*Yetişkin okurlar için uygundur!*
Aramızdaki uzaklık 7 metre, bir birilerine tuşlanmış iki silah, her birinde bir mermi. Alaz bana doğru bir adım attı ve eş zamanlı olarak ben de ona doğru bir adım attım.
"Bu tetiğe aynı anda basarsak bile ilk ölen...
Bu hikayede bana eşlik ettiğiniz için teşekkürler...
Umarım beğenirsiniz...
Keyifli okumalar.📖
Dudaklarını tüy kadar hafif bir şekilde yanağıma sürttü, yanağım boyunca kulağıma doğru kaydı. Neden karşı çıkmıyordum? Neden haraket edemiyor ve bir tepki veremiyordum? Diye düşünürken fısıltı gibi çıkan sesiyle "Sana her şeyi anlatacağım İz ama şimdi değil, daha değil, olmaz! Bu sana zarardan başka bir şey vermez. İstediğin gibi olsun gidiyorum, sadece şimdilik siyah olan geçmişini beyaz bir sayfayla değiş, bu bana yeter." Diyerek geri çekildi, gözlerindeki yıkımlarla beni kocaman bir boşluğun avuçlarına bırakıp kapıyı açarak çıkıp gitti.
********** 4. Hazine'den; "Nihayet yağmur başladı. Bu sabah artık yağmuru neden bu kadar çok sevdiğimi anladım; ağlayan bir yüreğe benzediği için..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4. BÖLÜM "SIĞINAK"
Dün gecenin içimde yarattığı boşluğu dolduramadan bir şekilde uyumuştum. Şuansa uykumdan çalan telefonun sesiyle uyanmak istemesem de söylenerek çekmecenin üstündeki telefonumu aldım ve bakmadan açtım. "Ne var?" Diyerek uykulu çıkan sesimle konuştum.
"Sana da günaydın uykucu, kalkmadın mı daha?" Diyen kişi Derin'di.
"Saat kaç."
"11 diyelim." Gözlerimi hızla açarak doğruldum.
"Ne?" Şaşkın çıkan sesimle hızla üzerimdeki yorganı kaldırarak "Derin iyi ki aradın, nasıl unuturum ben bu günü?" Sıkıntıyla ofladım. "Ben seni sonra ararım."
"Evet evet yine ben." O her zaman ki gibi kendini övmeye başlıyordu ki fazla vakit kaybetmeden telefonu yüzüne kapatarak banyoya koşar gibi girdim.
İlk önce ihtiyaçlarımı giderdikten sonra ellerimi yüzümü yıkadım ve kuruladıktan sonra olabildiğince hızlı bir şekilde odaya girerek üzerimi değiştirdim. Siyah triko kazak ve siyah rahat bir pantolon giydikten sonra saçlarımı düzleştirdim, montumu ve çantamı da alarak odadan çıktım o sırada çalan telefonumla bakışlarım ekranı buldu arayan kişi Gaye Hanım'dı hemen açtım. "Günaydın Gaye Hanım, biliyorum geç kaldım ama hemen oradayım." Diyerek hızla üstümdekiler gibi siyah olan botumu da ayağıma geçirdim.
"Merak etmeyin İzel Hanım o da şimdi çıktı zaten." Demesiyle içim biraz rahatlasa da yine de acele etmem gerekti.
"Peki o zaman ben geliyorum." Diyerek kapattım, dışarıya çıkarak kapının önünde duran arabama doğru hızla yürürken havlama sesiyle bakışlarım beni gördüğü için hızla bana doğru koşan tanem'e kaydı. "Kızım." Diyerek onu sevmeye çalıştım ama o kadar hızlı haraketler yapıyordu ki onu yakalamak pek kolay olmuyordu. Nihayet biraz olsun sakinleştiğinde kafasından öperek "Anneciğim benim şimdi gitmem gerek ama senin de Yavuz abi geleceği için uslu durman gerek tamam mı?" Ellerini yere koyarak kafasını eğdi bu onun tamam deme şekliydi. Ona güldükten sonra tekrar öperek arabama bindim ve arabayı çalıştırarak hızla gideceğim yere doğru sürdüm.
