Tüm hayatının bambaşka olduğuyla yüzleşen Meral içinde bulunduğu durumda ne yapacağını bilemez. Olan her şeyin yalan olduğunu öğrendiğin de kendisi gibi yakın arkadaşlarını da çoktan büyük bir çıkmaza sokmuştur. İçine hapsedildikleri yerde ne yaşaya...
Kalpte inanılmaz birsızıoluşur seni karanlık dar bir koridorun içerisinde çekerdi, öyle zamanlar da ne yapılır bilemezdin. Oturup saatlerce susmak boş bir duvarı izlemek gelirdi içinden. Hayatında ne olmuş ne bitmiş idrak edemediğin bir dönemden bahsediyorum. Herşeyin domino taşının devrilmesindenKaçınılmaz sonu izliyorum sanki hayatımın. Ellerimi uzatsam bazıyapbozparçalarını düzelte bileceğim fakat istemiyorum ne halim ne de istediğim yok. Öylece oturup sessizce izliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi diktiğim halat yavaşça ucundaki sarılı kırmızı paket karın üstüne düşen kan gibi yerini aldı. Bir süre birbirimize baktık. "Bu da neyin nesi?" Derinin sorusu havada asılı kalırken yağmaya başlayan kar yüzünden neredeyse buz tutmuş olan yerden yavaşça kalıp kırmızıyla iç içe geçmiş paketi doğru yürüdüm. "Ne yaptığını sanıyorsun.!" "Paketi alacağım." "Tehlikeli olabilir." "Bora haklı Meral. İçinde pomba bile olabilir inanamıyorum.!" Deren dehset içinde kurduğu cümleleri sona erdiğinde ona doğru döndüm. "Sakin ol. Ucunda bir zarf var. Dediğin gibi bir tehlike olsa bunu bize haber vermek yerine burayı havaya uçururlardı." Sonrasında Boraya döndüm. "Beni kontrol etmeye çalışma. Çocuk değilim." Kaşlarını çattı. "Öyle davranmamayı dene." "Dedi her fırsatta çocukluk eden." "Bu yaptığına ne demeli meral." Sinirle nefes aldım. Dengesiz gerçekten Dengesiz. Kırmızı paketin bağlandığı beyaz ipe tutunup kendime çekip parmaklarımı yavaş hareketlerle üzerinde gezdirip içini açtım.
"Yemek." Yutkunup devam ettim. "Bir tane zarf ve içinde bizler için konulmuş yemek ve bir kaç su şişesi." Mert alayla homurdandı.
"Vizyonsuzlar."
Derenle ikisi gülüşürken elime aldığım özenle katlanmış kağıdı zarfın içinden çıkarttım.
Buradan çıkmayaçalışmayınçıkamazsınız. Bora homurdandığını duyar gibiyim asi çocuk. Boşunaçaba sarfettin o kadar yürüyüp bir çıkışa varabileceğine inandınmı. Kutuda size yetecek yiyecekler var. Henüz ölmemeniz gerek gurur yapıp yenemezlik yaparsanız ölüm sizin seçiminiz olur ve inanın benim için bir kayıpdeğilsiniz.
"Aşağılık.!" Sesli bir şekilde okuduğum kağıdı buruşturup tutmaya çoktan başlayan karın üstüne fırlattım. Kağıt anında şeffaflaşıp ıslanmıştı. "Henüz diyor bir de adi herif.!" Atalay kızaran yanaklarının içini şişirip yigitin sakinleşmesi için çabalarken gözlerim Boraya kaydı oda bana bakıyordu.
