Geçici zevkler,hevesler,kalp kırıkları yarım kalan aşklar,körelmiş duygular...
Kökenlerin Mystic Falls'a gelişiyle herkesin hayatı altüst olmuştu. Stefan,Elena,Damon,Bonnie,Caroline...
Hepsi Klaus'un başlarına gelebilecek en kötü şey olduğunu düşünü...
Elizabeth sinirle söylenerek evine ilerliyordu. Köydeki herkesin gözünün onun üzerinde olması gerçekten aşırı derecede sinirlerini bozuyordu. Hepsi o aptal Niklaus yüzündendi.
"Ne diye öptüyse!"
Elizabeth düşündükçe sinir krizi geçiriyordu. Kafasını sert bir yere çarpmasıyla durmak zorunda kaldı.
"Aovvv!!"
Neden bütün aksaklıklar hep onu bulurdu ki?
"Önüne baksana be!"
Kafasını sinirle kaldırdığında, karşısında kendisine oldukça sinir bozucu bir sırıtmayla bakan, Niklaus'u gördü.
"Sen bana çarptın."
Elizabeth cevap vermeyerek dişlerini sıktı ve gitmeye çalıştı. Fakat yolu çocuk tarafından kesildi.
"Hadi ama, bitsin şu küslük. Zaten iki aydır konuşmuyorsun benle."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çekil şurdan Niklaus!"
Çevredeki meraklı gözler ikiliye dönmüştü bile.
"En azından konuşalım."
Elizabeth başını hiddetle oğlana çevirdi. Bir yandan da elini havaya kaldırmıştı.
"Sen ikinci bir tokat istiyorsun galiba!"
Niklaus kızın elini havada yakalayarak güldü.
"O bir kere olur leydim."
Kızın elini nazikçe indirdi ardından da üstüne küçük bir öpücük kondurdu. Elizabeth bunu yaptığı an tekme attı.
"Ahhh!!"
Niklaus acıyla bacağını tuttu. Bu sırada Elizabeth koşar adım kaçıyordu.
"Elizabeth! Bu acıdı!!"
Niklaus bir yandan gülüyor bir yandan da bacağını tutuyordu. Sinirle saçlarını attıra attıra giden kıza bakıyordu, arkasından.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
