Ne Bu Kitap Sevgisi ??

#27#

Arkadaşlar aslında bölüm yazmıycaktım ama zaman bulunca yazdım. Ben 8'e gidiyorum ve bu ay teog var bu aralar baya yoğunum bir kaç gün paylaşamaya bilirim. Eğer öyle olursa şimdiden hepinizden özür dilerim. İyi okumalar :)

Multimedia Aslı'nın kıyafeti

Telefonum çalmaya başlayınca gözlerimi kırpıştırmaya başladım. Kimdi bu sabah sabah ? Zorla gözlerimi açıp komidinin üstünden telefonumu aldım. Bir numara. Sıkıntıyla nefesimi dışarı verdim. Telefonu açtım ve kulağıma götürdüm.

''Alo'' dedim.

''Alo Aslı kızım benim'' bu annemdi. Telefonum olduğunu nereden öğrenmiş ?

''Numara mı nereden biliyorsun ?'' dedim. Görmeyeceğini bilsem de kaşlarımı havaya kaldırdım.

''Ben seninle konuşmak için teyzeni aradım. Yurt dışındaymış o da bana numaranı verdi.'' dedi annem.

''Peki... Benimle ne konuşacaksın ?'' dedim. Konuşma ne kadar kısa sürerse iyidir.

''Nasılsın ?'' dedi. Gözlerimi devirdim.

''Ne oldu ?'' dedim.

''Bir şey olmadı ben sadece seni merak ettim.'' dedi. Hayır. Annem beni merak etmez.

''Hadi anne söyle artık.'' dedim bıkkınlıkla.

''Biliyor musun bilmiyorum ama biz babanla ayrıldıktan sonra baban bir başkasıyla evlendi. Biliyorsun değil mi ?'' dedi. Babam başkasıyla mı evlenmiş ?

''Hayır anne. Hem siz ayrıldınız bunun babamla ne alakası var ki ?'' dedim.

''Baban başkasıyla bambaşka bir yol çizdi artık bende kendi yolumu çizmek istiyorum. Beni düğümde yalnız bırakmazsan çok sevinirim tatlım.'' dedi. Ne yani bir de düğüne mi gideceğim ?

''Anne biliyorsun ki düğünlerden oldum olası nefret ettim.'' dedim.

''Ya Aslı. Benim için ne olur ?'' dedi yalvarır ses tonuyla. Gözlerimi devirdim.

''Ne zaman ?'' dedim. Annem karşıdan çığlık atmıştı.

''İki gün sonra o yüzden hemen gelmen lazım.'' dedi. Gözlerimi kocaman açtım.

''Hemen bu gün mü geleceğim ?'' dedim.

''Evet. Teyzen bagajda bir araba olduğunu ve onunla gelebileceğini söyledi.'' dedi. Ben en son iki yıl önce araba kullanmıştım. O gittikten sonra onunla yaptığım her şeyi bıraktım. Kitaplar hariç.

''Anne ben yapamam.'' dedim. Düşündükçe ağlayasım geliyordu.

''Yaparsın tatlım. Seni seviyorum.'' dedi ve kapattı. Bu kadar mı ?

Yatağımda oturur pozisyon aldım. Kapım çalındı ve içeri Öykü geldi. Hem de ben gir bile demeden.

''Uyuyorsun zannetmiştim. Genelde hep öyle de.'' dedi.

''Sorun değil.'' dedim. Yanıma geldi ve yatakta boş kalan kısma oturdu.

''Yeni bir strateji geliştirdim.'' dedi. Kaşlarımı kaldırarak ona baktım.

''Aslında bir strateji değil de. Ya bak ben bir söz okudum o kadar... Anlamlı geldi ki bunu yapacağım.'' dedi karalı sesiyle.

''Neymiş bu şey ?'' dedim merak etmiştim.

''Ne zaman onu sevmeyi bırakırsan, ne zaman ona kaybetme duygusunu yaşatırsan ; o zaman sana aşık olur.'' dedi. Gerçekten böyle mi ?

''Bak ben artık gitmek istiyorum. Bir daha onu görmek istemiyorum. O ister sonradan sevsin ister sevmesin. Kararı mı verdim.'' dedi. Sesi çoktan çatallaşmıştı bile. Onu bu kadar çok severken nasıl giderdi ki ? Gitse bile dayanabilecek miydi ?

