Kathryn's POV
Nagising ako four o'clock, as usual para maaga at di ko sya makasama pero this time it was a little bit big different. Mag isa na ako sa kama nang pagkagising ko, wala na ang hilaw kong asawa, wala na sya. Well ayos na lang din yun.
Pero ano kaya naisipan nun? Lagi nga yung late tapos ngayon mas maaga pa sya sa akin na early bird. Ano kaya naisipan nun? Galit pa kaya? Hay nako Kathryn anong pinagsasabi mo. Just shut up. Mas okey na yung ganto. Kesa guluhin nya pa ako. Ayaw ko.
Naligo nalang ako, this time sa bathroom na namin, wala naman na sya e. After taking my shower nag toothbrush at nag dry ng hair. Then I dressed. Simplenghigh waisted short and a simple crop top shirt and my flats. Konting ayos sa sarili and light make up, nag perfume tapos grabbed my bag at lumabas na ng kwarto.
I went downstairs tapos ang sumalubong sa akin sa baba ay si manang.
Pagkababa ko binati nya ako,"Good morning po maam." I smiled "Good morning manang."
Lalagpasan ko na sana sya kaso nag salita sya, "Aaah maam mag breakfast daw po kayo bago kayo umalis." Napataas ako ng kilay, sino naman ang nag utos sa ka-- di kaya si Daniel? Imposible..
Kath, magugunaw muna lahat ng yelo sa buong mundo bago pa yun mag alala sayo kaya please... Stop.
"Ah-ah.. utos po ni maam Min. " Si mama? si mama lang pala. Teka baking may "Lang"? nag assume lang siguro ako. Pwe! Anong assume. Gosh,what is happening to my sake!
Hmm sarap ng ulam, "Kayo po ang nag luto?" tanong ko kay manang. "Opo. Bakit po?" I smiled to manang. "Masarap po." She smiled me back tapos nag simula na akong kumain.
After kong mag breakfast nag paalam na ako sa mga katulong tapos nag drive na ako papuntang campus. While driving, hindi ko mapigilang isipin ang nangyari kagabi.
Kaya naman ako late na umuwi kasi ayaw ko munang umuwi, ayaw ko syang maabutan. Kasama ko si Enrique kasi sya ang nakakaintindi sa akin, nalabas ko ang galit ko, ang sakit, ang lahat lahat sa kanya. Pero kahit late na ako umuwi, talagang mapaglaro ang universe at gising pa sya. What is worst, hindi na naman kami nag kaintindihan. Bakit kasi napakakitid ng utak nya? Ako na nga ang nasaktan, sya pa ang galit.
Ganun na ba tao ngayon? You're the one that avoids the problem but you still have the fucking fault. Damn, fuck it.
Napailing iling nalang ako habang nag dridrive. "ARG Daniel! Buisit ka!!" Nakakabaliw na. Binuksan ko nalang ang radio.
Ilang beses ng nag-away,
hanggang sa mag kasakitan
Na di alam ang pinagmulan
Okey. -___- nanadya ba? nilipat ko ito.
I never meant to start a war
I just wanted you to let me it
And instead of using force
Pinatay ko nalang ang radio, nakakabuisit si Miley Cyrus eh. Oo na! Punyeta.
Mayamaya BernarDilla University came in to my sight. Pinark ko ang car ko tapos kinuha ko ang bag ko at lumabas na.
"HI GIRL!""AY ASO!" Si Julia pasulpot sulpot nagulat tuloy ako. ERR. HAHA
Tumawa sya tapos sinabayan ako sa pag lalakad, "Musta ka na?" Pag sisimula nya nang topic.
"Ako?" Tanong ko, she looked at me with a "walang ibang tao dito haleerr" face. "Meron bang iba dito ha?"
BINABASA MO ANG
Don't Touch My Wife - KathNiel FanFic (DTMW) - EDITING
FanfictionMeeting you wasn't coincidence. Unfortunately I was born to be yours, and you to be mine. Started: December 27 2014 Finished: June 10 2015