Don't Touch My Wife - KathNiel FanFic (DTMW) - EDITING

Chapter Twenty4.1 - This night (spg)

Kath's POV

Sa mga oras na to hindi ko na iniintindi kung ano man ang mangyayari sa akin, sa amin. Kung ano man ang sabihin nang mga tao o kung ano pa man ang isipin nila. Basta ang alam ko lang ay mahal ko sya at mahal nya ako, ibibigay ko ang buo kong pagkatao ko sa kanya at hindi ko to pagsisisihan.

Halos hindi ako nakahinga nung abutin ng mga labi nya ang leeg ko, at pababa pa sya ng pababa. Wala na akong saplot sa taas kaya nahihiya ako sa sarili ko. He is a man, he has his needs.

Nung malapit nya ng abutin ang dibdib ko huminto muna sya, at napapikit ako nung halikan nya ito. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko, pawis na pawis na ako at para kaming nilalagnat. I never felt this way before.

Maya maya ay umakyat ulit sya sa labi ko, habang abala kami sa mga kanya kanyang labi ay naramdaman ko ang kamay nya pababa sa bewang ko. A moan scaped from my mouth.

Dahan dahan nyang binaba ang underwear ko. Nung natanggal nya na hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. This is my first time kaya ewan ko. I don't know what to do.

"I'll be gentle." He whispered. Tumingin ako sa mata nya na malalim din nakatingin sa mga mata ko. Then out from nowhere ay napatango nalang ako sa sinabi nya.

Tinanggal nya na rin ang natitirang saplot nya. Hindi ko nakita ang pagkalalaki nya dahil madilim na rin at nahihiya ako.

"I love you." He said and kissed me again that caused me moan again and again. This man is driving me crazy.

Naramdaman ko nalang ang pagkalalaki nya sa entrance ko.

I love you too Dj, at wala akong pagsisisihan after this night, I promise.

Dahan dahan nya na itong pinasok and I hurts so fucking bad.

Ramdam ko nang gilid na ang mga luha ko. Sobrang sakit.

He kissed my tears away.

"Are you ok?" Tanong nya na mahina habang nasa loob ko parin sya. Instead of answering I kissed him.

Matagal kami naghalikan habang nasa loob parin sya at hindi pa nagalaw.

Mayamaya ay dahan dahan na rin syang gumalaw. Masakit. Sobrang sakit. Pero habang tumatagal ay nakaadjust na rin ako.

I'll never regret giving him myself, he is the only man I've ever loved like this. So there is nothing to regret for.

~

Nagising ako sa tunog ng dagat, too calm, too peaceful. Hinanap ko ang pinakamahal kong tao sa mundong ito pero wala sya. Napansin kong nakakumot na ako pero wala paring damit. Then naalala ko na naman ang nangyari kagabi. It really happened...

Yes, it really happened Kathryn, ang landi landi mo. Napangiti nalang ako sa mga iniisip ko.

Tumayo ako at sa unang hakbang halos matumba ako sa sakit. Umupo ulit ako sa kama, damn It really hurts. I tried again and made it slowly, pumunta ako sa may balcony. Maybe he's there, bukas kasi. Naglakad ako habang nakatapis ang kumot na puti sa katawan ko.

Hindi nga ako nag kakamali, he was standing there with this boxer and sando.

"Ang sexy mo naman kuya." Sabi ko, napalingon sya sa likod nya at ngumisi.

"Ang sexy naman ng Misis ko pag ganyan ang itsura." At kinagat ang lower lip nya, is he seducing me or something? Because if he is, it's working.

I grinned at him, "Thank you mister." I stepped out a foot at tinulunga nya ako.

"Good morning." Bati nya sa akin nung nasa balcony na ako. He gave a peck.

Binakhug nya ako and rested his head on my sloulders, Pinatong ko ang kamay ko sa kamay nya na nasa upper part ng tyan ko. Nakatitig lang kami sa maliwanag na tubig ng dagat, sa napakaklarong langit. Tama nga si Miles, Batangas is the best place to chill.

"Anyways, I'm always sexy." I commented. I heard him chuckle. He didn't answer just hugged me even tighter.

"Masakit ba?" It took me a minute to analize his question. Then nagets ko na rin.

"Masakit but it worth it" Tumingin ako sa kanya, sobrang lapit ng mukha nya sa akin. He smiled and gave me again another kiss.

Tumingin ulit ako sa dagat, I could spent my whole life this way.

"Thank you." He said from nowhere.

"For?"

"For eveything." He replied.

I did not say nothing.

Thank you for being my everything.

Bianca's pov

Nagbabasa lang ako ng book ko dito sa may lobby habang iniintay namin si Kath at Dj. In fairness ha, ang tagal. Mag eeleven na di parin nababa. Mag yayate kami ngayon, since last day na namin dito.

Tumunog ang elevator kaya napatingin kami. Agad akong bumalik sa librong binabasa ko, shet si Katsumi.

Then naalala ko na naman yung pag-amin nya sa akin kahapon. What the fuck. Hindi nya ako pinatulog. Hindi mawala sa isit ko ang sinanabi nya sa akin. Bawat letter, bawat salita. Shet. Grabe nakakabigla.

"Ups awkward." Napatingin ako sa katabi ko. Siniko ko tagiliran nya at inerapan ko. Tsk Seth.

Binaba ko ng konti ang book na binabasa ko at tumingin ng konti sa kanya. Nakasun glass ako kaya di naman gaanong pansin. Nakatayo lang sya sa likod ng upuan kung nasaan si Jc at nakacross arms. Hindi sya bumaba kaninang breakfast kaya ngayon ko lang sya ulit nakita, since kag--.. Stop remembering that Bianca.

"Pasulyap sulyap ka sa akin," Once again napatingin ako kay Seth na kumakanta naman na ngayon. Nang-aasar ba to? "Pa tingin tingin sakin, di maintindihan." Tumigil sya para huminga "ANG IBIG MONG SABI--" Napatigil sya nung may bumatok sa kanya. Sa moment na yun, sobrang thank you sa kung sino man ang bumatok sa kanya. It was Julia.

Tumingin ulit ako kay Katsumi, natigilan ako nung nakita kong nakatingin sya sa akin. Shit shit shit.

Buti nalang nakasalamin ako.

Ting.

Yung ang nakaputol ng pagtitinginan namin, actually sya lang, pero nakatingin din ako, pero di nya alam, basta!

"Finally!" Sigaw ni Sofia with matching taas ng kamay.

"Sorry guys, ang bagal kumilos ni Dj e." Sabi ni Kath na nakatawa.

"Oh ako daw." Sagot naman ni Daniel na nakatawa at kiniliti pa si Kath.

"O sya tama na! Nilalanggam na ako." I cut them off. Ang sweet kasi. Tumayo na ako at nauna na ako nag lakad palabas ng building. "Walang forever.".Bulong ko.

"BITTER! ANDITO NAMAN SI KATS!" Rinig kong sigaw ni Seth. Napaerap ako kaso tuloy tuloy parin ang pag lakad. Pakyu Seth, may araw ka din.

Comment please?