Aşk Dil Tanımaz

5♡💫

Eve ulaşır ulaşmaz uyumak için kendimi odama atmıştım. Ne gündü ama ! Ernesto aklımı başımdan almıştı. İtalyanların yakışıklı olduğunu duymuştum ama bu kadar olacağını tahmin etmemiştim. Gözler yemyeşil böyle bir ton yok , saçları koyu sarıydı boyu sanki 1.85 vardı. Benden uzundu. Sarışındı . Çok nazik birisine benziyordu . Ben bunları neden düşündüğümü kendime bile açıklayamıyordum. Acaba aşık olmak dedikleri bu muydu yoksa benimki sadece bir beğeni mi? Bunları düşünürken uykuya dalmıştım.
Sabah uyanır uyanmaz yine aklımda o vardı. Ama o gibi başarılı yakışıklı futbolcunun mutlaka sevgilisi vardır diye düşününce moralim bozulmuştu. Bana ne oluyordu böyle bu düşüncelerime son vermem gerekirdi. Yoksa işime odaklanamazdım.
Üzerime şık bir elbise geçirerek tesislerin yolunu tuttum. Acaba Ernesto da benden etkilenmiş miydi? Bunları düşünmemem lazımdı. Tesislere ulaşır ulaşmaz gözlerim Ernesto 'yu aradı. O sahada antreman yapıyordu . Onu görünce kalbim öyle bir çarpıyordu ki bir an öleceğimi sanmıştım. Ama ben yinede duygularımı belli etmesem iyi olurdu . Bu imkansız bir aşk da olabilir... Acaba bugün de onunla konuşabilecek miydim ? Bunları düşünürken tesislerdeki binaya girdim. Diğer çevirmenlerle konuşup bilgi alıp kendimi geliştirmem lazımdı. Dışarıda hava bulutlanmaya başlamıştı. Aniden bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaya başladı. Futbolcular ve ekip hemen sahayı boşaltmıştı. Ben ise cam kenarından yağmuru izliyordum . Çünkü ben yağmuru çok severdim özellikle altında ıslanmasını. Acaba dışarı çıkıp altında ıslansam sorun olur muydu . Diğer çevirmen arkadaşlarla konuşup 2 arkadaş ve ben dışarı çıktım . Ve yağmur altında ıslanmaya başlamıştık. Kafamı kaldırır kaldırmaz binanın büyük camlarına baktım herkes yağmuru izliyordu . Ernesto da dahil . Bu beni heyecanlandırmıştı. Dışarıda 3 kişiydik.
Dakikalar sonra iyice ıslanmıştık. Birden beni hapşuruk tutmuştu. Kesin hastalanacaktım . İçeri girerken bir hapşuruk daha . Karşımda biri bana "sarai malato bella ragazza!"
yani Türkçe hasta olacaksın güzel kız deyince bir an donakaldım. Çünkü bu ses Ernesto'nundu . Bir an şoku atlatarak gülümsedim. İnanmıyorum şuan resmen karşımdaydı. Ve bana güzel kız demişti. Gerçekten güzel miyim diye düşünmeye başlamıştım. Ben ona İtalyanca
"yağmurun altında ıslanmayı çok seviyorum "
deyince o da bana gülümsemişti . Yanaklarında gamze vardı. Çok güzel adamdı. Gülünce gamzeleri derin bir çukur gibi olmuştu . O da bana
"isminiz neydi kusura bakmayın unuttum " ben de kibarca
"Eftelya"
dedim Tabiki heceleyerek . Şimdi ismimi söyleyebiliyordu.
"Sizinki de Ernesto 'ydu galiba"
dedim . Gülerek
"evet"
dedi. Bana italyanca
"gülünce gözlerin içide gülüyor "
der demez utancımdan yerin dibine girmiştim.
Gözlerimi gizleyemezdim. Gözlerimden mutluluk saçıldı . Bana görüşürüz derken öyle bir bakış attı ki kıpkırmızı olayazdım. Onun yeşil gözleri benim kahverengi sımsıcak bakan gözlerimle buluşunca içimde kelebekler uçuşmuştu . Zaten o yeşil gözlere ancak gamze ve geriye taranmış koyu sarı saçlar yakışırdı. Aklımın yarısı Ernesto ' yla gitmişti. Yarım akıllı olarak gezecektim. Bu durumdan karşıdan gelen arkadaşım sayesinde kurtulmuştum . Bu yeni arkadaşlarımdan Ezgi idi . Yanıma gelir gelmez bugün son basın toplantısının yapılacağını söyledi. İkimiz hemen toplantı yerine doğru yürüdük . Acaba kim çevirecekti bugün. Umarım ben olurum .Bunları düşünürken salona girdik. Yavaş yavaş basınlar geliyordu. Bu sefer başka bir çevirmen çevirecekti . Basın toplantısında bu sefer Teknik Direktör ,Ernesto ve başka bir futbolcu daha vardı. Hemen Ezgi ile kendimize bir yer bulduk. Toplantı başlamıştı. Ernesto konuşurken göz göze geldik . Çok heyecanlandırmıştı bu beni . Birden bir sunucu
"Hiç Türkçe kelime öğrenebildiniz mi ? "
diye sordu . Ernesto beni göstererek
"Eftelya "
deyince kalbim dışarıda atmaya başlamıştı sanki .Kameralar da bana dönünce utandım. Ernesto sözüne devam etti
" Yeni tanıştığım çevirmen Eftelya hanım"
Bir mutluluk kapladı içimi . Adımı hatırlıyordu. Bu iyiye işaretti. Bu bile benim için yeterliydi. Bir an aklıma sosyal medyası geldi . Hemen bulmuştum instagramı vardı. Hemen takip etmeye başlamıştım. Şöyle bir inceledim genelde aldığı kupalar ve ailesi ile fotoğrafı vardı . Yalnış görmüyorsam bu fotoğraflar ailesine aitti .Bir fotoğrafta doğum gününden bir kare vardı. 8 Nisan da doğmuş. O fotoğraf hesabına göre 26 yaşındaydı yani  benden 2 yaş büyüktü. Bunuda öğrenmiş oldum . Bu arada toplantı bitmişti. Aklıma İtalyan kültürünü iyice incelemem gerektiği geldi . Aslında bir kaç bilgi biliyordum . Onun hakkında bilgiler ise internete yazsam çıkıyordu. Futbolcu tanıtma sitelerinde özellikle. Toplantı biter bitmez salondan çıkmıştım. İşlerimi bitirip gitmeye hazırlanırken bir diğer arkadaşım Melis gelip bana Ernesto 'yu sormuştu. Yani ismimi bilmesini. Bende yeni tanıştığımızı ve bir kaç şey anlattım. Resmen sorguya çeker gibi sormuştu. Böyle kişilerden hiç hoşlanmazdım. Melis'in yanından ayrılırken Ernesto'yu görmüştüm. Arkadaşlarına gülerek bir şey anlatıyordu. Hemen tesislerden ayrılıp evin yolunu tuttum. Bugünkü yaşadıklarımı düşünerek eve gelmiştim
Zaten aldığım maaş aileme yetiyordu . Zorlandığım konularda olmuştu . Mesela Mira'nın okul masrafları. Ama buna da şükür .Ben çalışmasam kim çalışacaktı. Ama bir an olsun ümitsizliğe kapılmamalıydım.