដួសបាយឲ្យកូនៗ ឲ្យពួកគេរៀនញ៉ាំដោយខ្លួនឯង។ ជុងមីន ញ៉ាំមនសូវបានទេ ព្រោះពិបាកដួសដាក់ក្នុងមាត់ ព្រោះកន្លងមក គេទារឲ្យម៉ាក់បញ្ចុកគេរហូត។ ជីគុក ខំដួសដាក់ក្នុងមាត់ដោយមិនទន់ជ្រាយនោះទេ គេរឹងមាំ និងអាចជួយខ្លួនឯងបានដោយស្រួល។
ជីមីន ញ៉ាំបណ្ដើរមើលកូនទាំងពីរបណ្ដើរ ក្នុងចិត្តគេពិតជារំភើបណាស់ នៅពេលឃើញការតាំងរបស់ ជីគុក ខ្ពស់បែបនេះ ទោះបីគ្រាន់តែជារឿងញ៉ាំបាយក៏ដោយ។ គេមានវ័យត្រឹមបួនឆ្នាំជាង មានការអំណត់បែបនេះទៅហើយ។
" ម៉ាក់ៗ! ហ៊ឹក ហ៊ឹក ជុងមីន ញ៉ាំខ្លួនឯងមិនកើតទេ! "
ជុងមីន បោះបង់ការតាំងចិត្ត ហើយក៏យំរកជំនួយពីម៉ាក់ៗ ទាំងដែលបងប្រុសនៅជិតនោះខំញ៉ាំដោយខ្លួនឯង។
" កូនសាកល្បងញ៉ាំវាមួយៗ ដួសមួយៗទៅមើល! កូនម៉ាក់ៗពូកែណាស់ ប្រាដកជាអាចធ្វើបាន! "
ជីមីន ជូតទឹកភ្នែកឲ្យកូន ហើយញញិមផ្ដល់កម្លាំងចិត្តឲ្យគេ។ គេក៏មិនភ្លេច ជីគុក ដែរ។ ជីមីន បានធ្វើសញ្ញាឲ្យមេដៃទៅ ជីគុក រួមទាំងស្នាមញញិមដល់កូនប្រុស។
" កូននឹងព្យាយាមម្ដងទៀត! "
" ហ្នឹងបានសមជាកូនម៉ាក់ៗ! ម៉ាក់ៗសូមផ្ដាំកូនទាំងពីរថា ទោះបីកូនធ្វើមិនបានល្អយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏កូនត្រូវតែធ្វើវាឲ្យរួចរាល់ដែរ ហើយម៉ាក់ៗនឹងនៅក្បែរកូនទាំងពីរណា៎! "
" កូនចង់ឲ្យលោកប៉ានៅក្បែរកូនដែរ! "
ជុងមីន និយាយទាំងមិនបានគិតដល់ទឹកចិត្តម្ដាយ ដែលតែងតែពិបាកចិត្តពេលឮសំណួរដែលទាក់ទងជាមួយប៉ារបស់ពួកគេ។
" ម៉ាក់ៗដឹងថា ពួកកូនត្រូវការប៉ានៅក្បែរ តែកូនក៏ដឹងថា ប៉ាៗមិនមែនជាកម្មសិទ្ធិរបស់ពួកយើងទេ! គាត់មានមនុស្សស្រីដែលគាត់ត្រូវមើលថែ និងមុខមាត់ក្នុងការស៊ីរបស់គាត់! ម៉ាក់ៗសូមទោសដែលធ្វើឲ្យកូនៗរស់នៅលំបាកបែបនេះ! បើម៉ាក់ៗជាមនុស្សស្រី ពួកកូនក៏មិនលំបាកបែបនេះដែរ! "
ជីមីន និយាយពន្យល់ពួកគេទាំងពីរដោយហេតុផល គេមិនដែលប្រើពាក្យធ្ងន់ដាក់កូនៗនោះទេ។ ជីមីន នៅតែយល់ថា ស្នេហាខុសភេទវាមិនអាចទៅរួចនោះទេ ណាមួយសង្គមក៏មិនទទួលស្គាល់ស្នេហារបស់គេដែរ។
ពួកគេទាំងបីនាក់បន្តញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចបន្តទៀត ដោយយករឿងផ្សេងមកនិយាយម្ដង ដើម្បីបង្កើតបរិយាកាសឲ្យរីករាយជាងមុន។
// ក្លឹបកម្សាន្ដ //
សុងវ៉ុន បានមកក្លឹបជាមួយមិត្តរបស់នាង ដែលពួកគេពីមុនរៀនជាមួយគ្នានោះ។ ជូអ៊ុន និងសុងវ៉ុន អង្គុយផឹកសុខៗ ស៊ូដុង ក៏បានចូលមករួមតុជាមួយពួកនាងដែរ។
" ពិតជាចៃដន្យដល់ហើយណ៎ ដែលបានចួបមិត្តចាស់នៅទីនេះ! "
ស៊ូដុង និយាយទាំងញញិមដាក់ សុងវ៉ុន និងជូអ៊ុន ប៉ុន្តែ សុងវ៉ុន មិនបានញញិមដាក់នាយកំលោះវិញទេ។
" លោកមកជាមួយនរណាដែរ? "
" ខ្ញុំមកតែម្នាក់ឯងទេ! សូមរួមតុផងណា៎! "
" ចាស៎មិនអីទេ ពួកយើងសុទ្ធតែស្គាល់គ្នាទេ! "
ការសន្ទនារបស់ ស៊ូដុង និង ជូអ៊ុន ធ្វើឲ្យសុងវ៉ុន ធុញជាខ្លាំងព្រោះនាងមិនសូវចូលចិត្ត ស៊ូដុង។ តាំងពី ជីមីន ចាកចេញទៅ ស៊ូដុង គេបែបមកជាខឹងនាង ហើយកាលនោះក៏ឈ្លោះគ្នាទៅ។ អ៊ីចឹងហើយបានជានាងស្អប់គេបែបនេះ នាងមិនចង់ពាក់ព័ន្ធជាមួយ ស៊ូដុង នេះទៀតទេ។
" ខ្ញុំសុំទៅបន្ទប់ទឹកសិនហើយ! "
" យើងទៅជាមួយទេឯង? "
" មិនអីទេ! "
នាងក៏ដើរចេញទៅ ស៊ូវ៉ុន និងជូអ៊ុន ក៏ញញិមដាក់គ្នា ដូចជាមានរឿងអ្វីម្យ៉ាងបង្កប់នៅក្នុងស្នាមញញិមនោះ។
__________________________
See you next part.
#យូជី
VOUS LISEZ
រឿង បេះដូងពណ៌ឥន្ទធនូ ( ចប់ )
Roman d'amour#រឿងបេះដូងពណ៌ឥន្ទធនូ 👉Trailer 👈 រឿងរាវស្នេហារវាងភេទដូចគ្នា តែមិនហ៊ានសារភាពថា មានចិត្តលើគ្នា ព្រោះពួកគេអ្នកជិតខាង និងជាមិត្តនឹងគ្នាតាំងពីក្មេងៗ។ រហូតដល់ថ្ងៃមួយ ពួកគេបានទៅដើរលេងដាច់យប់ជាមួយគ្នា ហើយក៏ជ្រុលជ្រោះលើកគ្នា។ ថ្ងៃដែលគេសម្រេចចិត្តថា...
