ELIZABETH : House Of Mikaelson

Bölüm 55 | Yüzleşme

...
Elizabeth düşünceli düşünceli yanan ateşi izliyordu. Başına o iğrenç ağrı girene kadar. Eli başına gitti,iki eliyle kafasını sıktı. Yine bir şeyler konuşuyordu kafasının içinde. Asla susmuyor ve sürekli kötü dileklerini kıza fısıldıyorlardı.
Canı yanıyordu, çığlık attı. Ayağa kalkarken ortada yanan ateşe doğru baktı. Burnu ve kulakları, gözleri kan ağlamaya başladı. Çığlığı ile Ayanna dışarıya fırlamıştı. Temkinli adımlarla kıza yaklaşıyordu.

"Elizabeth! Kontrol! Kontrol et!"

"Yapamıyorum!!"

Bir çığlık daha attı ve ateş daha da gürleşti. Ayanna ona yaklaşmaya devam etti.

"Kontrol Elizabeth!"

Elizabeth kanlı göz yaşları yerleri bulurken saçlarını koparmak istercesine sıktı, saç dişlerini sertçe çekiştirip durdu.

"YAPAMIYORUM!"

Güçlü bir rüzgar onların etrafında eserken Ayanna savrulmamak için zor durdu.

"Bu durumdan nefret ediyorum! Sürekli kana susamaktan nefret ediyorum! Lanetli bir varlık olmaktan nefret ediyorum!! Annemin beni dönüştürdüğü bu Elizabeth'ten nefret ediyorum! Cadı olmaktan nefret ediyorum! Böyle olmaktan nefret ediyorum! Normal olmak istiyorum artık!"

Ayanna çığlıklar eşliğinde yere çökmeye başlayan kızı tuttu.

"Biliyorum!"

Ona sarıldı ve onunla çöktü. O sakinleşinceye kadar onunla kaldı. Öylece sarılıp kaldılar Elizabeth kan kusup çığlık atarken. Cadı opmaya çalışıyordu ama bir şeyler eksikti.
Onu kabul etmiyordu atalar.
Bir vampir olduğu için.
Bu haksızlıktı. Bunu kendisi seçmemişti ve acı çekmek zorundaydı.
Haksızlıktı.

Onları uzaktan izleyen Amaris göz yaşına engel olamadı. Çöl hafif şişmiş plan karnına baktı ve kollarıyla sardı. Fısıldadı.

"Korkma bebeğim. Elizabeth teyzen güçlüdür. Ben ve o seni koruyacağız. Ben,o,Ayanna. Seni koruyacağız."

Karnını daha da çok sardı. Fırtınalı gök yüzüne baktı. İçi karardı.

Aradan günler geçerken kendi aralarında mutluydular, eğleniyorlardı. Kıyametleri kopmadan önce bu böyleydi. O gün gelene kadar.
Güneşli bir hava vardı ama buna rağmen havada tek bir kuş bile yoktu. Etraf,Doğa ve orman çok sessizdi.
Elizabeth evin önünde büyü pratikleri yapıyordu.
Yol kat etmişti. Ama hala daha büyüyü tam anlayamamış ve içinde hissedemiyordu. Benimseyememişti
Ama Ayanna ona bakarken bir ışık görüyordu. Yapamadığı her büyüde Amaris ile göz göze gelmesi yetiyordu.
Bu ona güç veriyordu ve Başarıyordu.
Elizabeth inatçı ve güçlü bir kızdı.

Ayanna ona büyüleri öğretirken anlamıştı. Normal bir çaylak cadının haftalar harcayarak öğrendiği buyuleri bir gün içinde, hatta kısa bir saat süresinde yapıyordu.
Gücü korkutucu derecede güzel ve çekiciydi. Gerçekten içinde yatan potansiyel güç çok fazlaydı. İlk cadı ile yarışabilecek bir büyü gücüne sahipti. Bu Ayanna'nın korkmasına ve endişelenmesine neden oluyordu.

Elizabeth'in her zaman yanında olamazdı biliyordu. Kötü bir durumda, kontrolü kaybederse çok kişinin canı yanardı. Kontrolsüz ve asabi bir kişiliği vardı. Gücüde buna göre onun kişiliğini alıyordu.
Asabi ve kontrolsüz bir güç dengesi vardı. Kadını korkutan da buydu.

Elizabeth içine grip bir his doğarken yavaşça ayağa kalktı. Üzerinde kalan topraklar yere düşerken hissettiği enerjiye odaklandı. Büyük bir güçtü bu, enerji veya büyü.
Karanlık bir büyücü onlara yaklaşıyordu.