''Ama seviyorsun.'' dedim sesim onunkine kıyasla kısıktı.

''Bak o beni sevmiyor. Bunu biliyoruz. Bazen beni kullanıyormuş gibi hissediyorum. Böyle bir bakıyor... Belki o da seviyordur diyorum. Umut ediyorum. Sonra aradan çok az bir zaman geçiyor en fazla bir gün.... Suratıma bile bakmıyor... Bağırıyor sonra gelip yanıma yatıyor. O ne yaparsa yapsın.. Ben.. Dayanamıyorum.'' dedi ona baktığımda gözünden yaş geldi. Yanağımdan akan göz yaşını hissetiğimde benimde ağladığımı anladım. Hızla gözümden gelen yaşları sildim. O bu konuşmayı yaptığın da aklıma Bora geldi.

''Beni bırakıp gidecek misin ?'' dedim.

''İşte en büyük sorunum o. Seni bırakamam.'' dedi.

''Ne yapıcaksın ?'' dedim ona bakarak.

''Sadece bir kaç günlüğüne.'' dedi ve sorar şekilde bana baktı.

''Benimle gelir misin ?'' dedim. Ani bir şekilde olmuştu. Zaten annemin beni oraya çağırması da ani bir şeydi. Öykü kaşlarını çatarak bana baktı.

''Nereye ?'' dedi.

''Annem... Evleniyor da.'' dedim. Bakışlarımı Öykü'den yerde ki beyaz halıya çevirerek.

''Olabilir.'' dedi. Kafamı kaldırıp ona baktım. Omuz silkerek bana bakıyordu.

''Bu gün gidiyorum ya da gidiyoruz daha doğru olur.'' dedim.

''Peki biraz işim var onları hallettikten sonra olabilir.'' dedi. Kafamı salladım.

''Çabuk ol. Ben de üstümü değiştirip yanıma bir şeyler alacağım.'' dedim. Kafasını sallayıp ayağı kalktı ve odadan çıktı.

Ayağı kalkıp dolabımın karşısına geçtim. Dolabımın kapağını açtım ve bakmaya başladım. Beyaz bir gömlek alıp yatağımın üstüne koydum. Tekrar dolaba döndüm. Elime geçen kırmızı fazla kalın olmayan, sağ tarafında bir cebi olan kazağı da aldım ve yatağımın üstüne koydum. Siyah bir külotlu çorap ve kot şort alıp dolabımın kapağını kapattım. Hepsini giydim. Saçımı taradım. Açık kahve tonların da ki kısa botlarımı da giydim. Makyaj aynamın önüne geçip saçımı taradım. Kırmızı bir ruj sürdüm ve orada bulduğum baykuşlu uzun kolyeyi taktım. Krem tonlarında ki uzun sapı olan çantamı da aldım ve içine gerekli olabilecek bir şeyler koydum. (multimedia da kıyafet var) Odam da ki küçük bavulu alıp içine bir kaç kıyafet ve düğünde giyebileceğim bir elbise koydum. Çantamı omzuma taktım. Bavulumu sapından tutup sürükleyerek koridora çıkardım. Merdivenlerden bavulumu taşıyarak aşşağı indim ve bahçeye çıktım. Öykü kırmızı bir Mini Cooper'la karşımdaydı. Bende hep isterdim ama o olaydan sonra istemedim. Hayranlıkla Öykü'nün yanına gittim. Bavulumu elimden aldı ve arabaya yerleştirdi.

''Biliyorum çok tatlı.'' dedi ve çığlık attı. Ona gülümsedim.

''Babam hediye etti. Hemde bu gün inanabiliyor musun !?'' dedi ve bir sevinç çığlığı daha attı.

''Hadi atla.'' dedi ve koşarak sürücü koltuğuna oturdu. Bende gülümseyerek yanın da ki koltuğa oturdum.

''İşlerim var demiştin. Hallettin mi ?'' dedim hala gülümserken.

''Evet.'' dedi ve güldü. Kesin altından bir şey çıkıcak ama hadi bakalım...