SUDDENLY, REINCARNATED INTO NOVEL

=CHAPTER 5: ARGUE=

Mariane POV

Papunta ako ngayon sa principal's office dahil pag katapos ng paguusap namin Nathan ay sinabi ko na may pupuntahan ako,

sinabi ko na lang na magkita na lang kami sa classroom.

Patingin tingin ako sa taas ng bawat dinadaanan kong pinto kung may nakalagay na principal's office,

hindi ko kasi kabisado dito, 

sa totoo lang nahihirapan akong mag adjust. dahil sino bang mag aakala na ma rereincarnate ako, 

syempre kung ikaw ang nasa kalagayan ko hindi mo din alam kung ano ang gagawin lalo't hindi ka naman pamilyar dito.

nakakainis din dahil, lagi silang nakamasid sa akin tulad ngayon, nakatingin  sa akin ang mga ka-estudyante ko at  parang kakainin ako ng buhay kung tumingin. kaya  Huwag naman sana.

Nahihirapan din akong kumilos na naaayon sa gusto ko, nahihirapan din akong gayahin kung paano maglakad si Mariane dahil sa t'wing naglalakad siya, akala mo ay laging may fashion show, kaya eto ako ngayon pilit ginagaya yung lakad niya, 

pag hindi ko kasi ginawa yun, paniguradong magtataka sila sa magiging kilos ko, sa suot ko pa nga lang nagtataka na sila.

Pero puta!

kanina pa ako nababanas dahil sa lakad ko  kaya dahil sa inis ko, naglakad na lang ako kung paano ako maglakad, bahala sila dyan kung magtaka sila,

Nang may nabangga ako at napaupo,  sobrang lalim kasi ng iniisip ko eh.

"Aray!! naman kuya tumingin ka naman  sa dinadaanan mo."  reklamo ko ko kahit ako naman ang may kasalanan. hehehe!!! napahawak ako sa balakang ko dahil nakaramdam ako ng kirot.

Ang lakas naman ng nakabangga ko.

" you are the one not looking." malamig na sabi nito. 

Nanigas ako sa pagkakaupo ko dahil sa pamilyar nitong boses,

lumakas ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa inlove ako, kundi dahil sa takot at kaba na nararamdaman ko.

Dahil nabangga ko lang naman si Skyler.

Damn!! what is this man doing here.

He' Skyler Montel, the serious guy. ganyan ang tawag sa kanya dahil laging seryuso ang mukha.

kaibigan siya ni Luxurious, and isa siya sa mga male lead.

at hindi mapagkakaila na ang gwapo niya sa kulay green nitong buhok.

nakilala ko lang naman siya dahil sa kulay ng buhok niya.

siya yung tipo ng tao na laging tahimik.

kaya kung lagi mo siyang kasama, mapapanis lang ang laway mo.

Napalunok ako dahil nakatingin siya sa kin.

sh*t! kailangan kong makaalis dito.

Daglian akong tumayo , ininda ko na lang ang sakit ng balakang ko.

"Ah.. im sorry hindi ko sinasadya hehehe, s-sige una na ako, pasensya na ulit." sabi ko at aalis na sana nang magsalita siya.

"Where are you going?, you have to come with me." malamig nitong sabi.

nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

bakit niya ako isasama, naku!

Inutusan ba siya ni Luxurious na sunduin ako at dalhin sa ako sa kanya.