BARTENDER

(67) Bisküvi (67)

30.12.2022 Cuma

"Baek Hyun? Nereye gittiğimizi söyleyecek misin?"

"Evde sıkıldığını söyledin. Çıktık işte."

"Orman yoluna girdik. Yoksa... yoksa o gün geldi mi?"

"Hangi gün?"

"Beni öldürüp kimsenin bulamayacağı bir yere gömeceğin gün."

Baek Hyun güldü ve Ulrika'ya attığı kısa süreli bakıştan sonra yola geri döndü.

"Bugün ağzından bir espri duymak çok garip. Bütün gün gergindin."

"Öldürme muhabbetini espri mi sanıyordun?"

Baek Hyun istemsizce tekrar gülerken Ulrika yüzündeki gülümsemeyle sağına döndü ve boş yolu izlemeye devam etti. Evet, gerici bir gündü, sebepsizce. Bu yüzden kimseyle iletişim kurmamak için elinden geleni yapmıştı. Birikmiş onlarca mesaj vardı ama cevaplamak içinden gelmiyordu. Böyle olduğu her gün gibi bütün gün kendini sorgulamıştı. "Neden?" "Neden böyleyim? Neden durduk yere cehennemin dibini boyluyorum?"

"BAEK HYUN DUR!"

Ulrika'nın bağırmasıyla Baek Hyun frenlere asılırken Ulrika camdan dışarı bakıyordu.

"Ne oluyor? İyi misin? Ağrın mı var?"

"İyiyim, ben iyiyim."

Ulrika başka bir şey demeden arabadan indiğinde Baek Hyun da indi ve arkasından yürümeye başladı.

"Nereye gidiyorsun?"

Ulrika boş arazide biraz daha ilerleyip yere çöktüğünde Baek Hyun adımlarını hızlandırarak yanına ulaştı. Ulrika yerde yatan yavru bir köpeği okşuyordu. Baek Hyun da yanına çöküp köpeği okşamaya başlarken Ulrika'ya baktı.

"Neden ağzından tek bir kelime alamıyorum Rika? Ne olduğunu soruyorum, cevap yok; nereye gittiğini soruyorum, yine cevap yok. Endişelendiriyorsun beni."

"Özür dilerim. Endişeyle buraya koştum işte. Ne işi var bu miniğin burda?"

"Şerefsizin biri bırakmıştır."

"Veterinere götürelim."

"Olur."

Ulrika doğrulup üzerindeki montu çıkardı. Altındaki ceketi de çıkarıp montunu geri giydikten sonra ceketi yere serdi ve korkmuş gibi görünen köpeği üzerine yerleştirdi. Ceketi sararak kucağına aldı ve Baek Hyun'la birlikte arabaya döndü. Baek Hyun arabayı geldikleri yöne sürerken Ulrika içten içe güzelim köpeği dışarda bırakan kişiye sövüyordu.

"Hem de yavru ya. Delireceğim!"

"Haklısın."

Baek Hyun biraz daha hızlanırken Ulrika sessizce köpeği okşuyordu. Herhangi bir yarası var gibi görünmüyordu. Ama kontrol ettirmeden de olmazdı. Veterinere ulaştıklarında Baek Hyun daha arabayı doğru düzgün park edemeden Ulrika arabadan inmiş ve içeri koşmuştu. Baek Hyun arkasından bakarken derin bir nefes verdi.

"Yol kenarında bulduğun köpeğe bile böyle özen gösterirken korktuğun şeylere bak..."

Arabayı park etti ve içeri gitti. Veteriner yanlarına geldiğinde gülümsüyordu.

"Endişelenmeyin. Biraz korkmuş ve üşümüş. Maltipoo cinsi bir köpek ve yeni doğmuşa benziyor. Oldukça hassaslardır. Soğukta yapamazlar. Şanslıymış ki onu bulmuşsunuz. Öyle bir yere de kim bıraktıysa umarım cezasını bulur."

"Umarım. İyi yani, değil mi?"

"Evet. İsterseniz getireyim."

"Olur."