Mardinli Gelin

HAZIRLIK 🌾

"Hiç sıkıntı değil hallederiz benim yanımda sen varsın."
    Çisem gitmek için can atıyordu. Ayakları daha fazla İstanbul'da kalmak istemiyordu. Midyat'ta bekleyeni varmış gibi aşkına koşar gibi hissediyordu. Yataktan fırlayıp dolaptan valizini alıp eşyaların yerleştirmeye koyuldu. Takılarını alıp  hatıra fotoğraflarını yerleştirip birazcık da umut ekleyip kapağını örtüp fermuarını çekti. Odadan dışarıya çıkıp alt kata inip kütüphaneden okuma kitaplarından ayarladı. Köşede atılmayı bekleyen orta boy kutuya yerleştirdikten sonra bantla kapatıp kütüphaneden koşarken annesi İpek Hanım'la karşılaştı.
"Çisem sen sabah sabah soluğunu kütüphanede mi aldın?
" Evet annecim eşyalarını toparlayıp birkaç tane kitap ayarladım. "
" Yani götürmek için eşyalarını mı hazırladı?
"Evet anne az önce Murat'la konuştum. Görev yerimin Midyat'ta başlayacağımı söylediğim.  Mutlu olup erken gelmem gerektiğini söyledi. Eksikleri gidermeniz gerekebilirmiş." "Ah! Be kızım ne diyeyim bilmiyorum ki ne söylesem sen yine burnunun dikine gideceksin. Mardin bizim sonumuz olacak diyorum  aldırış etmiyor, elham  yapmakla suçluyorsun."
"Anneciğim yine başlama lütfen yaşanacak bir durum varsa mutlaka yaşanacak kaçışı yok. Seninle böyle yapınca işimi zorlaştırıyorsun. Konuşup çözdüğümüzü düşünüyordum. Ruhunu özgür bırak iyi düşünceler oluştur ki güzellikler geriye dönsün."
    Annesine sarılıp rahatlamasını sağladı. Aslında annesinin düşüncelerini önemsemiştir. Altıncı hissi  kuvvetli olduğunu biliyordu. Önemsemiyormuş gibi görünse de beynine düşünceler oluşmaya yer edinmeye başlamıştı. Ne olabilir veya ne kadar kötü hayat olabilirdi ki töre dedikleri gelenek, merhamet duygusunun önüne geçmiş olamazdı. Gözleri kör etmiş sevgisiz yaşayamazdı  her halde diye içinden getirdi.
   Sevgisiz aşksız kim yaşayabilirdi. Mutlaka olumsuzlukların yanı sıra güzelliklerde barındırıyordu. Kim bilir  töre denilen  geleneğin gölgesi altında ne aşlar yaşanmıştır. Serdar Bey merdivenlerden inip ana kızı görünce içinde kıskançlık duyguları uyanmıştı.
"Aşık olduğum iki bayan sabah şekerlemesi mi yapıyorlar?
" Ne yapmazsın Çisem yuvadan uçuyormuş onu konuşuyorduk."
" Öyle mi Çisem?
"Evet babacığım yarın Mardin'e gitmek için yola çıkacağım."
Serdar Bey'in içinde koca bir burukluk oluşmuştu. Belli etmemeye çalışıyordu. Tek güvencesi Murat'la aynı il ve aynı ilçede görev yapmasaydı. Canını ortaya koyar ikizine zarar gelmesine  izin  vermezdi. O  gün gelince  gelinlik giyip kuş olupyuvadan uçacaktı. Beklenen  günün yakın olduğunu biliyordu. Hazırlık olması  gerekli metin olmalıydı.
   Yumuşak ve umursamaz ses tonu ile konuşmasına devam etti.
"Ne güzel işte görev yapacağı ilçeyi önceden görüp keşfi çıkmış, bölgedeki insanlar hakkında bilgi edinmesi güzel düşünce. Fikir kimin eseri?
" İkimizin babacığım. "
" Helal olsun oğluma böyle evlatlar yetiştirdiğimiz için gurur duymalıyız."
" Ne demelisin  ikisi de başına buyruk çok kızgınım kendime çok... Özgüvenli yetiştirmeseydim şimdi dizimin dibinde otururlardı."
"Yapma Hanım vur dedim öldürdün. İleride başarılarından dolayı gurur duyacağız.  Şimdi hep birlikte bahçede kahvaltımızı yapalım. Sonra alışverişe çıkalım."
"Babacığım teşekkür ederim eksiğimbyok her şeyi hazırladım. Şimdi sizinle zaman geçireyim. Pati ve Çomar ile ilgilenmek istiyorum." "Nasıl istersen Çisem."
    Bahçeye çıkılmış kahvaltı yapılmıştı.  Zaman geçmek nedir bilmiyordu. Elinden gelse kuş misali uçası vardı. Dicle töre ile yaşamaktan nefes alamaz olmuştu. Kendini atı ile (Zerafet) 'le Midyat'ın kırlana atardı. Eve geliş yolunu unutmak istiyor sığınacak liman arar olmuştu. Her defasında umudu kırılarak konağa geri dönerdi. Hanım ağası annesi ile anlaşamazdı. Anneliği unutmuş    çalışanına davranır gibi davranırdı. 
    Dicle daha varmış ha yokmuş kimin umrundaydı. Töre nefreti için yaşayan Hanım ağanın gün gelecek aile bağlarını büyütmek ve geliştirmek için harcayacaktı. Dicle de farkındaydı tek dayanağı ağabeyi Özgür'dü. Töre için aşık olmadan sevmeden evlenmeyen kendisi, kardeşinin evlenmesine  izin vermez kesinlikle engel olacağını düşünüyordu.

🍁Güvendiği dağlara kar yağabilir, İnsan umduğunu bulamıyabilir.  Kendi için istemediğini, Karşısındakinin duygularını hiçe sayarak karar alabilir.🍂

🍁 Hayat işte sadece bir çerçeveden ibaret değildir. 🍂