300k olmuşşş🥲 ağlasam mı.. çok sevindim teşekkürler!!!
Ve aşırı ilham sıkıntısı çekiyorum bu kitaba, siz öneri sunun ne görmek isterseniz? Yoksa uzun süre bölüm gelmeyecek gibi duruyor.
🌚
"Jimin kaysana biraz!" Taehyung kalçasıyla jimin'i itip geniş koltuğa dahada yayılırken jimin şok olmuş ifadesiyle onu izliyordu.
Koltuk oldukça genişti ama taehyung öyle bir uzanıyordu ki, ayakları kolları vücudu bir yana dağılıyordu.
"Taehyung ciddiyim biraz daha benimle uğraşırsan kalkıp odama gideceğim tek başına ne istiyorsan yaparsın!" Koltuğun ufacık kısmına sıkışmış bir haldeydi.
Taehyung onun gergin ifadesini fark etmiş kaşlarını şüpheyle çatarken ona dönmüştü.
"Neden gerginsin? Sorun ne?"
"Sorun falan yok!" Jimin adeta trip atarcasına konuşunca taehyung ciddi bir durum olduğunu anlamıştı yerinden kalkıp jimin'in önüne geçti.
"Sadece sıkıldım. Jungkook işleri ile çok meşgul şirkete gitsem bile benimle birkaç dakika ilgilenip işe dönmek zorunda kalıyor. Biliyorum bencillik yapamam ama onu özlüyorum. Sanırım işinde büyük bir sorun var, bana yansıtmak istemiyor ama anlayabiliyorum. Yanında olmak istiyorum ama o kendi halletmeye çalışıyor." Taehyung arkadaşının saçlarını okşayıp ona sıkıca sarılırken jimin içini kaplayan sıcak duygularla sarılışına karşılık verdi.
"Bebeğim bu kadar dert etme, jungkook'u uzun süredir tanıyorum ve dertlerini birine anlatmaya alışık değil. O her zaman sorunları ile baş başa bırakılmış bir çocuktu, bu yüzden zamanla sana anlatacaktır. Onu anlayışla karşıla olur mu? Her şey yoluna girecek merak etme." Jimin kafasını olumlu anlamda sallarken kollarını sıklaştırdı.