Don't Touch My Wife - KathNiel FanFic (DTMW) - EDITING

Chapter Twenty3 - For our friendship.

Bianca's POV

Isn't it rare how love can change everything in just a sudden?

When I was younger I thought, bakit kaya ang mga tao patuloy ang pagmahal even they know they 'll get hurt? Isn't it ironic? Alam mong masasaktan then why you take the risk? Maybe, yes. Masarap nga. Yun ang sabi nila. Pero how can you be happy with a temporary happiness? And what is worst, temporary na nga masakit pa pag natapos. Ironic nga diba?

Pero ngayon, I'm being surrounded by lovers.

Si Kathryn, she loves Daniel so much, alam nyang mahirap mahalin si Dj but she took the risk because she loves him. Kahit ilang beses na syang nasasaktan ni Dj she choosed to love him.

Si Julia naman, sobrang inlababo sa Sethopia nya. Parang wala syang pinagdadaanan, basta andyan si Seth everything is fine ika nya.

And lastly Si Sofia naman, alam kong mahal nya na kababata nya dati pa, hindi nya sinasabi pero alam ko. May pa "I'm enough with dramas" pa syang nalalaman. Tapos bibigay pala.

Si Miles naman, ewan ko ba dun parang gulong gulo na.

They all have different situations pero iisa lang ang reason ng happiness nila, which is love.

"HOOY!"

"AY TIKBALA!!" SHIT. Akala ko mamatay na ako. Pag lingon ko agad nagsalubong ang eyebrows ko. Pakshet to a.

Hinampas ko sya, "Gago ka!" Akala ko mahuhulog na ako e. Nasa terrace kasi ako e medyo mataas to. Kasi nga nag eemote ako about love and its facts so bagay tong place na to. Dumating lang tong nerd na to.

Tumawa muna sya bago tabihan ako at tumingin sa view. Aba feeling close, pero hinayaan ko lang, minsan lang to kahit di bluemoon pagbibigyan ko na.

"Ang ganda dito no?" Sabi nya kaya napatingin ako sa kanya. He was looking at me. Ang creepy nya. Pero tumango ako.

"Pano ka nakapasok dito?" Tanong ko nung naalala ko. Room namin to ni Sofia kaya paano nga naman sya nakapasok.

"Sinabi sa akin ni Sofia ang code.Pinapatawag ka na nila. Bigla ka kasi umalis kanina, at akala ko natutulog ka kaya di ako kumatok, pero mukhang nag eemote ka pala." I rolled my eyes but hindi ko nalang pinansin, too naman. At teka nga, Sinabi ni Sofia ang code namin? Gaga yun a. Paano kung bigla nalang akong gapangin nitong unggoy na to?

"Pinapatawag?"

"Oo, bingi ka ba?"

"JUST ANSWER!Mahirap bang sabihin oo pinapatawag ka or hindi joke lang yun?"

"OKEY, CHILLAX TAYO DUDE."

Napahinga ako ng malalim, "Sory red days."

"Ow that explains, that." And he pointed my back. Shit, I cursed this world. Napatingin ako sa back ko.

Wala naman a. Pag tingin ko sa kanya nakasmirk sya.

"SHIT KA! PAKYU!!"

Tumawa lang sya. Tsk stupid.

Tawa sya ng tawa, kaya natawa na din ako. Tsk.

"Oo. Aalis daw tayo sa labas tayo mag didinner." Sabi nya nung nakarecover na sya.

"Antayin kita sa labas ng room nyo, bihis ka na." Sabi nya bago tumalikod na naka pamulsa.

Okey, what just happened? Is it for real? Di kami nag talo?

Wait nga. Bakit Bianca, big deal? Ganun? Tsk. I shrugged to myself, what happens to you today Bianca?

Nagbihis na ako. Simpleng floral dress lang above knee, it is not that fit and flat shoes.