Geçici zevkler,hevesler,kalp kırıkları yarım kalan aşklar,körelmiş duygular...
Kökenlerin Mystic Falls'a gelişiyle herkesin hayatı altüst olmuştu. Stefan,Elena,Damon,Bonnie,Caroline...
Hepsi Klaus'un başlarına gelebilecek en kötü şey olduğunu düşünü...
Aklına gelenleri ile derin bir nefes aldı Elizabeth.
Kurtulacaktı. Her şey ortaya çıkacaktı. Bex onu kurtaracaktı.
En azından genç kız buna inanıyordu.
...
Elizabeth tam tamına bir haftadır hücredeydi. Hala bir gelişme yoktu neler oluyor bilmiyordu. Kimse hiçbir şey söylememişti kıza. Çıldırmak üzereydi.
Camın tıklatılmasını duyduğu gibi fırladı ve cama doğru boyunun yettiği kadar zar zor çıktı.
"Amaris!"
"Elizabeth!"
Amaris ağlamak üzereydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İyisin değil mi Betty!?"
Elizabeth kızarcasına konuştu.
"Kes ağlamayı,sızlanmayı! Ne de olsa suçsuzum, Bex anlatır anlatmaz çıkacağım. Neler oluyor söylesene?"
"Bende bilmiyorum ki,saklıyorlar bizden. Ama bugün Rebekah ile konuşulacak ve son karar bugün verilecek. "
Elizabeth sevinçle ellerini çarptı.
"Yani bugün buradaki son günüm!! Ahh! Sıcak bir duşu çok özledim!"
"Şuradan bir kurtul da istediğin duş olsun!"
Gülerek ellerini parmaklıklar ardından birleştirdiler. Aniden Amaris heyecanla güldü.
"Ayyh! Geliyorlar ben kaçar bir de yakalamasınlar beni burada,zaten zar zor geldim!"
Komik bir şekilde kaçan Amaris'in ardından güldü Elizabeth.
"Hadi bay baay!!"
Sonrada mutlulukla pikenin üzerine oturdu. Çıkacağı gün sonunda gelmişti, biraz kestirmeye karar vererek sert ve soğuk olan zemine uzandı. Zaten alışmıştı artık.
...
"Hadi kalk kalk!!"
Elizabeth duyduğu gürültüler ile gözlerini araladı. Kendisini buraya atan kurttu bu. Kolunu çekiştirerek nereye götürüyordu ki kızı?
"Nereye gidiyoruz?"
Hücreden çıkmışlardı ve Elizabeth sürükleniyordu.
"Karar verildi. Annenin yanına duymaya gidiyorsun."
Elizabeth bunu duyunca tebessüm etti. Sonunda annesini görecekti.
Dışarıya çıktıktan sonra, gözlerinin alışması bir müddet zamanını aldı. Ne de olsa bir haftadır güneşi görmemişti.
