Selam Cesurlar📘
Bu hikayede bana eşlik ettiğiniz için teşekkürler...
Umarım beğenirsiniz...
Keyifli okumalar.📖
⌨⌨⌨
Hiçbir şey demeden direkt içeri geçtim. "Noluyor Alaz?" Derya denen kadının sesini duymak bile beni sinir ederken bir de Alaz'la konuşması sinirimi daha da tetikliyordu.
Sırtımda hisettiğim el ile Alaz'a döndüm. "Salona geçelim." Diyerek beni eliyle salona yürüttü.
Bu ev, bu kadın, bugün ve bu yanımdaki sevdiğim adam. Gün daha bitmemişti ama sanırım bitecek gibi de durmuyordu. Koltuğa oturdum ve başıma gelecek olanları sessizlik içinde beklemeye başladım çünkü ne olacağını hiçbir şekilde anlamıyordum. "Hadi bakalım, bu sefer başımıza ne gelecek..."
**********
23. BÖLÜM "GİZLİLİK"
YAZARIN ANLATIMINDAN
Hayat her zaman garipliği ve gizemiyle, kurduğu oyunlarla çoğu insanı kendine daha çok bağlıyordu. Bizler, öfkeyle alınan her kararın, üzgünken yapılan her seçimin ve mutluyken verilen her sözün bir kumar olduğunu unutarak yaşıyoruz aslında. Ya da hiç kendimize mutluyken yaptığımız seçimlerimizin kötü sonuçunu yaşama şansını tanımıyoruz nedense. Oysa bir kere bile olsun kendimize düşmek için izin vermezsek o zaman kalkmayı bilmeden yaşamanın ne anlamı olur ki? Değil mi?
İzel için de durum farklı değildi. Son günlerde hayatın kendisine kurduğu bu oyunda sıkışıp kalmış hissediyordu kendini. Çünkü düştüğü bu karmaşayı tam anlayamıyordu. Tıpkı şuanda Alaz'ın evinde onlardan hemen sonra Alaz'ın evine gelen Kadir'lerin ve kendisinin niye burada olduklarını anlamadığı gibi. Hepsi Ceyhun dahil buradaydı ve etrafı kaçamak bakışlarla izliyorlardı. Tabi Kadir'den başka. Çünkü Kadir, gözünü dikmiş avını avlamaya hazırlanan avcı gibi Alaz'a bakıyordu.
Alaz hafif öksürmeyle ortamın gerginliğini ve sessizliğini bozdu. "Sizi buraya toplamamın nedeni ve size söylemem gereken şeyler var." Diyerek derin bir nefes aldı.
Hepsi bir anda pür dikkat ona döndü. Kadir kol saatine bakarak "Ne diyeceksen biraz hızlandır, işimiz gücümüz var." Kadir'in bu olmazsa olmaz yargısı aslında kardeşi olarak gördüğü Alaz'ın eski Alaz olmadığını gördüğü içindi. Ya da kendisi eski Kadir değildi.
Tabi bunun yanında Alaz'ın neden önemli bir konuyu kendi evi sandıkları yerde söylemesini de kimse anlamlandıramıyordu. "Bildiğiniz gibi yarın sabaha karşı İz, ben, Derin ve Ceyhun'la birlikte İtalya'ya gidecektik." Alaz bunu diyerek herkese kısa bir bakış attı.
Paydar "Valla mı la? Unutmuştum ben onu." Diyerek gayet ciddi bir şekilde sordu ve geri koltuğa yaslandı.
"Ama sizin bilmediğiniz ufak bir gelişme oldu, bu da görevin değişmesine sebep oldu."
Kadir sabırsız sesle dışarıya sert bir soluk verdi. "İki saate kekeleyeceğine direkt söyle şunu." Diyerek oturduğu koltukta bacağını sabırsızsa sallamaya başladı.
"Nasıl bir değişiklik?" Derin bunu sorarken gözlerini anlamak için kıstı.
Alaz Derin'e bakıp tekrar herkese döndü. "İtalya'ya biz gitmiyoruz." Dediği an herkes birbirine bakmaya başladı.
Paydar "italya mı bize geliyor? Vizesi var mı ki lan? Hayır koca ülke nihayetinde öyle kolay kolay gelemeyecek." Dedi ve bir anda yalandan güldü. Derin, Yüsra ikisi de gülmemek için kendilerini tutuyorken Ceyhun sesli bir şekilde güldü ama Alaz'ın bakışlarını fark edince boğazını temizleyip önüne döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞAH&MAT Mahalle Hikayesi
Acción*Yetişkin okurlar için uygundur!* Aramızdaki uzaklık 7 metre, bir birilerine tuşlanmış iki silah, her birinde bir mermi. Alaz bana doğru bir adım attı ve eş zamanlı olarak ben de ona doğru bir adım attım. "Bu tetiğe aynı anda basarsak bile ilk ölen...
