#2#

273 26 11
                                    

''Aslı hadi kalk canım geldik'' diyordu biri ama uyku sersemi kim olduğunu anlamıyordum.

''Hadi canım'' dedi bu sefer anlamıştım bu teyzemdi.

''Yaa kalmıcam kalkmak zorundamıyım'' dedim bende uyumak istiyorum.

''Peki kitaplarını ben taşıyım o zaman sorun olmaz dimi ?'' dedi teyzem dediği şeyle gözlerimi hemen açtım.

''Tamam tamam yeter ki onları elleme bak kalktım'' dedim ve kapım açık olduğu için arabadan indim.

''Peki'' dedi teyzem gülerek daha sonra bagajı ve arka kapıyı açtı. Üç koliyi bagaja iki tanesini de arka tarafa koymuştuk öbür eşyalarımıda şöför arabayla gelip alıcaktı galiba yedekte bir araba daha var ve şöförde onla gitti. Aslında fazla eşyam yok ama teyzemin arabasına bir tek kitaplarım sığınca böyle bişi yapmak zorunda kaldık. Ben kolilerimi araba dışına çıkarırken teyzemde yanımda bekliyordu.

''Yardım istemediğine emin misin ?'' dedi teyzem ona bakmadan

''Evet kesinlikle ve lütfen'' dedim kolilerimi indirmeye devam ederken. Hepsini indirdiğimde bu seferde tek tek kapının önüne taşımaya başladım.

''Gerçekten seni anlıyamıyorum. Kendine eziyet ediyorsun biri taşısa ne olucak ki ?'' dedi teyzem arkamdan gelirken.

''Beni zamanla tanırsınız ve o zaman anlarsınız. Kitaplarımın ellenmesinden hiç hoşlanmadım, hoşlanmıyorum, hoşlanmıycam'' dedim sakince.

''Peki'' dedi sadece bende teyzeme aldırış etmeden son iki koliyi de kapının önüne taşıdım. Hepsini taşıdığım zaman bir tanesi kucağımda kapının açılmasını bekledim. Teyzem zili çaldı. Kapıyı genç bir kadın açtı.

''Hoşgeldiniz efendim'' dedi daha sonra bana ve yerdeki kolilere baktı.

''Yardım ediyim efendim'' dedi tam kolime doğru uzanıyordu ki teyzem kolundan tuttu.

''İstemiyor'' dedi sadece, kadın kapının önünden çıkıp geçmemiz için yer açtı.

''Sakın ellemeyin geliyorum hatta kapının önünden çıkın bence'' dedim içeri girip kadının karşısında durarak. Kafasını salladı ve gitti. Bende kolilerimi taşımaya başladım. Hepsini içeri soktum ve dış kapıyı kapattım.

''Teyze ?'' dedim teyzeme bakarak salon olduğunu düşündüğüm yere doğru yürüyordu. O da bana döndü.

''Efendim canım ?'' dedi kaşlarını kaldırarak.

''Odam nerde acaba ?'' dedim hafif yerimde sallanarak.

''Üst katta sağ tarafta ilk kapı'' dedi bende kafamı salladım.

''Göstermeme gerek var mı ?'' dedi yere eğilip bi koliyi elime aldım.

''Hayır kendim bulabilirim'' dedim ve merdivenlere doğru ilerledim. Koliyi merdivenin en başına bırakıp tekrar merdivenlerden aşşağı indim. Öbür kutuyu da aldım ve tekrar merdivenleri çıkıp merdivenlerin en başına bıraktım. Bütün kolileri çıkardıktan sonra son koliyi çıkarmaya başladım gerçekten çok zordu. Sabahtan beri sürekli kolileri bir yere taşımaktan usandım artık. Merdivenin ortasına doğru gelmiştim ki bir an da dengemi kaybettim. Yere düşmedim ya da merdivenden yuvarlanmadım ama kolimi yere düşürmüştüm arkamı döndüğümde kolinin bantı açılmıştı. bütün kitaplarım yere saçılmıştı. Sıkıntıyla nefesimi dışarı üfledim. Bir an gözlerim doldu. Merdivene oturup ağlamaya başladım. Şu an sinirden ağlıyordum niye kolinin ağzını iki üç kere bantlamıyordum ki niye yani niye bir kere bantlayıp bırakıyordum. Bunları düşündükçe daha çok ağlamaya başladım. Gerçekten çok sinir bozucuydu.

''İyi misin tatlım ?'' dedi teyzem kafamı kaldırdığımda o ve bir kaç hizmetçi merdivenlerin en sonunda durmuş bana bakıyorlardı.

''Değilim niye bir kere bantladım ki ?'' dedim sinirle.

''Toplamana yardım etmemi ister misin ? Hadi gel toplayalım ?'' dedi teyzem ona baktığımda kaşların kaldırmış bana bakıyordu. O sırada kapı çaldı hizmetçilerden biri kapıyı açmak için gitti. Ben de kafamı önüme eğip ağlamaya devam ettim.

''Mert kitap okuyor da benim mi haberim yok ?'' dedi biri kafamı kaldırdığım da biri kitaplarıma bakıyordu. Eğilip bir kitabımı eline alcağı sıra da ''Elleme!'' diye bağırdım ve hemen merdivenlerden kitaplarıma basmadan onun yanına indim. Bana baktı.

''Niye ?'' dedi kaşlarını kaldırarak teyzem arkamdaydı hizmetlilerse onun arkasın da kalıyordu. Hizmetliler ne diycemi merakla bekliyorlardı çünkü onlardan bir tanesine de elletmemiştim.

''İşte benim değil mi!'' dedim bağırır bir tonda sonra kolimi bulup kitaplarımı içine yerleştirmeye başladım. Burda dikilenlere aldırmamaya çalışıyordum. Bir yandan da kitaplarımı topluyordum. ''Niye elliyemiyormuşum ?'' dedi arkamda ki çocuk.

''Elleme denilen herşeyin sebebini merak eder misin ?'' dedim sinirle niye bu kadar çok merak ediyordu ki istemiyordum işte sebebim ben de kalamaz mı arkadaş ? Teyzem bile sormuyorken ona noluyor ? Bu zamana kadar anneme bile elletmedim o bile sormadı.

''Evet sorarım'' dedi benim aksime çok sakin konuşuyordu.

''Senin işin gücün yok mu gitsene ya. Bunu eve kim aldı ?'' dedim arkamdakilere hiç bakmadan kitaplarımı toplarken.

''Mert yukarda mı ?'' dedi gene o çocuk. Kitaplarımın hepsini topladım.

''Evet canım odasındadır'' dedi teyzem çocuk merdivenlerden yanımdan geçti merdivenlerin başında durup kolilerime baktı. O sırada teyzemlerde başımdan dağılmıştı. Bana baktı.

''Bunlar da senin dimi ? Üstünde ellemeyin yazıyor. Bence senin bu evde başka gerizekalı yoksa'' dedi ve kolilerimi merdivenden aşşağı yuvarladı. Tam bir GICIK...

*****

Ne Bu Kitap Sevgisi ??Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin