Mardinli Gelin

YARINLARA YOLCULUK 🌾

   Özgür Konağa geç saatte gelmişti. Aile sıcaklığı yok akşam yemeklerinde toplanamazlardı. Herkes birbirinden kaçar olmuş konuşmak mı umutlarda? Mutluluk masallarda kalmıştı. Hanım ağa Özgür'ü beklemiş konuşması gerektiğini anlamış, kaçamak mümkün değildi.
"Özgür geç kaldın yine beklettin beni hoşuma gitmiyor bilesin. Unutma ki ben sizin anneniz Hanım ağanızım." "Annemiz olduğunu sonunda hatırladın demek."
"Saygısıza tahammülüm yoktur." "Haksızlığa tahammülün  var ama hanım ağa! Git zehrini akıtacak başka kurban bul kendine... Sen değişmediğin sürece tek başına yaşayıp tek başına öleceksin. Anayım diyorsun çocukların nerede? Neden senden köşe bucak kaçar olmuşlar, sevin gayrı Midyat korkudan diz çökecek. Gözün aydın yalnızlığınla yaşlanacaksın. "Bir kez olsun aç mısın tok musun diye sordun mu? Dicle'ye neden peçe takıyor  diye merak wttin mi? Soramazsın gerçeklerle  yüzleşmek için yüzün yok senin. Konuşma bitmiştir.
   Özgür karanlık odasına gitmek istememişti. Konağın çatısına çıkmak birazcık sessizliği dinlemek istiyordu. Yalnızlık  değildi. Dicle'de hayallerini yanına alıp yıldızlar izliyordu. Kalın el dokunmalı kilimi sermiş  sırt üstü uzanmıştı. Abisinin sesi ile ilkilip hayallerini yarım bırakıp doğrulup oturdu.
"Dicle sende mi uzaklara gitmek için çatıya çıkrun."
Konuşamadı başını salladı sanki dilsiz gibi susuyordu.
"konuş artık susma sessizliğin kimseye faydası yok."
    Yaklaşıp yanına oturdu. Genç kız şaşkındı. Abisi konuşuyordu gözleri kadar kara zindanlarda ağlayası gelmiş tutuyordu. Yokluğunu farkında olmayan, ailesinden biri konuşmuştu. "Öyle bak bana biliyorum  abin gibi davranamadım. Kendi çıkmazında seni unuttum. İzin verirsen giden zamanı telafi etmek istiyorum." "Telafisi yok ki ama biz parçalanmışız,  töreler bizi bizden edip değerlerimizi unutturmuş. İnsanlar nefretten güç alır olmuş en güzel örnek annemiz Hanımı ağamız.  Gün gelecek bize kendi çıkarları için kullanacak. Seni de istemediğin ağanın kızı ile evlendirecek.  Bu gerçeği değiştirebilir misin?
   Özgür konuşamadı sırtüstü uzanıp, gökyüzüne kara bulutların arasında kalan hilal aya baktı. Kardeşinin sözlerine karşılık cesaretlendirmek istese de biliyordu söylenen sözleri tutamayacağını. Aslında Hanım ağasını karşısında durabilecek güç olduğunu farkındaydı. Ama onun uğurunda savaşacak güç veren nesne yoktu. Aşk gibi...Aşık gibi...
    İki kardeşte istiyordu sevmek sevilmek inanmak istiyorlardı. Dicle kalkıp odasına doğru yürüdü. Özgür yeni yalnınız kalmıştı.  Dicle odasına geçmiş yatağın üzerinde bağlaç kurup oturmuş düşünüyordu. Dila Hanım  odasında koltuğa oturmuş geçmişini gözden geçiriyor, geleceğine ait planlar yapıyordu. Murat peçeli kızın altındaki güzelliği merak ediyor, kalbine saplanan okulları çıkartamıyordu. Çisem ise sanki  bir ses var onu çağırıyor gitmek için can atıyordu. İpek Hanımın içinde amansız fırtınalar kopuyor sebebini bilmiyordu. Serdar Bey ise   vatana ve millete hayırlı  evlat yetiştirmenin gururunu yaşıyordu.
   Gece bitmiş gün doğmuş Çisem çıkacağı yolculuğa hazırdı. İstanbul'un trafiğe takılmamak için yolculuğuna erken çıkmak istemişti. Ailesi ile vedalaşma zamanı gelmişti. Çisem konuşmadan İpek hanım konuşmaya başlamıştı.
"Evet Çisem gidiyorsun unutma hiç bir şey senden kıymetli değil. Baba Ocağı sana her daim açık. Ne zaman istersen çat kapı gel... Sen konuşma vedalaşma benimle akşam gelecekmişsin gibi git."
Serdar Bey  duygusunu içinde bastırıyordu.
"Hanım biraz da bana bırak biricik kızımı. Benim kızım güçlüdür ufacık sıkıntıları dert etmez. Tabi iki baba ocağına gelecek şartlar ne olursa olsun değişmez değişmeyecek." "Babacığım...
" Kızım haydi git şimdi dikkatli sür arabayı. "
" Tamam  babacığım. "
" Sakın ha yolları boş bulup hız yapma. "
" Merak etmeyin çoook dikkatli gideceğime söz verilyorum. "
    Çisem aracına binmiş vatanından ayrılıp yarınlarını süsleyen hayallerine doğru ilerlemeye başlamıştı. Arkasından su  atılmış, iyi dilekler sunulmuştu. Son ses müzik açılmış, tam gaz  ilerlemeye başlanmıştı. Hız tutkunu Çisem  adrenalini en üst düzeyde yaşıyordu. Midyat'a sessizlik hakimdi. Murat'ın aklından çıkmayan peçeliyi görebilmek için aynı saatte göreve çıkacaktı.

🍁Aşk için umuda yolculuk başlamıştı. 🍂