Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________________________________☆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözünüzün önünden kaybolan Felix sizi tamamen yalnız bıraktı. Büyük salonda çıplak ve savunmasız. Kendini soğuktan korumak için bir top gibi kıvrıldın. Zavallı elbisenin nerede olduğu hakkında hiçbir fikrin yoktu. Gün doğumu yaklaşırken peri şarabının etkilerini hissetmemeye başlıyordun, aklına gelebilecek tek şeyi yaptın . Elindeki gümüş yüzüğü ovuşturarak Hyunjin'i çağırdın.
İçinde bulunduğun sefil durumu fark eden koruyucu meleğin beyaz gömleğiyle hemen seni sardı ve sanki seni peri dünyasının dehşetinden korumak istercesine siyah kanatlarını etrafına sardı.
"O sana ne yaptı?" Hyunjin öfkeyle sordu ve sonra yanaklarını öptü. Yavaşça.
"Benim hatam," diye itiraf ettin. "Kendimi bu pisliğin içine ben soktum."
"Hayır canım. Bunların hiçbiri senin hatan değil. Bu kadar ileri gitmesine izin verdiğim için benim ."
"Ne demek istiyorsun? Bilemezdin..."
Hyunjin ne pahasına olursa olsun gözlerini kaçırdı. Belki de fark etmemene neden olan şey peri şarabının bıraktığı tattı. Ya da belki senin aptallığındı.
"Seni buradan çıkarabilirim."
"Ama kardeşim?" umutla göz kırptın.
" Yalnızca sen," dedi Hyunjin üzgün bir şekilde.
"O zaman, henüz gidemem. Ya onunla gideriz ya da hiç gitmeyiz."
Ciddi bir şekilde başını salladı.
"Ne olursa olsun, perilere güvenmeyeceğine dair bana söz vermelisin . Onlar sana hiçbir faydası olmayacak hain yaratıklar. Özellikle peri kralı. Eğer o noktaya gelirse, sadece... benim liderliğimi takip et ve iyi olacaksın."
"Onlara güvenmemem gerektiğini biliyorum Jinnie, ailem beni binlerce kez uyardı."
"Sana yardım etmek için fazla bir şey yapamadığım için çok üzgünüm."
