Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________________________☆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir akşam, kralın muhafızları tarafından çağrıldın. Dün gördüğün taht odasına götürülmeyi beklerken, kendini zorlu peri ile bir kelime savaşına zihinsel olarak hazırladın. Beklemediğin şey, kralın özel odalarına kadar eşlik edilmekti. Kapılar arkanızdan kapandığında panik durumuna düştünüz. Ne yapman gerekiyordu? İlk görevin zamanı mıydı? Kendini tamamen hazırlıksız hissettin.
"Zaten şimdiden vazgeçmek mi istiyorsun?" peri kralının kadifemsi derin sesi sizi karşıladı.
"Asla," dedin yerini koruyarak.
"Benim kurallarıma göre oynamaya hazır mısın cadı?"
Onun oyununu kendi haline getirmeye kararlıydın. Yani cesurca başını salladın.
"Pekala öyleyse. İlk görevin basit, ben de öyle diyorsam," diye açıklamaya başladı peri kral. "Bir sonraki gün doğumuna kadar gözlerine güvenmeden hayatta kalırsan , başardığını düşün."
Peri dünyasında zamanın farklı geçtiğinin farkındaydın. Ama gün doğumuna kadar ne kadar zaman olabilir? Sonsuza kadar sürmeyeceğinden oldukça emindin. Yine de, sormaya meyilli hissettin:
"Hile nerede, Majesteleri?"
"Görmeni kaybetmekten başka?" peri kralı güldü. "Sana şimdi söylesem eğlenceli olmaz , değil mi?"
Sinirli bir şekilde yutkundun.
"Devam edin. Görüşümü alın."
İlk görevinizin doğasından bahsettiğinde, gözlerinin bağlanmasını falan bekliyordun. Ama hayır, gerçek perilerin nasıl olduğunu hafife almışsın. Bunu söylediğin an, gördüğün son şey peri kralının havada el sallamasıydı. Ve sonra, karanlık oldu. Acının olmaması seni hoş bir şekilde şaşırttı. Ve korkunç sessizlik hoş olmayan bir şekilde şaşırttı. Sonunda pes edip konuştuğunda sanki sonsuza kadar sürecekmiş gibi geldi:
