Tytuł chyba mówi wszystko. Będzie to normalny Hogwart, ale nauczycielami będą Ninja, a uczniami ich dzieci. Poznajcie przygody nowego pokolenia. Będą one pełne miłości, przelotnych romansów, zdrad, kłutni i oczywiście magii.
Postaciami pobocznymi bę...
Minęło kilka dni od rozpoczęcia roku. Wszystko było jak na razie dobrze. Miałam własne dormitorium prefekta, byłam w szczęśliwym związku z Rick'iem i wreszcie zaczynałam trzeci rok nauki w Hogwarcie. Jedyne co mi nie pasuje, to nauka. Nie zrozumcie mnie źle. Jako córka dyrektora i wice dyrektorki lubię się uczyć, co chyba widać skoro mam prawie same Wybitne. Ale to wstawanie tak wcześnie mogliby sobie darować. Niechętnie opuściłam miękkie i cieplutkie łóżko i poczłapałam do szafy. Fioletowy kolor na moich włosach wciąż się utrzymywał. A ponieważ mi pasował utrwaliłam go zaklęciem. Z szafy wybrałam dość ładny zestaw:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zrobiłam sobie jeszcze delikatny makijaż i ruszyłam na lekcje. Mieliśmy mieć je ze Ślizgonami. Cieszyłam się, że poranek spędzę z Rick'iem. Szybko zjadłam śniadanie. Niestety Rick'a nie było przy stole Ślizgonów. Zdziwiona ruszyłam pod klasę zaklęć, a tam... Zobaczyłam Ricka całującego się z Sabriną...
Stanęłam jak wryta. Mój oddech przyspieszył, oczy zaszły łzami, a ja stałam jak skamieniała nie mogąc się ruszyć. Dosłownie słyszałam jak moje serce rozbija się na miliony kawałeczków. Moje policzki zrobiły się mokre, a ja wreszcie odzyskałam władzę w nogach. Szybko pobiegłam do łazienki, nie patrząc na oglądających się za mną uczniów.
Pov Rick
*kilka minut wcześniej*
Stałem pod klasą zaklęć. Dzisiaj wyjątkowo zjadłem śniadanie w ekspresowym tempie i pobiegłem pod klasę, żeby powtórzyć materiał. Nagle podeszła Sabrina. -Cześć Rick - powiedziała "słodko". -Hej - mruknąłem nie odrywając wzroku od podręcznika. -Słuuuuuchaaaaaj... Bo ja do tej pory byłam w innej szkole. Pomugł byś mi z materiałem? - spojrzała na mnie wyczekująco. -Yyy... Zgoda? - powiedziałem niepewnie. -Oj! Dziękuję! - pisnęła i pocałowała mnie z zaskoczenia. Byłem tak oszołomiony, że nie zdążyłem zareagować.
*po tym jak Freja odbiegła"
-Co ty wyprawiasz?! - spojrzałem na nią wkurzony, kiedy już udało mi się ją odepchnąć. -Noooo... Dziękuję? - powiedziała takim tonem jakby było to oczywiste. -Ja mam dziewczynę! - przypomniałem. -Ok. Ok. Przepraszam - powiedziała nieprzekonująco i odeszła. Ja natychmiast otarłem usta. Fuj! Mam nadzieję, że nikt tego nie widział.
