Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
____________________________☆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendini bildin bileli, ailen seni perilere karşı uyarmıştı. Onlarınki farklı bir sihir, demişlerdi hep. Tahmin edilemez bir sihir türü ve her zaman sözlerini çarpıtmanın ve yapmak istemediğin bir şeyi yapman için seni kandırmanın bir yolunu bulacaklar. Senden yapmanı istedikleri bir şey sana mutlaka yaptırırlar. Doğal olarak, perilere karışmak için çok az arzun vardı. Ormana kendi başına girmeye asla cesaret edemedin, çünkü tüm hikayeler orada oturduklarını söylüyordu. Ağaçların arkasına gizlenmiş, ne pahasına olursa olsun kaçındığın peri krallığına giden gizli portallar vardı.
Ama bu, küçük kardeşin bir gece gizemli bir şekilde ortadan kaybolana kadardı. Oradaki en yetenekli müzisyen olmak için büyük arzuları olduğunu biliyordunuz. Senin gibi sihirli yeteneklere sahip olmadığı için, hayatı boyunca kendini görünmez, senin gölgende sürükleniyormuş gibi hissetti. Ama sen her zaman müziğin onun için yeterli olduğunu düşündün. Her zaman senin onun başarılarından olduğu gibi onun da senin başarılarından gurur duyduğunu düşündün durdun.
O gece odasından kaybolduğunda, paniğe kapılmana izin vermedin. Bunun yerine, onun yerini belirlemek için bulabileceğin ipuçlarına odaklanmayı seçtin. Ve masasını karıştırdıktan sonra, tam da aradığın şeyi keşfettin. Perileri çağırmak için yapılmış bir büyüydü. Ve küçük kardeşin sihirli güçlere sahip olmasa da, bu tür bir büyü için sihir gerekmiyordu. Sadece büyüklük (ruhsal anlamda bunu arzulayan.) için umutsuz bir ruh gerekiyordu.
Peri krallığında en iyisi olabilmek için tüm hayatlarını feda eden binlerce yetenekli sanatçı, müzisyen ve dansçının hikayesini duymuştun. Ama sadece başlangıçta ve yüzeyde her şey iyiydi. Sonunda, zalim periler her zaman ölümlülerden bıktılar. Seni sanki oyuncaklardan daha az önemliymişsin gibi atarlardı.
Daha fazla zaman kaybedemezdin. Sonuçta, orada vakit farklı uçuyordu. Saniyeler geçtikçe kendini kaybetme tehlikesiyle karşı karşıyaydı. Onu o yapan varlığının her parçasını kaybetme riskiyle yüz yüzeydi... evet, senin değerli küçük kardeşin. Şansına, onu nerede bulacağını biliyordun. Ama anne babanın hayatını da riske atmak için çok tehlikeli bir yolculuktu.
Gecenin bir yarısı gizlice ormana koştun, seni periler diyarına götürecek o gizli geçitlerden birini aradın. Ağaçlara dokunurken, bir sihir parıltısı ararken, muhtemelen korkunç bir karar verdiğini biliyordun, ebeveynlerinizden yardım istemedin. Ama küçük kardeşine her zaman en önemli sorumluluğunmuş gibi bakmıştın. Eğer ona bir şey olsaydı, kendini affedemezdin. Ama anne babana bir şey olursa, yaşamaya devam etmek için hiçbir sebep bulamazdın.
İşte oradaydı. Seni peri krallığına ışınlayacağını umduğun mavi ışıkta yürürken, bundan geri dönmenin imkansız değilse de zor olacağını biliyordun. Ama kardeşin için bu, almaya çok istekli olduğun bir riskti.
Diğer yanda ise mucizevi bir dünyanın sıcacık kucaklaşmasıyla karşılandın. Çok sayıda renk, koku ve ses seni saşkın bir hayranlığa uğrattı. Ve böylece kısacık bir an için büyülenmiş gibi hissettin. Zihinsel olarak kendini tokatladın ve beynine kardeşini kurtarma görevinde olduğunu hatırlattın, kararlılıkta ilerledin, ara sıra etrafa bakmak için durdun ve sadece daireler çizerek koşmadığından emin oldun. Gerçekten ilerleme kaydettiğinizden memnun olduğunda, devam ettin.
Ne kadar zaman geçtiğini söyleyemiyordun ve periler diyarında saatlerin gerçekten işe yaramadığını biliyordunuz, bu yüzden tam bunun bir hata olup olmadığını sorgulamaya başladığında, aniden önünde bir figür belirdi.
"Hyunjin?"
___________________
Nasıl buldunuz?
İlk bölümler sıkıcı gelebilir ama ileride renklenip şenlenecek ortam. Ve giriş olduğu için bu kadar kısa konuyu yavaş yavaş size işlemek istiyorum yoksa kafanız karışabilir.
