Ne Bu Kitap Sevgisi ??

#26#

Aslı'dan devam

Telefon sesi duyduğum da dersi dinlemeyi bırakıp telefon sesine odaklandım. Bu... Benim telefonum! Ben onu sessize almadım! Hızla çantamı açtım ve telefonu çıkarttım. Mert arıyor. Önemli bir şey olmasa beni aramaz herhalde. Telefonu kapattım. Kafamı kaldırdığım da herkes bana bakıyordu. Ne hiç mi telefonu çalan birisini görmediniz ? Çantamı aldım ve ayağı kalktım. Hızlı adımlarla sınıftan çıktım. Hocaya hiç bir şey söylememiştim. Telefonumu açtım. Mert'i arayıp kulağıma götürdüm.

''Aslı tek bir şey söylüyorum. Öykü okulun biraz uzağında ki ağaçlık orman tarzı bir yerde kötü durumda gidip bakmalısın.'' dedi ve kapattı. Telefonu kulağımdan indirip kaşlarım çatıp bir şekilde telefonun ekranına baktım. Bu dediklerini Mert nereden öğrenmiş ? Hadi hayırlısı. Telefonumu elimde tutarak hızlı adımlarla üniversitenin çıkışına ilerledim. Etrafıma bakındım. Sağ tarafta başlayan bir ağaçlık ortam var. Onu buradan görebiliyorum. Acaba Mert o bölgeyi mi kast etti ki ? Sıkıntıyla derin bir nefes aldım ve geri verdim. Hızlı adımlarla ağaçlık alana ilerledim. Ağaçlık alanda hızlı bir şekilde ilerliyordum. Aynı zamanda yemyeşil ağaçların arasında Öykü'yü bulmaya çalışıyordum. Bir ses duyduğum da durdum. Kaşlarım çatık bir şekilde sesi dinledim. Bu... Bu bir hıçkırık sesi biri ağlıyor. Öykü. Koşarak sese doğru gitmeye başladım. Tek tek bakarken sonunda onu gördüm. Peki Mert o nerede ? Öykü'nün bu halde olduğunu biliyorsa buralarda olmalı. Mert'i göremeyince Öykü'ye doğru koştum. Çok kötüydü. Kim yaptı bunu ona !?

''Öykü! İyi misin !?'' dedim sakinliğimi korumaya başlayarak. Grimsi tonlarda ki bir kayanın üstüne oturmuştu. Öykü hafif şaşkın, bolca kızarmış ve şişmiş gözleriyle bana baktı.

''Niye geldin ?'' dedi. Yutkundum. Beni istemiyor mu ?

''Mert beni aradı ve çok kötü olduğunu söyledi.'' dedim bir an da söylemiştim. Öykü daha çok ağlamaya başladı. Bense kaşlarımı kaldırmış ona bakıyordum. Öykü oturduğu o büyük kayadan doğruldu ve bana sarıldı. Hala ne olduğunu anlamamıştım ama bende ona sarıldım. Saçını okşamaya başladım ki sakinleşsin.

''Tamam ben buradayım sakin ol.'' dedim saçını okşarken.

''A-Aslı çok kötüyüm...'' dedi ağzından bir hıçkırık kaçmıştı.

''Tamam sakin ol. Her şey geçti. Hadi gel eve gidelim.'' dedim. Onu sakinleştirmeye çalışıyorum ama ben bile korkuyorum.

''Nasıl gideceğim. Yapamam ki..'' dedi ve daha çok ağlamaya başladı. Eve gelemiyorsa konu belli zaten. Mert.

''Öykü... Sen güçlü bir kızsın yaparsın. Hadi bak çok kötüsün eve gidelim artık. Öykü yaşlı gözleriyle bana baktı ve kafasını salladı...

Eve geldiğimizden beri Öykü her şeyi anlatmıştı. Her zaman ki Mert'in yanlış anlamaları.

''Şimdi ne yapacaksın ?'' dedim elimi çenemin altına koyarak.

''Bilmiyorum...'' dedi gene gözleri dolmuştu. Haklıydı. Yaşadıkları zor. Ağlamakta sonuna kadar haklı. Ben bile bir öpücükle o kadar ağladıysam o ne yapsın...

''Uyumak istiyorum'' dedi Öykü. Anlayışla başımı salladım.

''İstiyorsan bu gecelik sen burada yat'' dedim. Belki misafir odasında kalmak istemiyordur. En azından bu gecelik kendini rahat hissetsin. Misafir odası da rahat ama... Neyse ya.

''Çok teşekkürler'' dedi. Ona gülümsedim. Yataktan kalktım. Odadan çıktım. Karşıma Mert çıktı. İyi ki Öykü odam da kaldı.

''Öykü nerede ?'' dedi Mert. Ne yapmaya çalışıyor ? Resmen Öykü'yle oynuyor!

''Mert... Bak Öykü'ye çok kötü davranıyorsun. En iyisi uzak dur.'' dedim. İlk kez Mert'e karşı gelici şekilde konuşmuştum. Mert sıkıntıyla nefesini dışarı verdi.

''Hadi Aslı, sen git uyu.'' dedi ve beni omuzlarımdan çevirip misafir odasına doğru bir kaç adım attırdı. Belki beni dinlemeyip odama dalıp Öykü'ye kendini affettirebilir. Omuz silktim. Zaten öyle yapıcak. Mert bu beni mi dinliycek sanki...

Öykü'den devam

Aslı odadan çıkınca yatağa girdim. Hiç bir şey düşünmemeye çalışarak gözlerimi kapattım. Tam uykuya dalıyordum ki. Yatağımda ki sarsıntıyla hızla yatakta doğruldum. Doğrulmaya çalıştım ama bir kol beni tuttu. Mert. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Onun yanında durmak istemiyorum bana söyledikleri çok ağırdı. Sözcükler pek öyle olmasa da anlamı öyleydi. Neyi kast ettiğini biliyorum. Kolunu elimle çekmeye çalışarak yataktan kalkmaya çalıştım. Beni koluyla geri yatağa yatırıp yanıma yattı ve gözlerini kapattı. Neydi şimdi bu ? Uzun uzun ona baktım. Hiç bir şey yapmadan gözlerini kapatmış uyuyordu. Ona bakarken gözlerim yavaşça kapanmaya başladı....