Aşk Dil Tanımaz

29♡💫

Sabahın ilk ışıklarıyla kahvaltıdan sonra Ernesto annesigili uğurlamıştı . Onunda gitmesini söylemiştim. Ama o bensiz hiç bir yere gitmeyeceğini belirterek yanımda kaldı. Bizde bugün akşam İtalya'ya uçacaktık. Efsun'un vize ve pasaport işlemleri için evden ayrılarak yola çıktık . Sanırım işler uzun sürecekti . Efsun'un annesigil de Jessy Hanımlardan hemen sonra memleketlerine geri dönmüşlerdi.
Bütün işleri yoluna koyduktan sonra valizleri hazırladık . Yolculuk bu akşam başlayacaktı.
Valizleri de alarak uçağa bindik . Gelin tarafı olarak sadece yanımda Efsun olacaktı . Çok isterdim gerçek annem ve babam olmasada yanımda Miragilinde bulunmasını. Ne zormuş ailesiz evlenmek her anne baba isterdi kızını gelinlikle görmeyi . Ama benim ailem bile yoktu . Ernesto'nun elimden tutmasıyla duygularımı bir kenara bıraktım.
Ernesto ve ben yan yana bindik .Efsun ise tam arkamızdaydı. Ernesto'nun benim için hazırlattığı gelinliği görmek için heyecandan ölüyordum. Acaba nasıl bir tasarımı vardı .
Derin bir uykunun beni teslim almasıyla başımı omzuna koydum.
Biri beni uyandırmaya çalışıyordu . "Hadi uyan canım geldik "
Gözlerimi açınca sevdiğim adamı karşımda gördüm . Ben her gün bu adamın gül yüzüyle uyanacaktım artık .Az kaldı ben de bir aileye sahip olacaktım .
Efsun'u da kaldırdıktan sonra bizim için gelen arabayla yola koyulduk .
Efsun hayretle izliyordu etrafı.
Eve gelince Efsun"Allahım ne güzel bir ev ya" diyerek etrafı inceliyordu .
İçeri girip herkesle selamlaştıktan sonra odaları gezdirdim Efsun'a .
Sophia ve Alessandro ile de tanışan Efsun'u zorla aryırmıştım yanlarından bayılmıştı ikisinede.
Efsun'da odasına geçtikten sonra Ernesto ellerimden tutarak "hadi seni bir yere götüreceğim "diyerek elimden tuttu. Arka bahçeye geldiğimizde şaşkınlıktan donakaldım. Etraf o kadar güzel tasarlanmıştı ki aklımı yitirecektim .Nikâh burada olacaktı . Her şey mükemmel ötesi .
Burası çok güzel sevgilim diyerek boynuna sarıldım . Mükemmel adamım benim .
Beğendiysen hadi daha gelinliği alacağız diyerek yola çıktık .
Büyük bir mağazanın önünde durduk .
En üst kat gelinliklerle bezeliydi. İçeri elle girdik .Orta yaşlarda bir kadın yanımıza gelerek "Hoşgeldiniz ""Ernesto bey özel tasarım gelinliğinizi hemen getiriyorum "diyerek uzaklaştı .
Bir süre sonra kadın elinde bir paketle geldi .Kadın gelinliği bana uzatarak "isterseniz deneyin "diyince ben "eve gidince denesem daha iyi olur" diyerek kadını reddettim .Ernesto'nun beni nikah günü görmesi daha doğru olurdu .
Gelinliği de alarak eve doğru yola çıktık . Eve varır varmaz Efsun'a giderek onun ne giyeceği hakkında konuşmaya başladık . Ernesto eve hemen bir modacı getireceğini söyleyince ellerimizi heyecandan çırparak sarıldık .
Duş almak için kendi odama geldiğimde Ernesto kapıyı çalarak içeriye bir kutuyla geldi . Kutuyu açınca gözlerim parladı . Ayakkabılar müthiş. Kim tasarladı acaba bunları eşi benzerini hiç görmedim. Bu adam ne yapıyordu böyle.Kendimi prenses gibi hissediyordum . Ernesto birazdan makyözlerin geleceğini haber vererek odadan uzaklaştı . Az bir zamanım kalmıştı .
Sabırsızlıkla duş almaya gittim . Duştan çıktığımda Efsun ve bir kadın odada beni bekliyordu . Hemen kadın "Eftelya hanım ben sizin makyaj ve saçınızdan sorumluyum . Şimdi izin verirseniz hazırlanmaya başlayalım"kafami onaylar bir biçimde salladım .
Gelinliği Efsun'un yardımıyla giyinmiştim . Bu gelinliğe bayıldım. Bu kadar güzelini hiç görmemiştim Efsun ve kadın bana büyülenmiş gibi bakıyorlardı . Saç ve makyajdan sonra ayakkabılarımı da giyerek hazırdım . Efsun'un gözleri dolmuştu . O da saks mavisi bir elbise seçmişti kendisine .O da harika görünüyordu .
Kadın "Eftelya hanım çok güzel görünüyorsunuz umarım hep mutlu olursunuz" deyip odadan uzaklaştı . Gerçekten bir kuğu gibiydim .Efsun yanıma gelip sarıldı bana . Heyecandan dizlerim titriyordu . Dışarıda Efsun'un dediğine göre baya büyük bir kalabalık bizi bekliyormuş . Müstakbel kocam ünlü olduğundan.
Bir kaç dakika sonra kapı çalmıştı. Ernesto'nun sesini duyar duymaz Efsun duvağımı indirerek kapıyı açtı . Ernesto bana büyülenmiş gibi bakıyordu . "Tanrıya ne kadar şükretsem az bu güzelliği bana hediye ettiği için" deyip elime bir öpücük kondurdu .Koluma girerek" hazırsan çıkalım herkes sabırsızlıkla bizi bekliyor" deyince ona ayak uydurmaya başladım .
Kalbimin atışlarını duyuyordum resmen. Kalbim yerinden çıkacaktı .
Arka bahçeye gelmiştik . Bir sürü yabancı insanlar,çocuklar herkes vardı . Baktığımda Ernesto'nun ailesini yan yana görmüştüm herkes bizi alkışlarken biz masaya doğru yürüyorduk. Ernesto kibar bir şekilde masaya oturttu beni. Resmen evleniyorsun nerden nereye. Demek ki bende mutlu olmayı haketmişim . Ernesto'yu hayatıma nasip eden Rabbime şükürler olsun .
Şöyle bir etrafa göz gezdirdim. Gözlerim nikah memurunu taradı.
Nikâh memuruna bakınca bizim Türk memurlarına benziyordu . Ernesto kulağıma bunu elçilikten hallettiğini söyleyince gözlerim dolmuştu. Bu adam beni her seferinde şaşırtıyordu .
Nikâh memuru kısa bir konuşmadan sonra İngilizce "Eftelya Aydemir Ernesto Valentini'yi eş olarak kabul ediyor musunuz "deyince "Evettt "diye bağırdım.
Sıra Ernesto'ya gelince Ernesto da benim gibi "sonsuza kadar evet" demişti .
Ayağına basmazsam olmazdı. Ernesto anlamayan gözlerle bana bakıyordu . Durumu izah edince gülümsedi .
Sıra onların tarzı olan nikah kısmına geçmiştik . Peder gelmişti .
Biz Ernesto ile ayağa kalkmıştık .
Ernesto ellerimi tutup peder bey ne derse onu tekrar ettik . İmzalar atılmıştı . Artık resmen bir Valentiniydim . Ernesto duvağımı açarak alnıma öpücük kondurdu ."ömrüme hoşgeldin bayan Valentini"
Hoşbuldum bay Valentini...