sugar daddy -Jikook

14

Merhaba bebisler

Çok beklettim dimi☹

Aşırı hastaydım, yetersiz beslenmeden hastahaneye falan gitmek zorunda kaldık derken buraları aksattım üzgünüm<3

🌚

Yemek masasında oturmuşken güzel kokan yemeklerin ve çubukların sesine masanın ortasındaki çiçeklerin güzel kokusu eşlik ediyordu.

Park ailesi hâlâ olayın şokunu atlamamışken jungkook sorun ediyor gibi görünmüyordu. Yemeklerden yerken jiminin neredeyse boş tabağında gözünü gezdirdi.

Jimine dönüp eliyle çenesini destekleyip okşamış onlara bakan 2 çift gözü görmezden gelerek yanağını öpmüştü.

"Sen bu sebze kreplerini çok seversin. Koyduğum her şeyden ye, bunlar bitecek." Jiminin büzdüğü dudaklarını öpmemek adına önüne dönüp kendi yemeğine döndü.

Jimin ailesinde gözlerini çekingen tavrıyla dolaştırıp yemeğini yerken jungkook sürekli ona dönüyor ağzına kendi yemeklerinden verip dudağının kenarına bulaşmış sosları siliyordu.

Annesinin hafif gülümseyen yüzü onlarda gezinirken  bay jeon'a çevirdi bakışlarını.

"Baksana hayatım, oğlumuza bebek gibi bakıyor. Senin ona baktığın gibi tıpkı." Babası tekrar oğluna özenle yemek yediren bedene bakmış önüne dönmüştü.

Sadece oğlunu paylaşmak istememesindendi bu tavrı. Jeon'a güveniyordu fakat oğlunu paylaşmak için hazır değildi. Çocukça olabilirdi fakat elinden bir şey gelmiyordu.

Yemekler bitince jungkook sofrayı toplamak adına tabakları eline aldı.

"Sen babamla içeri geç bebeğim, hem belki konuşmak için fırsatınız olur. Ben ve annem hallederiz." Jungkook'un elinden tabakları alıp ısrarları sonucu salona tek başına yollamıştı.

Tabakları mutfağa getirince annesi ona gelmesi adına birkaç işaret vermiş jimin dislediği dudaklarıyla annesinin çektiği sandalyenin yanına yerleşti.

"Anne lütfen dinle bak-"

"Önce sen dinle oğlum."

"O senin için doğru kişi bebeğim. Jeon'un gözlerinde gördüm, sana bakarken parıldıyor resmen üzerine titriyor. Seni çok sevdiğini anlıyorum. Baban sadece seni çokça seviyor paylaşmak onun için zor."

Jimin ailesinin ona olan düşkünlüğü biliyordu. Park ailesinin uzun süre çocukları olmamış hastanelere doktorlara verdikleri onlarca paralardan sonra biricikleri jimin doğmuştu. Babası bu süreçte annesinin daima yanında olmuş jimin doğana büyüyene geldiği yaşa kadar üzerine titremişti. Düşüp yararlansa bile dünyayı ayağı kaldıracak kadar seviyordu oğlunu.

Bunlara rağmen asla şımarık başarısız bir çocuk yetiştirmemiş, fedakar başarılı zeki bir çocuk olarak titizlikle büyütmüştü biricik oğlunu.

Şimdi ise ask acısı çekecek kullanılıp bir köşeye atılacak tek göz yaşı dökecek diye endişe doluydu.

"Biliyorum anne, babamı yadırgamıyor kızamıyorum ona. Bana sesini bile yükseltmedi daima ideal bir ebeveyn oldu, sadece jungkooka olabildiği kadar güvenmesi için elimden geleni yapacağım." Annesi oğlunun saçlarını okşayıp kendine çekip sarılmıştı.

İkili duygusal andan çıkıp salona geçtiklerinde gelen gürültüyle kaşları çatıldı  jiminin.

"Peki karşı şirket, onlar çizimleri alınca şikayet etmediniz mi?!"