Mervenur'un babası olduğunu iddia eden adam kızları evine götürmüş onlara her şeyi anlatmıştı.
-Ben Mervenur'u senelerce aradım,sizin yetimhaneye kaç kere baktım fakat o müdüre bir kere bilen beni içeri almadı.Ama ben pes etmedim.Hep seni aradım ve buldum.Ve bir daha da bırakyıcam kızım.
Mervenur yaşadığı şoku atlatamıyordu.Yusuflar da donmuş adamı izliyorlardı.Adamın hiç inandırıcı bir hali yoktu.Kızlar güvenip güvenmeme arasında kalmışlardı.Ama o anda Elif'in gözleri kısıldı ve gizlice Aylin'e mesaj yazdı:Elif: Aylin hatırlamıyor musun Ada'nin evine gittiğimizde Ada bize Mahsun'un resmini göstermişti.Kulağında belirgin bir ben vardı diye.Bu adamda benden ibaret bir şey yok yalan söylüyor.
Aylin'in telefonuna mesaj gidince Aylin bu mesajı hemen Mervenur'a iletti.Elif de Sude'ye iletti.Mervenur'un gözleri açıldı ve hemen soft angeller grubuna yazdı.
Mervenur:Rol yapın!
"Babacım,lavabo ne taraftaydı?" Diye sordu Mervenur. Adam nazik bir biçimde "Melis, göster bakalım lavabonun yerini." Kızların dördü bir anda kalktılar ve sahte Mahsun'un gözleri açıldı "Dördünüz gitmeyeksiniz dimi?" Deyince "Yusuf sizde gelin!" Dedi Elif.Mahsun'un daha da gözleri açıldı ve "Saçmalamayın!" Dedi.Mervenur "Sırayla giricez babacım." Deyince Yusuf Elif'e Kaş göz hareketleri yapıyordu.Sanırım Mahsun her şeyi anlamıştı."Yeter!" Diye bağırdı ve adamlarına işaret etti.O anda karşılarına pislik Barış çıktı."Bu kadar kolay pes edeceğimi mı sandınız?" Size hayatı zindan edicem.
Elif hızlıca onu tutam adamın silahını aldı ve "Yere yatın çocuklar!" Dedi.Barış da silahını çıkartmıştı."Vay vay vayy! Elif Hanıma bakın.Benim yanımda kuzu,arkadaşlarının yanında aslan haaa!" Deyince Elif sinirle silahı sıkmaya başladı.İlk önce mermi Barış'ın kafasına,daha sonra ise yalancı Mahsun'un kalbine ve adamlarının ayaklarına denk geldi.Elfi kendine de inanamıyordu,olanlara da.Aylin ve Sude hemen Elif'in yanına gittiler.Elif donmuş ve ağlıyordu."İyi mısın Elif?Elif ses ver?"
***
Üç gün sonraElif göz altına alınmış,Mervenur iyi değildi.Tüm olanlardan kendi doğumunu suçluyordu.Yusuf,Hasan ve kızlar her gün Elif'i ziyaret ediyorlardı.
Aylin evde ağlayan Mervenur'un yanına en sonunda çığlık attı."Yeter!Her gün ağlıyorsun,kendini suçlamanın sana ve bize faydası olmadığını anlamadın mı hala?Elif'i kurtarmamız lazım!"
Mervenur ağlamasını dindirdi ve "Nasıl?" Dedi.Aylin acıklı bir şekilde gülümsedi ve "Onu kaçırıcaz!" Dedi.Sude "Saçmalama!" Deyince Aylin" Görmediniz mi? Her yeri morluk içindeydi,arkadaşınızı dövmelerine daha fazla izin mi vericez?"
Mervenur ayaklandı ve "Kaçırınca ne yapıcaz?" Dedi.Aylin gülümsedi ve "Onu kurtarınca düşünürüz." Dedi.
_________________________________
BU KADAR İLERLEMİŞKEN KIZLARI BIRAKAMAZDIM.BİR KERE MUTLU GÖREMEDİK.DAHA UZUN BÖLÜMLER DE ATICAM.BEĞENİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.
(DEVAM EDECEK)
<3